* Πρώτα, όπως με κάθε ζώδιο, πρέπει να ξεκινήσουμε με το σεβασμό και το τελετουργικό που αρμόζει στην αλλαγή της εποχής. Η αρχική λέξη για το «σημάδι» στα ελληνικά ήταν «ζωίδιο», που μεταξύ άλλων αναφερόταν στον τόπο κατοικίας, την έδρα ή ακόμα και τον ναό μιας θεότητας. Όταν λοιπόν μπαίνουμε στην εποχή του Τοξότη, ας ξεκινήσουμε με την ιδέα ότι μπαίνουμε σε ναό ή ιερό μέρος. Φανταστείτε τη φλογερή εικόνα του τοξότη που είναι εγγεγραμμένη πάνω από την πύλη αυτού του ναού και φανταστείτε ότι μπαίνετε στο σπίτι του Δία ή του Δία. Ξεκινήστε από εδώ αντί να ξεκινήσετε με το να σκέφτεστε «τι σημαίνει να είσαι Τοξότης». Αντί να σκέφτεστε για τύπους προσωπικότητας και βασικές ψυχολογικές ανάγκες ή συμπεριφορές ή εξελικτικές αποστολές, σκεφτείτε απλώς τον ναό, την κατοικία ή τον ιερό τόπο του Bowman και του Δία.
* Τώρα αναλογιστείτε την εικόνα. Ο τοξότης είναι άγριος, ανταγωνιστικός και όπως πολλοί κένταυροι αριστοτεχνικός και γνώστης ταυτόχρονα. Ο τοξότης είναι αθλητής αλλά ίσως και αστρολόγος ή σπουδαστής του νόμου. Ο τοξότης είναι προστάτης των αληθειών και των δογμάτων που περιέχονται σε φωτεινούς κυλίνδρους που φυλάσσονται μέσα σε μια από τις βιβλιοθήκες του Δία, βαθιά μέσα σε αυτόν τον ναό.
* Όταν μπαίνεις σε αυτόν τον ναό, στους εξωτερικούς θαλάμους υπάρχει γλέντι, κουβέντα, ποδοπατήματα, γέλια και εύθυμη ταραχή. Ωστόσο, όσο πιο βαθιά πηγαίνετε στο ναό, τόσο πιο σκοτεινός και πιο σκοτεινός γίνεται, εκτός από ένα κερί σε έναν βωμό στο κέντρο. Αυτό είναι το κερί του ηλιοστασίου, όπου κατοικεί η θεότητα.
* Η θεότητα δεν μπορεί να ειπωθεί. Το όνομά του δεν αναγράφεται ούτε προφέρεται εδώ. Αν και οι εικόνες του Δία μπορούν να φανούν αν πλησιάσεις το φως στους σκοτεινούς τοίχους, το ίδιο το φως δεν είναι ο Δίας. Ο Δίας δείχνει και προστατεύει μόνο αυτό το μικρό φως, το περιβάλλει και το τιμά, όπως ο τοξότης προστατεύει την πύλη και γεμίζει τους εξωτερικούς διαδρόμους του.
* Αυτό το μικρό φως ονομάζεται ελπίδα και πίστη. Αυτό το ένα μικρό φως ονομάζεται εμπιστοσύνη και γνώση, σοφία και ταπεινοφροσύνη. Αυτό το μικρό φως ονομάζεται καλοσύνη και ευθυμία. Αυτό το ένα μικρό φως ονομάζεται ειλικρίνεια και αφοσίωση. Και παρόλο που είναι μικρό, και παρόλο που είναι εύθραυστο, η δύναμη και η αξιοπρέπειά του τιμάται από τον τοξότη και τους θορυβώδεις κένταυρους φοιτητές του νομικής, των αστεριών και της ιατρικής, ακόμη και από τον ίδιο τον Βασιλιά των θεών.
* Αυτό είναι το φως που περνάει από τη μια εποχή στην άλλη, από το κατώφλι του ενός έτους στο άλλο, από τη μια επανάσταση στην άλλη, είναι το μικρό φως που οι αληθινά ισχυροί πρέπει να είναι αρκετά ευγενικοί για να σεβαστούν .
* Μικρό φως που είναι η πηγή της αισιοδοξίας, του χιούμορ, της ελευθερίας και της περιπέτειας. Μικρό φως που είναι η πηγή της κατάπληξης και της φιλοσοφίας και των αναζητητών της αλήθειας σε όλο τον κόσμο. Αν και είναι κοινή για όλους, είναι μια τιμή που κρατείται απόρρητη από όλους όσοι το γνωρίζουν, φυλάσσονται με σοβαρή μυστικότητα και μπαίνουν σιγά σιγά, από τις δυνατές πόρτες των γιορτών στην απόλυτη σιωπή.
Όταν λοιπόν σκεφτόμαστε τον Τοξότη, ας βγάλουμε τα παπούτσια μας και ας μπούμε πραγματικά στο ναό αυτής της εποχής του χρόνου. Ευχαριστίες καθώς περπατάμε σε κάθε διάδρομο, ευχαριστίες καθώς η καρδιά μας ησυχάζει από τη δύναμη αυτού του ήσυχου φωτός.
Προσευχή:ευχαριστώ.