Η εναρκτήρια σκηνή του ιερού ινδικού κειμένου, της Μπαγκαβάντ Γκίτα, λέει:«Στο πεδίο του Ντάρμα, στο πεδίο του Κουρού, συγκεντρωμένοι επιθυμώντας να πολεμήσουν, ήταν οι στρατοί μου και όντως αυτοί από τους γιους του Παντού – πώς ενήργησαν, ω Σαντζάγια;»
Όπως γνωρίζει κανείς ποιος έχει διαβάσει την Γκίτα, η υπόλοιπη Γκίτα συνοψίζει μια συνομιλία μεταξύ του Αρτζούνα, του στρατιωτικού ηγέτη των Παντάβα, και του Κρίσνα. Το περιεχόμενο της συνομιλίας περιστρέφεται γύρω από το δίλημμα του Arjuna. Αν πολεμήσει θα σκοτώσει ανθρώπους που γνωρίζει και αγαπά, και αν δεν πολεμήσει θα προδώσει τη θέση του στη ζωή ως πολεμιστής και προστάτης του λαού του (και οι άνθρωποι θα βλάψουν επίσης με αυτόν τον τρόπο!). Λαμβάνοντας μεταφορικά, το κείμενο της μεγάλης σοφίας ξεκινά με το ίδιο δίλημμα στο οποίο βρισκόμαστε ο καθένας σε όλη τη ζωή.
* Αν περπατήσω σε ένα πνευματικό μονοπάτι, θα «βλάψω» τη σχέση μου με τον κόσμο που αγαπώ. Οι άνθρωποι, οι δραστηριότητες, οι επιθυμίες που έχω σε αυτόν τον κόσμο θα πρέπει να πάω σε πόλεμο, μέσα και έξω, και αυτό μπορεί να με αποξενώσει από τους άλλους ή από τον εαυτό μου. Θα είναι δύσκολο.
* Από την άλλη πλευρά, το να μην παλεύω και να μείνω στον κόσμο θα αρνιόμουν την πνευματική κλήση που νιώθω, την πνευματική κλήση που είναι κατά κάποιο τρόπο φυσικό για το ποιος είμαι και τι πραγματικά καθορίζει αξία και μοίρα. Αυτό θα μου έκανε επίσης κακό.
* Πώς πρέπει να ενεργήσω;;
Η αντίθεση μεταξύ του Άρη και του Κρόνου φέρνει στο νου το δύσκολο άνοιγμα του Γκίτα και του «πεδίου μάχης» στο οποίο βρισκόμαστε ο καθένας μας ως πνευματικά όντα που ζούμε σε έναν υλικό κόσμο ή το αντίστροφο. Ο Άρης/Κρόνος φέρνει στο προσκήνιο της συνείδησής μας τους περιορισμούς των υλικών καθηκόντων, τους λογαριασμούς, τις φιλοδοξίες, τις αναπόφευκτες αντιπαραθέσεις και τους συνεχείς αγώνες ή εμπόδια. Αλλά φέρνει επίσης στο προσκήνιο της συνείδησής μας την ανάγκη να αλλάξουμε ριζικά την προσέγγισή μας στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτές τις προκλήσεις. Ο Άρης/Κρόνος έχει να κάνει με την ανάγκη να προσεγγίσουμε τις προκλήσεις της ζωής χρησιμοποιώντας διαφορετικές δεξιότητες, διαφορετικά εργαλεία, διαφορετικές πεποιθήσεις και μια βαθύτερη συνολική επίγνωση του πώς πρέπει να «πράττουμε» προκειμένου να βρούμε την πνευματική ευτυχία μέσα στους περιορισμούς και τα όρια των αναπόφευκτων μαχών της ζωής. br />
Στο επίκεντρο των οδηγιών του Κρίσνα για τον Αρτζούνα υπάρχει ένα θέμα που επαναλαμβάνεται (τουλάχιστον κατά την άποψη αυτού του μαθητή) και αυτό είναι το θέμα της αγάπης του Θεού και ο τρόπος που η αγάπη του Ο Θεός κάθεται μέσα μας και γίνεται μια δύναμη που συνεχώς εξευγενίζει, εξαγνίζει και καθοδηγεί τις πράξεις μας «στον κόσμο».
Είναι η βαθύτερη πεποίθησή μου ότι η αστρολογία μας βοηθά επίσης να αναγνωρίσουμε το θείο μέσα σε όλα τα αρχετυπικά «σενάρια», τα πεδία μάχης της ανθρώπινης εμπειρίας. Με αυτόν τον τρόπο η αστρολογία ευλογεί συνεχώς, αγιοποιεί, ή ακόμα και λυτρώνει όλες τις διαφορετικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στη ζωή, ενώ μας υπενθυμίζει επίσης να ενεργούμε από έναν τόπο αγάπης.
Επομένως, όποιες και αν είναι οι «προκλήσεις» του Άρη/Κρόνου που μπορεί να αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή, μπορούμε επίσης να δούμε μέσα στην πρόκληση την έκκληση να τελειοποιήσουμε πώς και γιατί ενεργούμε όπως και να το κάνουμε; Επιτρέπουμε στην αντίθεση αυτών των δύο δυνάμεων να τελειοποιήσει και να διαμορφώσει τις ενέργειές μας στον κόσμο;
Προσευχή:Διδάξτε μας πώς να ενεργούμε.