Μερικές σημειώσεις ηλιοστάσιου…
* Φανταστείτε τον εαυτό σας μέσα σε ένα σπίτι εντελώς σκουπίδια. Περνάτε μια από εκείνες τις στιγμές που καταλαβαίνετε την ποσότητα της δουλειάς που θα χρειαστεί για να επαναφέρετε αυτό το σπίτι σε φόρμα. Πριν ξεκινήσετε, κάθεστε σε κάποιο τυχαίο κομμάτι των ερειπίων, ίσως ένα κουτί γεμάτο παλιά βιβλία των οποίων ο χρόνος έχει τελειώσει. Καθώς κάθεσαι, τσακίζεις μια μπύρα, ή ίσως ρίχνεις ένα ποτήρι κρασί, και φρυγανίζεις για το χιούμορ της κατάστασης… η απόγνωση και η απελπισία έχουν φτάσει στα όριά τους, και έτσι τους σηκώνεις το ποτήρι σου. «Ωραία εκπομπή, 2016», λες, «αλμυρό κάθαρμα». Και πριν φτάσετε στη δουλειά, περνάτε χρόνο με τα φαντάσματα στο χάος. Τους τιμάς και όπως ο Ebeneezer Scrooge γίνεται πιο ευλύγιστος κατά τη διάρκεια της νύχτας, ακούς τα κρυπτικά μηνύματά τους…βλέπεις τους οιωνούς και τα σημάδια τους σκορπισμένα στην ακαταστασία μπροστά σου. Αυτό που ξεκίνησε με γέλια και παραίτηση μπορεί σιγά σιγά να μετατρέψει τη γωνία σε κάποια απρόθυμα δάκρυα. Και παρόλο που δεν πρόκειται να ασχοληθείτε ακόμα με αυτό το πρόβλημα, αν και θα πρέπει να επιστρέψετε σε αυτή τη σκηνή και να πιάσετε ξανά τη δουλειά σας αρκετά σύντομα, γιατί απόψε θα γιορτάσετε και θα τιμήσετε αυτό που συνέβη, ακόμη και αν και ήταν δύσκολο. Προς το παρόν, λοιπόν, μαζεύεις ένα συγκεκριμένο κουτί σκουπιδιών, κάτι διαχειρίσιμο, και το φέρνεις μαζί σου στην έξοδο… μια υπόσχεση στον εαυτό σου ότι θα επιστρέψεις, με καλή διάθεση, με ανανεωμένη πίστη και αφοσίωση, για να ξεκινήσεις ξανά και να πάρεις το σπίτι σας με τάξη.
* Ή, φανταστείτε ότι βρίσκεστε στο επίπεδο του εδάφους για κάτι όμορφο, κάτι που εμπνέει, κάτι που ξέρετε ότι θα απαιτήσει όλη σας την αφοσίωση, την επιμονή και τη σκληρή δουλειά το επόμενο έτος. «Δεν πρόκειται να το χαλάσω αυτό», λέτε στον εαυτό σας. "Μπορώ να το κάνω." Αλλά προτού συνεχίσετε να χτίζετε πάνω σε αυτό το θεμέλιο, ξοδεύετε χρόνο φρυγανίζοντας τα αστέρια και φαντάζεστε και οπτικοποιώντας όλα αυτά που υπόσχεστε στον εαυτό σας. Και βαθιά μέσα σου μια φωνή σου λέει:«Ακόμα κι αν αποτύχεις, πρέπει να προσπαθήσεις. Αν αποτύχεις, θα το κάνεις με αγάπη στην καρδιά σου». Ένας ενθουσιασμός μεγαλώνει σαν λαμπερή φωτιά στους πρόποδες ενός κρύου χειμερινού βουνού.
* Καθώς ο Ερμής είναι ανάδρομος σε αυτή τη στιγμή του ηλιοστασίου, σε συνδυασμό με τον Πλούτωνα, μπορεί να αισθάνεστε ότι μπορείτε να δείτε κάτι μάλλον δυσοίωνο να έρχεται στο δρόμο που οι άλλοι δεν μπορούν. Μπορεί να αισθάνεστε μόνοι σε αυτή τη σοφία ή την προγνωστική διορατικότητα και επειδή έχετε αγάπη στην καρδιά σας και επειδή βαδίζετε στο μονοπάτι της ταπεινότητας, ξέρετε ότι δεν είναι στη θέση σας να προσπαθήσετε να διορθώσετε, να καταδικάσετε ή να επισημάνετε το λάθος των τρόπων κάποιου . Δεν είναι το μέρος σας να υποδυθείτε τον προφήτη, και δεν είναι το μέρος σας να αποκρύψετε οτιδήποτε ή να πείτε «Σου το είπα», ακόμα κι όταν αυτό που βλέπεις να έρχεται θα συμβεί στην πραγματικότητα. Αυτός ο τόπος της μοναχικής σοφίας ανάμεσα σε φίλους, οικογένεια και προγόνους είναι συχνά ένα μέρος κρυφής θλίψης. Είναι όμως και κάτι άλλο, κάτι πολύ πιο ιδιαίτερο και σημαντικό. Στο σκοτάδι της άγνοιας γύρω σου, η μοναχική σου σοφία, η ταπεινή σου διορατικότητα για το μέλλον, είναι ένα κερί. Και η μεγάλη χαρά που περιμένουμε με ανυπομονησία σε καιρούς σαν κι αυτούς δεν είναι ότι κάποια μέρα οι άνθρωποι θα αναγνωρίσουν ότι κρατούσαμε το κερί όλη την ώρα, αλλά μάλλον ότι το ίδιο το φως ήταν εκεί καθ' όλη τη διάρκεια, και θα είναι πάντα εκεί. Μην αφήσετε λοιπόν τη σοφία σας να είναι η πηγή της θλίψης ή της μοναξιάς σας αυτές τις γιορτές. Αντίθετα, αφήστε το να είναι η πηγή της χαράς σας, της εμπιστοσύνης σας, της γενναιοδωρίας σας, της ευτυχίας σας, της γαλήνης σας, της συγχώρεσής σας, της υπομονής και της σεμνότητάς σας και της ευθυμίας σας. Όσο κρατάμε πάντα αυτό το μικρό φως σοφίας, είμαστε ευλογημένοι με ό,τι θα μπορούσαμε να ζητήσουμε.
Προσευχή:Διδάξτε μας τη χαρά του μυστικού φωτός και της σοφίας που κρατάμε μέσα σε οποιοδήποτε περιβάλλον σκοτάδι.