Σήμερα το πρωί, καθώς βρισκόμουν στην ώρα της προσευχής και του διαλογισμού μου, που φέτος περιλαμβάνει μια επανεξέταση διαφόρων βιβλικών κειμένων, σκεφτόμουν την επερχόμενη ανάδρομη πορεία του Άρη και εμπνεύστηκα να ξαναεπισκεφτώ ένα απόσπασμα από τον το τέλος της επιστολής του Παύλου προς τους Εφεσίους. Όταν ήμουν δεκαεπτά χρονών, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ πραγματικά την Έφεσο, η οποία βρίσκεται στην Τουρκία. Ξαναβλέποντας την επιστολή του Παύλου σήμερα το πρωί, με πήγαν πίσω στις πύλες της όμορφης βιβλιοθήκης στην καρδιά της πόλης, και μου θύμισαν επίσης τα ερείπια του ναού της Αρτέμιδος, που ήταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Σε όλο το βιβλίο των Εφεσίων, ο Παύλος γράφει για την ιδέα ότι η ενότητα των πιστών στη γη είναι κάτι που δημιουργεί ταυτόχρονα ενότητα στα ουράνια βασίλεια. Στο τέλος του βιβλίου, ο Παύλος προτείνει ότι δεν είναι τα προβλήματά μας μεταξύ μας που ζούμε στην πηγή των επίγειων πολέμων μας, αλλά ότι οι πηγές των συγκρούσεων μας προέρχονται από συγκρούσεις μεταξύ πνευματικών δυνάμεων ή διαφόρων ουράνιων δυνάμεων που το μάχονται μέσω μας. . Κατά μία έννοια, ο Παύλος προτείνει να γίνουμε μαριονέτες πνευματικών δυνάμεων, ή ανταγωνισμών μεταξύ θεών, και ολόκληρο το βιβλίο των Εφεσίων βασίζεται στην ιδέα ότι ακριβώς όπως συγκεντρωνόμαστε ως μια κοινή ενότητα πιστών, τα ουράνια βασίλεια ακολουθούν το παράδειγμά τους. Μέσω της κοινότητάς μας στο πνεύμα εδώ στη γη, ο Θεός διακονεί τις διαλυμένες σχέσεις μεταξύ αυτών των ουράνιων δυνάμεων στα ουράνια μέρη.
Στο τέλος του βιβλίου, ο Παύλος γράφει αυτό το διάσημο εδάφιο:«Διότι ο αγώνας μας δεν είναι ενάντια στη σάρκα και το αίμα…αλλά ενάντια στις πνευματικές δυνάμεις του κακού στα ουράνια βασίλεια». Ο Παύλος συνεχίζει στη συνέχεια περιγράφοντας την «πανοπλία του Θεού», η οποία είναι μια μορφή πνευματικής παρά φυσικής πανοπλίας.
Παίρνω από αυτό το απόσπασμα μια σημαντική και καθολική (μη χριστιανική) ιδέα για αυτήν την επερχόμενη ανάδρομη περίοδο του Άρη στον Τοξότη:όταν μαλώνουμε και πληγώνουμε ο ένας τον άλλον λόγω των πεποιθήσεων ή των φιλοσοφικών ή πολιτικών μας πεποιθήσεων, μπορούν εύκολα να γίνουν οι μαριονέτες των αγώνων μνησικακίας μεταξύ δυνάμεων που δεν κατανοούμε πλήρως. Γνωρίζοντας αυτό, μπορούμε να οπλίσουμε τον εαυτό μας (τον Άρη) με ένα διαφορετικό είδος πανοπλίας και όπλων, τους καρπούς του πνεύματος:ειρήνη, υπομονή, καλοσύνη, ελπίδα, αλήθεια, σεμνότητα και συμπόνια. Μπορούμε να προσευχόμαστε για όποιον αντιλαμβανόμαστε ως εχθρούς μας και μπορούμε να μάθουμε να βλέπουμε πέρα από τον επείγοντα χαρακτήρα αυτών των «επίγειων» ζητημάτων στις ρίζες τους σε παραδεισένια μέρη. Ως φοιτητές της αστρολογίας έχουμε την ευκαιρία να το κάνουμε αυτό καθώς γινόμαστε μάρτυρες των πλανητών εν μέσω των συγκρούσεων μας κάθε μέρα. Όταν οι συγκρούσεις μας αντικατοπτρίζονται από αυτά τα ουράνια σύμβολα, μπορούμε είτε να διαιωνίσουμε την ιδέα ότι οι θεοί είναι εκεί πάνω και το μάχονται, όπως ένας κοσμικός πόλεμος χλοοτάπητα, και μπορούμε να συμμετάσχουμε σε αυτόν τον πόλεμο, είτε μπορούμε να αγκαλιάσουμε την ιδέα ότι οι συνολικές αλληλεπιδράσεις των πλανητών μας προσκαλούν πάντα σε μια βαθύτερη εμπειρία ενότητας.
Φανταστείτε ότι….ότι με την επίγνωσή μας, με τη στάση μας στο πνεύμα της ενότητας και της αγάπης κάθε μέρα, οι θεοί ενώνονται και στον ουρανό. Το γεγονός ότι μερικά από αυτά μπορεί στην πραγματικότητα να στηρίζονται στους ώμους μας, μας εκτοξεύει σε ένα διαφορετικό είδος μάχης και μας εμπνέει να οραματιστούμε έναν διαφορετικό σκοπό για οποιαδήποτε δύναμη θέλησης κατέχουμε.
Θα πούμε περισσότερα για αυτήν τη διέλευση τις επόμενες εβδομάδες, αλλά αυτό ήταν ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε, καθώς η Σελήνη μοιράζεται ζώδια με τον Άρη σήμερα.
Προσευχή:Είθε να δούμε τις συγκρούσεις μεταξύ μας, στις ρίζες τους στα ουράνια βασίλεια. Και με αυτό το όραμα ας αρχίσουμε να αγωνιζόμαστε για κάτι εντελώς διαφορετικό.