Πολλά θα γίνουν την επόμενη εβδομάδα. Ας ανανεωθούμε στο τετράγωνο Αφροδίτης/Κρόνου καθώς ο Κρόνος σταθμεύει να γίνει ανάδρομος σήμερα.
* Στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία η έννοια της αναγκαιότητας, ο Ananke, και ο πλανήτης Κρόνος (Κρόνος) συνδέονταν στενά. Ο αστρολόγος φιλόσοφος Robert Schmidt έχει συχνά προτείνει ότι στην ελληνική εννοιολόγηση της μοίρας υπήρχαν πολλά διαφορετικά «είδη» μοίρας. Με ananke, ή αναγκαιότητα, υπήρχαν δύο έννοιες συγκεκριμένα. Από τη μια πλευρά έχετε γεγονότα που κατά κάποιο τρόπο είναι μοιραία ή «αναπόφευκτα» να συμβούν. Αυτά είναι γεγονότα στα οποία δεν έχουμε κανέναν έλεγχο. Από την άλλη υπάρχουν γεγονότα που συμβαίνουν λόγω άγνοιας. Αυτά είναι γεγονότα που θα μπορούσαν ίσως να αποφευχθούν ή να αλλάξουν με γνώση, φώτιση ή διορατικότητα. Έχοντας υπόψη αυτές τις δύο έννοιες, ας δούμε ξανά το τετράγωνο μεταξύ Αφροδίτης και Κρόνου.
* Η Αφροδίτη και ο Κρόνος μπορεί να δείχνουν προορισμένα γεγονότα σε σχέσεις, διαπραγματεύσεις και συνεργασίες. Γεγονότα στα οποία δεν έχουμε κανέναν έλεγχο, γεγονότα που κατά κάποιο τρόπο είναι «αναγκαστικά» να συμβούν. Είναι από τα χέρια μας. Και όμως….σε τι είδους σύμπαν ζούμε, και τι είδους θεϊκή παρουσία μας περιβάλλει, ώστε να μπορούμε να δούμε, να γνωρίσουμε και με κάποιο τρόπο να προβλέψουμε ή να «μάθουμε» αυτό που είναι αναπόφευκτο; Τις μισές φορές αυτό που μας φοβίζει τόσο πολύ για το μέλλον είναι είτε ότι είναι άγνωστο είτε ότι είναι κατά κάποιο τρόπο αναπόφευκτο ή εκτός του ελέγχου μας. Αλλά με την αστρολογία μας δίνεται αυτό το απίστευτο δώρο. Μπορούμε και οι δύο να γνωρίζουμε τα δακτυλικά αποτυπώματα των γεγονότων που είναι βέβαιο ότι θα συμβούν, και μπορούμε να έχουμε γνώση του αναπόφευκτου τόσο πριν, κατά τη διάρκεια όσο και μετά την εμφάνιση του αναπόφευκτου. Αυτό το είδος γνώσης αλλάζει τη συνείδησή μας και ειρωνικά σηκώνει το πέπλο της άγνοιας, το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει τη συνείδηση από πολλά πράγματα που ΕΙΝΑΙ εντός της δύναμής μας να ελέγξουμε ή να αλλάξουμε για το μέλλον. Αλλά αυτού του είδους η γνώση και αυτού του είδους η αλλαγή στη συνείδηση δεν είναι διαθέσιμα σε εμάς εκτός και αν ευλογήσουμε τις αγωνίες μας για το μέλλον. Μια υπεραμυντική φιλοσοφία για την «παρουσία» δεν είναι πλήρως παρούσα, με άλλα λόγια. Για να είμαστε πλήρως παρόντες ως όντα που ζουν με μια εμπειρία χρόνου, η αστρολογία μάς προτείνει να μάθουμε να βλέπουμε και να γνωρίζουμε το μέλλον, συμπεριλαμβανομένου του αναπόφευκτου, που κατά κάποια έννοια είναι το απόλυτο «σύμβολο» του θανάτου μας, ίσως το μόνο αναπόφευκτο όλα κοινοποιήστε! Ας προσπαθήσουμε να το έχουμε κατά νου καθώς παρακολουθούμε ορισμένα προορισμένα γεγονότα σε σχέσεις να ξετυλίγονται μπροστά μας τις επόμενες εβδομάδες.
* Η Αφροδίτη και ο Κρόνος μπορεί επίσης να δείχνουν άγνοια στις σχέσεις. Λαμβάνοντας τον Κρόνο ως σύμβολο της άγνοιας και όχι της μοίρας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτός είναι ένας μήνας όπου μπορούμε να σηκώσουμε το πέπλο της άγνοιας στις σχέσεις μας, στον τρόπο που σχετιζόμαστε γενικά με τους άλλους. Πόσος πόνος και ταλαιπωρία στη ζωή μας οφείλεται σε ασυνείδητα μοτίβα, αδαή μοτίβα ή μοτίβα καθημερινής λήθης που υπάρχουν στο πώς τα πάμε καλά με αυτούς που αγαπάμε; Η Αφροδίτη και ο Κρόνος μαζί είναι και οι δύο συνέπειες της άγνοιάς μας στην αγάπη, τις φιλίες, τις σχέσεις, τη διπλωματία και τις πίστεις, αλλά είναι επίσης η μάθηση, η φώτιση και η ωρίμανση που μπορούμε να κάνουμε μαζί για να καλλιεργήσουμε μακροχρόνιους δεσμούς, δεσμούς που είναι έτοιμοι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, σχέσεις που είναι έτοιμες να αναπτυχθούν πέρα από τα όρια της άγνοιάς μας.
* Η Αφροδίτη και ο Κρόνος είναι επίσης η ανάγκη να εξαλείψουν, να απορρίψουν, να διακόψουν ή να εγκαταλείψουν σχέσεις που δεν λειτουργούν πλέον. Κατά κάποιο τρόπο, αυτού του είδους τα γεγονότα μπορεί να προορίζονται και κατά κάποιο τρόπο να σχετίζονται με μια διαδικασία ωρίμανσης και μάθησης. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Schmidt, οι αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν τις παραπάνω έννοιες της μοίρας να αναμιγνύονται ελεύθερα μεταξύ τους όλη την ώρα. Είναι πολύ διαφορετικό σήμερα;
Προσευχή:Δίδαξέ μας να γνωρίζουμε το αναπόφευκτο και μάθε μας να σηκώνουμε τα πέπλα της άγνοιας, ώστε να αγαπάμε και να υπηρετούμε ο ένας τον άλλον καλύτερα, περισσότερο και βαθύτερα.