Η Σελήνη εξακολουθεί να βρίσκεται στους Διδύμους σήμερα, και εν τω μεταξύ ο Ήλιος/ο Ερμής και ο Κρόνος βρίσκονται σε τετράγωνο με τον Ποσειδώνα.
Ας μιλήσουμε για ένα άλλο θέμα Κρόνος/Ποσειδώνα σήμερα, ένα θέμα που στην πραγματικότητα πηγαίνει πίσω σε μερικά από τα πρώτα αμερικανικά θέματα που περιβάλλουν την ημέρα των ευχαριστιών, και αυτό είναι ο «φόβος του κακού ή των κακών πνευμάτων».
Ο συνδυασμός Κρόνου/Ποσειδώνα μερικές φορές φέρνει στο νου την ιδέα της ασφάλειας ενάντια ή από το άγνωστο, το αόρατο ή το πνευματικό πεδίο. Ενώ ο Κρόνος θέλει να αντέξει, ο Ποσειδώνας ξεχύνεται ή μπαίνει μέσα. Ενώ ο Κρόνος θέλει να περιορίσει, να περιορίσει και να χωρίσει, ο Ποσειδώνας θέλει να διαλύσει και να θολώσει τις γραμμές.
Δεν είναι τυχαίο ότι την τελευταία φορά που το τετράγωνο Κρόνου/Ποσειδώνα ήταν στον Τοξότη και Ιχθύς γίνονταν οι Δοκιμές Μαγισσών του Σάλεμ. Με αυτόν τον συνδυασμό ιδιαίτερα το θρησκευτικό, το ηθικό και το φιλοσοφικό βρίσκονται σε άμεσο διάλογο με τη μη φιλοσοφική ή νοητική πραγματικότητα του πνευματικού πεδίου. Για κάποιους από εμάς αυτό δεν είναι μεγάλη υπόθεση, ζούμε με την πραγματικότητα των πνευμάτων ή της μη φυσικής πραγματικότητας κάθε μέρα, αλλά για άλλους η ιδέα του «πνευματικού πολέμου» κάθε είδους προκαλεί παράνοια, υπερβολική άρνηση ή έλεγχο ή αντιδραστικές κρίσεις ή υποψίες (αυτό είναι κακό!).
Επιστρέφοντας στα αρχικά θέματα της Ημέρας των Ευχαριστιών, η εικόνα των συνόρων, των ορίων, των τοίχων και ο φόβος των γειτόνων μας έρχονται στο μυαλό. Οι πρώτοι Αμερικανοί άποικοι ήταν συχνά τρομοκρατημένοι από τους ιθαγενείς της Αμερικής και ουσιαστικά πρόβαλαν τον φόβο τους με λέξεις όπως «ειδωλολάτρης» και «διάβολος». Ταυτόχρονα, είναι πιθανώς ασφαλές να πούμε ότι οι ιθαγενείς της Αμερικής είχαν έντονες υποψίες για τον «λευκό άνδρα» και σε κάποιο βαθμό αυτοί οι φόβοι ή τα προαισθήματα ήταν ουσιαστικά σωστοί.
Αυτό φέρνει στο νου ένα βαθύτερο ζήτημα στην καρδιά του Κρόνου/Ποσειδώνα, και αυτό είναι το θέμα της συμπόνιας ή των προσφορών ειρήνης που σκοπό έχουν να διαλύσουν τον φόβο ή τα όρια που χαράσσουμε μεταξύ μας και των άλλων . Ο Κρόνος/Ποσειδώνας έχει να κάνει πολύ με το να ξεπερνά ή να περνά από διάφορα όρια προκειμένου να διαλύσει τις παρεξηγήσεις και τις προκαταλήψεις. Πρόκειται για το να καλωσορίσουμε αλλοδαπούς, ξένους, πρόσφυγες ή οποιονδήποτε άρρωστο, υποφέρει ή φοβάται. Έχει να κάνει με το να αφήνουμε στην άκρη τους φόβους μας και να λέμε, «εμπιστεύομαι στην καλοσύνη της αγάπης».
