Κάθε μέρα λαμβάνω ερωτήσεις σχετικά με τον καθημερινό αστρολογικό «καιρό» και καθημερινά βλέπω ανθρώπους να δημοσιεύουν πράγματα για την αστρολογία. Πρόσφατα, υπήρξαν πολλά σχόλια γύρω από το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν έξι ανάδρομοι πλανήτες (Ερμής, Άρης, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας). Σήμερα λοιπόν σκέφτηκα να αφιερώσω λίγο χρόνο για να αντιμετωπίσω αυτό το φαινόμενο και αν σημαίνει κάτι ή όχι.
Τα πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη:
* Πρώτον, ο ουρανός είναι περισσότερο ένας καθρέφτης παρά ένας αιτιολογικός παράγοντας. Ή θα μπορούσατε να πείτε ότι ο ουρανός αντικατοπτρίζει συμβολικά τις συνεχιζόμενες αποφάσεις ή κρίσεις των θεών, σχετικά με όλα τα διαφορετικά επίπεδα κάρμα ταυτόχρονα. Έτσι, από αυτή τη σκοπιά, τίποτα δεν σας μπερδεύει και τίποτα δεν σας συμβαίνει παρά μόνο οι επιπτώσεις του δικού σας κάρμα και του κάρμα αναρίθμητων άλλων όντων. Έχετε βρεθεί ποτέ μέσα σε ένα πολυσύχναστο καφενείο όπου όλοι περιμένουν υπομονετικά στην ουρά, ενώ ένας πελάτης ξεφεύγει για την αναμονή, λέγοντας:«Τι συμβαίνει εδώ; Ω Θεέ μου!" Και αυτό το άτομο υποθέτει ότι όλοι οι άλλοι είναι το ίδιο αγχωμένοι και εξοργισμένοι με εκείνους που ο καφές τους δεν έρχεται πιο γρήγορα; Μετά λένε, «η εξυπηρέτηση είναι πολύ κακή σε αυτό το μέρος», αντί απλώς να αναγνωρίσουν ότι υπάρχει μεγάλη ουρά και ότι βιάζονται και, ως εκ τούτου, προβάλλουν τη δική τους επείγουσα ανάγκη στην κατάσταση. Όλοι είχαν μια τέτοια εμπειρία στο παρελθόν, και μερικές φορές είμαστε ακόμη και το ίδιο άτομο που εκτοξεύει τα Starbucks! Στην αστρολογία, όταν προβάλλουμε το ίδιο συναίσθημα ότι είμαστε εκτός ελέγχου, επείγον, ανήσυχοι, αγχωμένοι, κ.λπ., στο καφενείο του Κόσμου, γενικά λέμε πράγματα όπως:«Είναι όλα αυτά τα καταραμένα ανάδρομα! Αυτό είναι παράλογο!». Και μετά σηκώνουμε τα χέρια μας, δημιουργούμε το πιο σαρκαστικό και «#I’msofabulouslystressed» meme στα social media που μπορούμε να σκεφτούμε, κατηγορώντας όλους τους πλανήτες σε ανάδρομη κίνηση. Εν τω μεταξύ, συνήθως δεν ξέρουμε τι σημαίνουν ανάδρομοι ή πώς να τα ερμηνεύσουμε, πόσο μάλλον πώς να ερμηνεύσουμε ότι αρκετοί πλανήτες είναι ανάδρομοι ταυτόχρονα.
