Δείτε μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξετε:
* Καθώς ο ανάδρομος Ερμής λαμβάνει χώρα στο μείγμα του τελευταίου τετραγώνου Κρόνου/Ποσειδώνα, ίσως παρατηρήσετε ότι μπορείτε να δείτε την αληθινή φύση των πραγμάτων περισσότερο από το συνηθισμένο. Το πέπλο είναι λεπτό, και κατά κάποιο τρόπο τα πράγματα είναι πιο διαφανή από το κανονικό. Μπορεί να βρεθείτε σε καταστάσεις στις οποίες μπορείτε να δείτε κάτι να έρχεται μίλια πριν από τους άλλους γύρω σας ή μπορεί ξαφνικά να αισθανθείτε εκτεθειμένοι επειδή τα δικά σας απώτερα κίνητρα είναι πιο προφανή και λιγότερο κρυμμένα στους άλλους από ό,τι έχετε καταλάβει. Μπορεί να νιώσετε μια ξεκάθαρη αίσθηση καθοδήγησης ή κατεύθυνσης σε μια δύσκολη κατάσταση… μια σπάνια στιγμή διαύγειας όπου ξαφνικά έχετε κρυστάλλινη εικόνα για τη ροή του Τάο ή την ενεργειακή ή καρμική δυναμική κάτι που συμβαίνει γύρω σας.
Υπάρχει ένας πειρασμός σε χώρους σαν αυτούς να ανταποκριθεί κανείς στη διαφάνεια ή τη διαύγεια της στιγμής με επείγουσες και αντιδραστικές αποφάσεις. Μπορεί να νιώθουμε γυμνοί και να επιθυμούμε να καλύψουμε κάτι, ή μπορεί να νιώθουμε ότι τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα και προφανή που πρέπει να ληφθεί μια άμεση απόφαση για κάτι. Αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η πραγματική διαύγεια, η πραγματική αλήθεια, η πραγματική κατανόηση, συνοδεύονται από ειρήνη, υπομονή και επίγνωση.
Είναι μια καλή στιγμή να αναπνεύσουμε και να πούμε στον εαυτό μας:«Δεν χρειάζεται να ενεργήσω σωστά αυτήν τη στιγμή, ανεξάρτητα από το πόσο σίγουρος ή σωστός αισθάνομαι για τα πράγματα. Είναι η μέση της εποχής των εκλείψεων. Ο υδράργυρος είναι ανάδρομος. Ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας είναι και πάλι σχεδόν ακριβώς τετράγωνα. Θα αφήσω περισσότερα πράγματα να περάσουν, και περισσότερα πράγματα να περάσουν. Θα παρακολουθήσω και θα περιμένω και θα δω τι κάνει αυτή η διαύγεια στη συνέχεια.»
Οι ξεκάθαρες στιγμές σκέψης που ακολουθούνται από γρήγορες αντιδράσεις ή αποφάσεις μπορεί προφανώς να είναι εμπνευσμένες και συναρπαστικές...αλλά με δεδομένη την τρέχουσα αστρολογία είναι πιθανώς μια έξυπνη κίνηση να περιμένεις και να παρακολουθείς...γιατί ακόμη και κρυστάλλινα Η διαύγεια δεν μπορεί να είναι τίποτα περισσότερο από μια απόσπαση της προσοχής… ειδικά όταν συνδέεται με λέξεις όπως:«Έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτό, οπότε κάντε το XYZ αμέσως τώρα! Πήγαινε!»
* Ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας μαζί μπορούν να δημιουργήσουν την ισχυρή ψευδαίσθηση των αυτοδικαιολογημένων αναγκών και επιθυμιών. Ο συνδυασμός της ακαμψίας και της κακής μου σκέψης μπορεί να συνδυαστεί για να πει κάτι σαν, "Μου αξίζει αυτό" ή "Έχω απόλυτο δίκιο σε αυτό, ή το έχω κερδίσει αυτό, και όποιος κοιτάξει τα γεγονότα θα δει ότι" Είμαι δικαιολογημένος να προβώ σε αυτήν την ενέργεια». Ο Κρόνος/Ποσειδώνας προκαλεί τόσο ένα είδος θρησκευτικής αυτοδικαίωσης, όσο και την έμφαση στο τι οφείλεται σε κάποιον ή σε τι οφείλει ή πού και πώς έχει αδικηθεί και επομένως τι πρέπει να πάρει ως αντάλλαγμα.
Από την άλλη πλευρά, ο Κρόνος/Ποσειδώνας αντικατοπτρίζει επίσης την άρνηση ή την απόρριψη του θείου, καθώς και τις ρωγμές και τις γκρεμίσεις στα τείχη της άρνησής μας που συμβαίνουν καθώς μια ποικιλία υπερφυσικών γεγονότων διεισδύουν. Συχνά αυτές οι εισροές πνεύματος γίνονται αντιληπτές ως κακόβουλες ή κακές και εμπνέουν φόβο ή ακόμα μεγαλύτερη αυτολύπηση, «Έχω κακή τύχη! Αυτό δεν έχει καμία σχέση με εμένα ή με την απόφασή μου. Είναι απλώς κακή τύχη."
Ωστόσο, η επιλογή να δούμε μια εισροή της θεϊκής δύναμης με όρους κακής τύχης είναι απλώς η διαιώνιση της ίδιας αρχικής άρνησης και αυτοδικαιότητας, η οποία με τη σειρά της συνεχίζει να προκαλεί περισσότερες εισροές που γίνονται αντιληπτές προληπτικά. Εάν ταπεινώσουμε τον εαυτό μας και αφιερώσουμε χρόνο για να μάθουμε και να ακούσουμε από τις εισροές του θείου, τότε τα εμπόδια μας στο θείο θα διαλυθούν και θα μάθουμε να βλέπουμε τον Θεό σε όλα. Αν συνεχίσουμε να λυπόμαστε τον εαυτό μας και να απαιτούμε την κατάσταση ή να γίνουμε θύμα κακής τύχης, τότε η διαδικασία χτίζει μέσα μας μια ταλαντευόμενη δεισιδαιμονία στη θέση μιας σταθερής πίστης.
<
Προσευχή:Διδάξτε μας την εμπιστοσύνη της πίστης, η οποία μας επιτρέπει να παρακολουθούμε ειρηνικά καθώς η ορθότητά μας έρχεται και φεύγει.