Ταυτόχρονα, ο Κρόνος/Ποσειδώνας αντανακλά την αφέλεια τέτοιων υγιεινών προθέσεων…το φίδι είναι φίδι είναι φίδι, όπως μας διδάσκει η παραβολή. Κατανοητό…κάποιοι τοίχοι πρέπει να παραμείνουν στη θέση τους και κάποιες επεκτάσεις ειρήνης οδηγούν μόνο σε περισσότερα δεινά. Ένας δαίμονας χρειάζεται τη λέξη «όχι» περισσότερο από μια ζεστή κουβέρτα.
Έτσι, αυτό κάνει κάποιον να αναρωτιέται… πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους παράλογους φόβους μας και τις ενστικτώδεις προειδοποιήσεις του σώματος; Πώς ανοίγουμε την καρδιά μας χωρίς να χάνουμε το μυαλό μας; Πώς ανοίγουμε τις καρδιές μας χωρίς να χάσουμε την κατάλληλη ποσότητα προστασίας ή άμυνας από ανεπιθύμητους «άλλους».
Την περασμένη εβδομάδα αντιμετώπισα σε μεγάλο βαθμό το παραφυσικό, το υπερφυσικό και άλλο εγκόσμιο, ειδικά τη νύχτα και στα όνειρα. Με ένα μωρό καθ' οδόν, η επιθυμία να προστατέψω ή να υψώσω τους τοίχους ψηλότερα ήταν έντονη, και όμως όταν κοιτάζω τα μέσα ενημέρωσης και βλέπω τον φόβο που προκαλείται γύρω από τους Σύρους πρόσφυγες και την επιθυμία να «χτίσω τους τοίχους ψηλότερα» ήμουν σε εγρήγορση για την πιθανότητα πρόκλησης φόβου και υπερβολικού συντηρητισμού ή αμυντικότητας.
Θυμάμαι ότι δούλευα με Σχιζοφρενείς στη Νέα Υόρκη κατά την επιστροφή μου στον Κρόνο. Κάθε μέρα αφορούσε τη σχέση μεταξύ πνεύματος και σώματος.. πώς να βοηθήσω τους κατοίκους να δημιουργήσουν καλά όρια, ενώ επίσης δεν προσπαθούσαν να κλειδώσουν τα πνευματικά βασίλεια (που φαινόταν απλώς να κάνει την παράνοια μεγαλύτερη).
Μου θυμίζει επίσης τη σκηνή από το Empire Strikes Back όπου ο Luke Skywalker λαμβάνει εντολή να αφήσει πίσω του τα όπλα του όταν μπει στη σπηλιά της σκοτεινής πλευράς της δύναμης. Δεν αφήνει τα όπλα του και ως εκ τούτου η συνάντησή του είναι πολύ πιο συγκρουσιακή. Το μεταφορικό ερώτημα αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι πώς να οπλίσουμε ή να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας χωρίς τη χρήση κυριολεκτικών όπλων (όποιο και αν είναι το «όπλο»). Αυτό θυμίζει επίσης τα λόγια του Obi Wan, "Αν με χτυπήσεις, θα γίνω πιο δυνατός."
Αυτή η δυναμική του Κρόνου/Ποσειδώνα μπορεί να λαμβάνει χώρα σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής σας αυτήν τη στιγμή, επομένως η συμβουλή μου θα ήταν απλώς να αναγνωρίσετε τη δυναμική εάν παίζει. Μερικές φορές η αναγνώριση της δυναμικής είναι ο απλούστερος τρόπος για να μην παρασυρθείτε από αυτήν. Από την άλλη πλευρά, οι καλύτερες πρακτικές συμβουλές μπορεί επίσης να έχουν να κάνουν με τον καθορισμό σταθερών ορίων χωρίς να φοβάστε τι υπάρχει στην άλλη πλευρά ή να μάθετε να κρατάτε ένα εσωτερικό όριο χωρίς την ανάγκη ενός επιδεικτικού ή θεατρικού «εξωτερικού» ορίου. Συνιστώνται οι συνθήκες ειρήνης, αλλά και οι έντιμες και ενστικτώδεις άμυνες.
Προσευχή:Βοηθήστε μας να γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ της παρουσίας φύλακα της ιερής επίγνωσης και των διαβρωτικών επιπτώσεων του φόβου..βοηθήστε μας να παραμείνουμε ανοιχτοί και πιστοί…αφαιρέστε την παράνοια από τις καρδιές μας και διδάξτε μας πώς να κρατάμε όρια ενώ παραμένουμε συμπονε