Ας επισκεφτούμε ένα συγκεκριμένο θέμα Ερμή/Πλούτωνα σήμερα, και αυτό είναι το πνεύμα του θυμού. Ειδικά στον λόγο, τη σκέψη ή το μυαλό.
Σήμερα το πρωί, κατά τη διάρκεια του διαλογισμού και της προσευχής μου, πέρασα χρόνο σκεπτόμενος έναν αγώνα που είχα με το να είμαι γονιός, και αυτό είναι το θέμα της αγανάκτησης. Αυτή η συγκεκριμένη λέξη μου ήρθε σήμερα το πρωί από ένα εμπνευσμένο μέρος και με οδήγησε να κάνω κάποια έρευνα. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν καλός άνθρωπος, αλλά είμαι επίσης πολύ δυναμικός, ανταγωνιστικός και μπορεί να είμαι ανυπόμονος και ευερέθιστος. Από τότε που το κοριτσάκι μας είναι εδώ στον κόσμο, η παρουσία αυτών των ιδιοτήτων μέσα μου νιώθω διαφορετικά. Είναι ένα από τα πιο τρομακτικά συναισθήματα που είχα ποτέ… να σκεφτώ ότι οι αναταραχές ή οι διαθέσεις μου μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά αυτό το πολύ μικρό και ευάλωτο ον. Ομολογουμένως δεν είμαι καταχρηστικός ή τρομερός άνθρωπος, και πάλι συνήθως βρίσκομαι σε πολύ καλό μέρος, αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παρουσία θυμού ή εκνευρισμού ή ανυπομονησίας, ως άντρας ειδικά, αισθάνεται ξαφνικά σαν αρχαίος ασθένεια στην οποία φοβάμαι να συμμετάσχω. Λες και όλα τα προβληματικά μέρη της προσωπικότητάς μου είναι πλέον μυθικά και προγονικά και η απόδοσή μου ως άτομο έχει τώρα διαφορετικό βάρος από ό,τι πριν. Η λέξη στην οποία ήρθα ήταν, πάλι, «έξαρση». Αισθάνομαι εξοργισμένος από την ιδέα ότι τα λάθη μου δεν είναι πλέον δικά μου, αλλά δυνητικά κληρονομιά κάποιου άλλου.
Έψαξα λοιπόν τη λέξη και βρήκα δύο ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Το ένα είναι ότι η λέξη «εξοργισμένος» σημαίνει «αγριεύω» ή «ερεθίζω μέχρι θυμό». Η λέξη συνδέεται επίσης με την ενόχληση από τα κακά πνεύματα ή με την επιρροή του εκνευρισμού και του θυμού να μεταδώσει τα κακά πνεύματα στους άλλους. Ο συσχετισμός που κάνουμε με τον αέρα και την αναπνοή στη λέξη θυμίζει αυτές τις πνευματικές ιδιότητες.
Το επόμενο πράγμα που βρήκα ήταν ένας στίχος από το 6ο κεφάλαιο των Εφεσίων. Μια οδηγία προς τους πατέρες:«Πατέρες, μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, αλλά καθοδηγήστε τα στις οδηγίες και την εκπαίδευση του Θεού». Η αρχαία ελληνική λέξη που μεταφράζουμε σε εξοργισμένη σήμαινε επίσης «ενοχλητική». Μην είστε «ενοχλητικοί» για τα παιδιά σας. Η ιδέα του στίχου είναι ότι ο θυμός και ο εκνευρισμός είναι κακά πνεύματα που αγριεύουν τους άλλους και μεταδίδουν λάθος είδος επιρροής.