* Αν κοιταζόμασταν στους καθρέφτες μας στο σπίτι και γυρνούσαμε έτσι, οι άνθρωποι μπορεί να μας αποκαλούν υπερβολικά δραματικούς, στην καλύτερη περίπτωση, αλλά θα μπορούσαν εύκολα να μας χρεώσουν και χειρότερα! Τι να μιλήσουμε λοιπόν για να κοιτάξουμε τον θεϊκά εμποτισμένο καθρέφτη του ουρανού και να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο θέαμα;
* Ο καθρέφτης του ουρανού, ό,τι και να λέει και όπως και να το λέει, θα πρέπει να κάνει να γίνει αυτο-αντανακλαστικός παρά αντιδραστικός. Θα πρέπει να βγάλουμε τα μεταφορικά μας σανδάλια και να πλησιάσουμε το μαντείο του ουρανού με λίγη περισσότερη ταπείνωση και ευλάβεια. Ένας από τους λόγους για τους οποίους έχουμε αντικειμενοποιήσει τον κόσμο και τείνουμε να σκεφτόμαστε τους πλανήτες αποκλειστικά με όρους «επιρροών» είναι ότι μας αρέσει να θεωρούμε τον εαυτό μας ότι έχουμε τελικά τον έλεγχο αλλά ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΜΑΣΤΕ με δυνάμεις που προσπαθούν συνεχώς να μας εμποδίσουν. Έτσι, όπως η άγρια βόλτα του Toad, περιπλανιόμαστε στη ζωή μας, ταραχώδεις, με όλα τα συμπτώματα της τρέλας, προσκολλημένοι στο χιούμορ και τον σαρκασμό ως τις πιο κοινωνικά αποδεκτές μορφές λογικής. «Αντιμετώπισα και απλώς καταστράφηκε υπέροχα! Ανάθεμα όλους αυτούς τους ανάδρομους!»
* Οπότε το ερώτημα είναι, οι πλανητικές ανάδρομες προκαλούν πράγματι αυτές τις λεγόμενες κατάρρευση ή μήπως οι άνθρωποι που λιώνουν πολύ τείνουν να κατηγορούν τους ανάδρομους ή ίσως κάποιον συνδυασμό και των δύο;
* Πρώτον, πάλι, οι καταρρεύσεις προκαλούνται από το κάρμα των ανθρώπων ή από μια αλληλεπίδραση κάρμα που είναι πολύπλοκη πέρα από αυτό που μπορούμε να κατανοήσουμε ή να εξηγήσουμε εύκολα. Το να κατηγορείς ανάδρομους δεν είναι χρήσιμο.
* Δεύτερον, ακόμα κι αν τα ανάδρομα μπορεί να περιγράφουν επαρκώς μια απώλεια ελέγχου, ένα αναποδογυρισμένο σενάριο, μια ανάποδη πλοκή ή ανατροπές της τύχης που είναι εξοργιστικές ή απογοητευτικές, το βασικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι τα «περιγράφουν», όχι τα προκαλούν.
* Τρίτον, οι αντιδράσεις μας σε ανατροπές, καθυστερήσεις, μπλοκ, βλάβες ή πολυσύχναστες καφετέριες (κοσμικές ή άλλες!) είναι εκεί όπου έχουμε κάποια ελεύθερη βούληση να χρησιμοποιήσουμε. Με πρακτικές που μας βοηθούν να σταθεροποιήσουμε το μυαλό, μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε αυτά τα γεγονότα ως ευκαιρίες για διόρθωση, μάθηση και αυξημένη διάκριση. Στον ανάδρομο συμβολισμό, υπάρχει συχνά μια ευκαιρία να δούμε τα όρια της δικής μας θέλησης ή του ελέγχου μιας κατάστασης (καθώς οι πλανήτες που κάποτε κινούνταν προς τα εμπρός κινούνται τώρα προς τα πίσω) και ως εκ τούτου, επειδή κάθε γεγονός είναι θεϊκά ενορχηστρωμένο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε την απώλεια ελέγχου βιώνουμε ως πρόσκληση να πάρουμε ξανά τις θέσεις μας στην κοσμική τάξη. Μπορεί να αρχίσουμε να ακούμε τη φωνή του συστήματος πνευματικής καθοδήγησής μας για άλλη μια φορά (ο Ερμής, ο οδηγός των ψυχών, θυμόμαστε, είναι ο κατεξοχήν άρχοντας των ανάδρομων).
* Όταν δεν αντιδρούμε στις βλάβες, τις καθυστερήσεις και τις ανατροπές που περιγράφουν τα ανάδρομα, μπορεί να γίνουμε υπηρέτης παρά ένας κοσμικά απογοητευμένος καταναλωτής που μαίνεται μέσα στον κύκλο που δεν τελειώνει ποτέ.
* Περισσότεροι από τόσους πολλούς πλανήτες που είναι ανάδρομοι αυτή τη στιγμή, η απογοήτευση πολλών πλανητών σε ανάδρομη κίνηση μπορεί εύκολα να εκληφθεί εσφαλμένα με την απογοήτευση που είναι χαρακτηριστική για τον Άρη που είναι ανάδρομος. Κανείς δεν αγαπά πραγματικά τον θεό του πολέμου και θα είναι ανάδρομος γιατί συχνά συμπίπτει με μια πιο έντονη αίσθηση ότι έχει χάσει τον έλεγχο.
