Το σπίτι μας αυτή τη στιγμή μοιάζει με ένα πάρτι κοκαΐνης που πήγε εντελώς στραβά. Ένα πάρτι κοκαΐνης από γη διατόμων, αλλά μην το αφήσετε να σας ξεγελάσει γιατί αυτού του είδους τα πάρτι λευκής πούδρας είναι τόσο συναρπαστικά όσο παρουσιάζονται. Το hangover περιλαμβάνει (ελπίζουμε, χτυπάμε ξύλο) να απαλλαγούμε από τους ψύλλους των σκύλων!
Μέσα σε αυτό το σκατά, μπόρεσα επιτέλους να καταλάβω πώς λειτουργεί ο υπολογισμός των σπιτιών Placidus. Κάπου ανάμεσα στο σκούπισμα της σκόνης και το πλύσιμο των δαπέδων σήμερα το πρωί, με χτύπησε. Μπόρεσα να καταλάβω όλα όσα είχα διαβάσει. Γέλασα γιατί ήμουν με ένα αθλητικό παντελόνι, στο πάτωμα, προσπαθώντας να μην ρουφήξω τα απολιθωμένα υπολείμματα από σκληρό κέλυφος φυκιών που χρησιμοποιούνταν για την εξάλειψη μικρών πλασμάτων που ρουφούν το αίμα που (το ορκίζομαι) εμφανίστηκαν ξαφνικά μετά από μια περίεργη ζέστη/ ηλιακή έκλαμψη κάπως ημέρα πριν από λίγες μέρες.
Χθες το βράδυ στο NPR άκουσα για ένα μοναδικό φύκι που αναπτύσσεται στον ωκεανό του Βορειοδυτικού Ειρηνικού, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα φύκια μεταφέρουν μια νευροτοξίνη που σκοτώνει τη θαλάσσια ζωή και δηλητηριάζει τα οστρακοειδή, τα καβούρια και άλλες θαλάσσιες ζωές. Κυριολεκτικά άκουσα αυτές τις ειδήσεις λίγο αφότου ένιωσα ότι μια περίεργη ηλιακή έκλαμψη/ξόρκι θέρμανσης έστειλε αίμα στα σκυλιά μου και όλα αυτά κυριολεκτικά, ξανά, ενώ έριχνα τα απολιθωμένα υπολείμματα από σκληρό κέλυφος φυκιών στα χαλιά και τα δάπεδά μου.
Πέρυσι την άνοιξη μου συνέβη κάτι παρόμοιο. Ένα πρωί το χλοοκοπτικό κλώτσησε έναν βράχο και έσπασε το τζάμι της εξώπορτας μας. Πέρασα όλο το πρωί καθαρίζοντας προσεκτικά τα θραύσματα και είχα μια σειρά από σημαντικές γνώσεις ως αποτέλεσμα της καταναγκαστικής εργασίας.
Τα πράγματα που μαθαίνουμε όταν αναγκαζόμαστε να επιβραδύνουμε την κίνηση προς τα εμπρός…όταν αναγκαζόμαστε να αναγνωρίσουμε το χάος που δημιουργήσαμε ή την αναπόφευκτη καταστροφή (τη διχόνοια στα αστέρια) ή βαθμό στον οποίο δεν γνωρίζουμε και απλά δεν καταλαβαίνουμε.
Είναι απλό πράγμα που μπόρεσα τελικά να καταλάβω πώς κατασκευάζονται τα σπίτια Placidus.. όλα αυτά γιατί έπρεπε να σταματήσω και να απασχολήσω το μυαλό μου με ένα διαφορετικό και πιο κοσμικό πρόβλημα που στεκόταν ακριβώς μπροστά μου.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι κατά τη χθεσινή βόλτα με το αυτοκίνητο από τον κτηνίατρο, μια από τις πρώτες μου γνώσεις σχετικά με το σύστημα του σπιτιού Placidus συνέβη επειδή ένα από τα σκυλιά μου έσκασε σε όλο το πίσω μέρος του αυτοκινήτου μου και έπρεπε να ξοδέψω ώρα να καθαρίσετε τα μαξιλάρια πριν πάτε μέσα στο σπίτι για να αρχίσετε να καθαρίζετε ξανά τους ψύλλους.
Δεν θέλω να προτείνω ότι η ολική καταστροφή των πλανητικών οικοσυστημάτων μας θα είναι μια εξαιρετική εμπειρία μάθησης για εμάς, παρόμοια με την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα συστήματα των σπιτιών Placidus ενώ καθαρίζουν τα ιζήματα barf και απολιθωμένα φύκια…αλλά …ίσως;
Με τρεις πλανήτες στην Παρθένο, τον ουράνιο οίκο του Ερμή, και με τον Ερμή να καίει τον Ήλιο στο ζώδιο του Σκορπιού, το είδος του καθαρισμού που κάνουμε είναι σημαντικό. Τα είδη συνειδητοποιήσεων ή εννοιολογήσεων, τα κρυφά ή όχι τόσο κρυφά προβλήματα, το αίσθημα της βύθισης ή της βύθισης…. το αίσθημα του ενθουσιασμού και μετά η απώλεια ελέγχου, «το κατάλαβα αυτό», που μετατρέπεται σε «κάτι με πήρε». Η χαρά του θανάτου, το πιο ήσυχο, το βαρύ σιγαστήρα… αυτά είναι όργανα μιας ευφυΐας που δεν μπορεί να μας καθοδηγήσει αν πρώτα δεν έρθουμε στη σωστή θέση διανοητικά.
Μπορούμε να ακούμε ενώ κάνουμε ό,τι αναπόφευκτα βρίσκεται μπροστά μας αυτή τη στιγμή; Δεν είναι δυνατόν η αγγαρεία της διαδικασίας να είναι ο απαραίτητος θόρυβος για την ανάδυση πιο ήσυχων, πιο λεπτών και πιο εύγλωττων αλλά ισχυρών αληθειών… το είδος της αλήθειας που αναδύεται σχεδόν αόρατα από τη σκόνη και τη βρωμιά κάποιων ταπεινών ή λιγότερο συναρπαστικών πραγματικότητα;
Είμαστε τόσο πρόθυμοι να "μάθουμε" που ξεχνάμε ότι η γνώση δεν είναι να αποκτήσουμε κάποιο "πράγμα", αλλά μάλλον είναι μια πρακτική να αφήνουμε αυτό που γνωρίζει να απασχολήσει το μυαλό μας και να μιλήσει με τους δικούς του όρους . Ο Ερμής στον Σκορπιό είναι ένας φανταστικός φίλος του πολυάσχολου μυαλού…το κεντρί του σιωπά ή σιωπά, μουδιάζει ή δροσίζει, αλλά επίσης ξεπλένεται και ανοίγει σε ισχυρές και αναγεννητικές ιδέες.
Προσευχή:Το βαθύτερο και πιο κρύο επίπεδο της κόλασης είναι η βαθύτερη διαύγεια του Βούδα…η κρυστάλλινη οξύτητα του καθαρού πάγου…βοηθήστε μας να σιωπήσουμε το μυαλό και να δούμε όπως βλέπετε…παρακαλώ βοηθήστε τον πλανήτη μας να διατηρήσει ο ισχυρός καθαριστής της ψυχρότητας, της κενού και της χειμωνιάτικης εγκατάλειψης