Πρέπει να ομολογήσω ότι, ως κάποιος που εκτιμά τον αρχετυπικό σχετικισμό, βρίσκω ανησυχητικό όταν σκέφτομαι τον Ερμή/Πλούτωνα να συλλογίζομαι την ιδέα ότι ο θυμός είναι «κακός». Αυτή η οξύτητα ή η επιθετικότητα στην ομιλία δεν είναι απλώς μια διαφορετική αισθητική, όπως μια διαφορετική μορφή μουσικής ή τέχνης. Και ίσως το «κακό» είναι μια λέξη που απλώς εξοργίζεται από μόνη της. Ανεξάρτητα από αυτό, η νευρικότητά μου, ειδικά η νευρικότητα της διάθεσης και της ομιλίας μου δεν είναι πλέον ικανή να αισθάνεται τόσο δίκαιος για τον εαυτό της, όπως «Είναι απλώς ένα αρχετυπικό μέρος της προσωπικότητάς μου και είναι όλοι θεϊκοί και καλοί». Μάλλον, όταν βλέπω ότι η κόρη μου κλαίει αν έχω νευριώδη ή αιχμηρή γλώσσα, μεταφέρομαι σε μια διαφορετική επίγνωση. Το πρώτο μου συναίσθημα είναι ένα πολύ ιερό συναίσθημα ενοχής και ντροπής. Όχι η «κακή» ενοχή ή ντροπή, αλλά η διδακτική ενοχή και ντροπή:ακούστε τον εαυτό σας, ακούστε τον εαυτό σας όπως σας ακούει. Θέλετε πραγματικά να συνεχίσετε να μιλάτε έτσι;»
Καμία δικαιολογία για το γεγονός ότι μπορεί να ακούσει μόνο τόνο, όχι περιεχόμενο, με πείθουν ότι ο τρόπος που μιλάω είναι εντάξει. Ωστόσο, ως διανοούμενος/αιχμηρός άνθρωπος με τρομάζει η ιδέα ότι χωρίς αυτό το επιθετικό διανοητικό πλεονέκτημα, αυτή την αιχμηρή γλώσσα, αυτόν τον σαρκασμό ή τον κυνισμό, δεν είμαι δυνατός. Ότι θυσιάζω κάτι που με κάνει δυνατό με το να γίνομαι πιο ήπιος σε λέξεις, σκέψεις και ομιλία. Αυτή είναι η πραγματική μου αντίσταση, αν είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Αλλά η μικρή μου κόρη δεν το βλέπει καθόλου έτσι. Στην πραγματικότητα, μπορώ να πω ότι αισθάνεται πιο ασφαλής, κρατιέται από κάτι πιο δυνατό, όταν είμαι πιο ευγενική, όταν είμαι ακόμη πιο υπομονετική και όταν κρατάω την έντονη αγανάκτηση… ανεξάρτητα από το πόσο έξυπνη ή έξυπνη κι αν νιώθω ότι είμαι.
Η ιδέα ότι περνάμε κακά πνεύματα μέσω της ταραχής και του θυμού μας είναι προφανής για μένα όταν βλέπω πόσο παράλογα και όμως ενστικτωδώς το βιώνει. Φοβάται, σαν κάτι να είναι στον αέρα. Δεν αισθάνεται ασφαλής, σαν κάτι να είναι στον αέρα. Είναι ταραγμένη, σαν να είναι εκνευρισμένη από κάτι που ταξιδεύει στον αέρα.
"Πατέρες, μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, αλλά καθοδηγήστε τα..."
"Πατέρες, μην ενοχλείτε τα παιδιά σας, αλλά καθοδηγήστε τα..."
Θυμάμαι ότι ήμουν σε πολλές τελετές ayahuasca, αισθανόμουν αβοήθητος και σαν βρέφος, και με βοήθησε να βάλω τον εαυτό μου στη θέση της. Όντας χωρίς ορθολογικό κέντρο, οι καλοί ήχοι, ο ρυθμός και η ζεστασιά του που μας οδηγούν στην εμπειρία του φόβου ή του χάους. Το κόλπο είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι παρόλο που μπορεί να νιώθουμε ότι καθώς μεγαλώνουμε αποκτάμε ένα λογικό κέντρο και επομένως δεν χρειαζόμαστε πλέον καλούς ήχους, ζεστασιά και ρυθμό, εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε. Η ειρηνική διαπραγμάτευση της ζωής έχει να κάνει με τη συνέχιση αυτών των ακριβών ιδιοτήτων, διαφοροποιώντας συνεχώς και γίνεται κομμένη την ανάσα, αόρατη και πιο δυνατή… χτίζοντας αυτό που θα μπορούσε γενικά να ονομαστεί «κέντρο καρδιάς». Όταν λέμε ότι η ζωή προορίζεται να τη ζεις με συνείδηση ή σαν προσευχή, τώρα τη βλέπω με εντελώς διαφορετικό πρίσμα. Βλέπω την κόρη μου και βλέπω πόσο ευαίσθητη είναι και προσέχω από την αγανάκτηση.
Έτσι, αν έχετε βρει τον εαυτό σας να συμμετέχει σε στοιχεία επικοινωνιακής αγανάκτησης, φανταστείτε ότι είστε αρκετά δυνατός για να είστε ευγενικοί, αρκετά έξυπνοι για να είστε υπομονετικοί και αρκετά έξυπνοι να έχεις καλό χιούμορ. Αυτές είναι αλήθειες που γίνονται γενέθλια δικαιώματά μας για άλλη μια φορά όταν τις ασκούμε με την πεποίθηση της πίστης πίσω από την πλάτη μας, εκτοξεύοντας την ειρήνη προς τα εμπρός σαν δυνατός άνεμος. Το ακούω αυτές τις μέρες ως μια καλή διάθεση, "σςςς, σςςς" και την απαλή ταλάντευση των κυμάτων του ωκεανού που την επαναφέρει σε γαλήνη.
Προσευχή:Πάρτε το μυαλό μας, πάρτε τα λόγια μας, πάρτε τις σκέψεις μας και σφραγίστε τις στον απαλό βράχο της αγάπης σας.