* Επειδή ο Άρης είναι ανάδρομος για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και επειδή ο Κρόνος, ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας ανάδρομοι για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους κάθε χρόνο, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε πολλά από αυτά γίνονται ανάδρομα ταυτόχρονα όταν ο Άρης είναι ανάδρομος.
* Ο Ερμής είναι επίσης ανάδρομος τουλάχιστον τρεις φορές, μερικές φορές τέσσερις, ανά έτος. Δεν είναι ασυνήθιστο όταν ο Άρης Ή η Αφροδίτη γυρίζει ανάδρομα για μεγάλο χρονικό διάστημα να συμπίπτει για ένα χρονικό διάστημα με έναν ανάδρομο Ερμή.
* Παρατηρήστε ότι κανείς δεν λέει, «Θεέ μου, υπάρχουν τόσοι πολλοί πλανήτες σε ΑΜΕΣΗ κίνηση αυτή τη στιγμή. Φυσικά, αυτό εξηγεί τα πάντα!». Ακριβώς όπως παρατηρώ στην πρακτική μου κάθε μέρα ότι όταν υπάρχει κάποιο σημάδι υποσχόμενης οικονομικής ή επαγγελματικής εξέλιξης στο γράφημα κάποιου, η αντίδραση είναι, "It's DestinY!" αλλά αν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη πρόκλησης για την υγεία ή άγχος της σχέσης, η απάντηση είναι πιο συχνά, «Λοιπόν πώς μπορώ να το αλλάξω αυτό; Είναι διαπραγματεύσιμο σωστά; Δεν είμαι μοιρολάτρης!». Αλλά στο βαθμό που μπερδεύουμε τις ιδιοτροπίες μας με την ελευθερία μας, είμαστε όλοι μοιρολάτρες.
* Μας αρέσει να έχουμε τον έλεγχο και μας αρέσει να ικανοποιούμε υποκειμενικά πράγματα. Δεν μας αρέσει να χάνουμε τον έλεγχο και δεν μας αρέσουν τα υποκειμενικά δυσάρεστα πράγματα. Από πολλές απόψεις, αυτό είναι το πιο απλό και βαθύ μήνυμα που η αστρολογία συνεχίζει να προβλέπει για εμάς κάθε μέρα, χρόνο με τον χρόνο, προσκαλώντας μας κάθε νέα Σελήνη, κάθε έκλειψη και κάθε ντέρμπι αυτοκινήτων προφυλακτήρα ανάδρομων, να δοκιμάσουμε ένα διαφορετικό προσέγγιση για την εύρεση της ευτυχίας.
* Άρα, φταίνε τόσοι ανάδρομοι; Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές. Ό,τι ανεβαίνει τελικά κατεβαίνει. Ό,τι είναι νέο, τελικά γερνάει. Ό,τι είναι συναρπαστικό τελικά γίνεται βαρετό. Οι ανάδρομοι συχνά περιγράφουν την πτώση που δεν μας αρέσει τόσο πολύ, αλλά ποιος ακριβώς μας κάνει να υποφέρουμε από αυτήν την κατάσταση και γιατί ακριβώς αυτό το βασίλειο είναι γεμάτο με αυτό το μοτίβο; Αν αρχίσουμε να κάνουμε αυτές τις ερωτήσεις πιο συχνά, θα ανακαλύψουμε γρήγορα μια εντελώς διαφορετική αίσθηση του εαυτού μας, ένα πνεύμα/ψυχή που μας εκλιπαρεί για περισσότερο ποιοτικό χρόνο και προσοχή, και θα ακούσουμε ξανά τον ήχο από κάτι που λαμπυρίζει μέσα και πέρα από αυτά τα τρελά κύκλους, τραγουδώντας μας ξανά στο σπίτι.
Προσευχή:Γίνε η ιερή συλλαβή μας, Ομ, η αρχή, η μέση και το τέλος. Δροσίστε τα απογοητευμένα μας μυαλά με τον λευκό λωτό της υπομονής σας.