Είναι μια καλή μέρα για να μιλήσουμε λίγο περισσότερο σε βάθος για την πρόσφατη είσοδο του Κρόνου στον Τοξότη, ειδικά καθώς μόλις πρόσφατα είδαμε την επίσκεψη του Πάπα στον ΗΠΑ και στη συνέχεια άλλη μια σφαγή στο σχολείο που προφανώς περιλάμβανε στόχευση Χριστιανών.
Η είσοδος του Κρόνου στον Τοξότη σηματοδοτεί, μεταξύ άλλων, την κατάκτηση ακραίας ή συντηρητικής ιδεολογίας, πεποιθήσεων, δογμάτων και δογμάτων, καθώς και την ανάγκη για ηθική ή την πνευματική μεταρρύθμιση ή την επανεξέταση των πεποιθήσεων του παρελθόντος και τη σχέση μας με τις ιδέες ή τις αρχές που δίνουν κίνητρα γενικά.
Ενώ ο Πάπας ήταν εδώ, για παράδειγμα, αν και μίλησε υπέρ της ηθικής μεταρρύθμισης, της μετανάστευσης, του περιβάλλοντος και της καλύτερης κατανομής του πλούτου, έπεσε επίσης σε μεγάλο βαθμό εναντίον των υπέρ-επιλογών και των μη παραδοσιακών οικογενειακών δομών, και αγιοποίησε τον Junipero Serra, ο οποίος εκτός από αποτελεσματικός κατασκευαστής εκκλησιαστικών αποστολών ήταν επίσης παράγοντας πολιτιστικής γενοκτονίας. Ο Πάπας συναντήθηκε επίσης με την Κιμ Ντέιβις (τον υπάλληλο της κομητείας που αρνείται να εκδώσει άδειες γάμου ομοφυλοφίλων) και την ενθάρρυνε να «μείνει δυνατή». Ωστόσο, τώρα λέγεται ότι ο Πάπας χειραγωγήθηκε στη συνάντησή του με τον Ντέιβις από δεξιούς στις ΗΠΑ που ήθελαν να πιέσουν το χέρι του Πάπα στους γάμους ομοφυλοφίλων, παρά την επιθυμία του να μείνει έξω από τους πολιτιστικούς μας πολέμους. Το πέρα δώθε γύρω από τις μικτές διδασκαλίες του Πάπα είναι ένα καυτό θέμα εδώ και αρκετές εβδομάδες.
Με τους πυροβολισμούς στο κολέγιο, όπως και στους πυροβολισμούς στην εκκλησία το καλοκαίρι, οι πιστοί στοχοποιήθηκαν συγκεκριμένα. Ακριβώς όπως τον περασμένο χειμώνα, όταν ο Κρόνος μπήκε στον Τοξότη, οι σατιρικοί στο Charlie Hebdo έγιναν στόχος εξτρεμιστών, και ακριβώς όπως αυτή τη στιγμή η συντηρητική δεξιά μέσω της φλογερής αλαζονείας του Ντόναλντ Τραμπ επιστρέφει δυναμικά στην πολιτική των ΗΠΑ. Αυτές είναι σκόρπιες εικόνες, αλλά προσέξτε την ένταση των πεποιθήσεων, την κατάκτηση της αλήθειας και την ένταση της συντηρητικής ιδεολογίας σε όλο τον κόσμο τα επόμενα χρόνια. Παρακολουθήστε καθώς καλούμαστε ο καθένας μας να εξετάσει τις αρχές που καθορίζουν τη ζωή μας, καθώς και τη σοβαρότητα της έκκλησής μας να αναζητήσουμε την αλήθεια και την κατανόηση σε όλους τους τομείς. Τι είναι η κουβέντα μας και τι είναι ο εξτρεμισμός και η κρίση;
Ο Κρόνος είναι επίσης ένας παραπλανητικά παραπλανητικός πλανήτης. Με αυτό εννοώ ότι συνήθως δεν βλέπουμε τη φύση του απατεώνα του Κρόνου επειδή μας απασχολούν τόσο οι περιοριστικές, συγκεκριμένες και απαγορευτικές του ιδιότητες. Μας λείπουν μερικές από τις πιο λεπτές του ιδιότητες. Για παράδειγμα, μια από τις πιο δύσκολες ιδιότητες του Κρόνου είναι η τάση του να πείθει τους ανθρώπους ότι οι γνώσεις του ή οι αρχετυπικές του ιδιότητες είναι πέρα, πάνω ή ξεχωριστές από οτιδήποτε άλλο. Καθώς ο Κρόνος είναι ο πιο απομακρυσμένος από τους ορατούς πλανήτες, υπάρχει μια ευδιάκριτη αίσθηση παρατηρητικότητας, απόστασης ή απομάκρυνσης από τις διαθέσεις και τις ατμόσφαιρές του. Αυτό μπορεί να μας επηρεάσει σε ένα ζώδιο όπως ο Τοξότης, πείθοντάς μας ότι οι αρχές ή οι πεποιθήσεις με τις οποίες ζούμε είναι κατά κάποιο τρόπο πάνω, πέρα ή ξεχωριστές από τη ζωή στη γη…σαν να είναι κοσμικοί «νόμοι» που υπερβαίνουν τη ζωή στη γη, αντί να είναι μέρος της έκφρασης της φύσης.
Στην πραγματικότητα, η παραδοσιακή εβραϊκή τήρηση του Σαββάτου το Σάββατο (ημέρα του Κρόνου) σχετίζεται με την ιδέα της «παύσης του τοκετού» και υπονοεί ομοίως ότι αν και Το έργο του Θεού στη δημιουργία σχετίζεται με τους ρυθμούς και τα καθιερωμένα χαρακτηριστικά της φύσης (δημιουργία ουρανού και γης σε 6 ημέρες και ανάπαυση την 7η), ο Θεός είναι επίσης πάνω και πέρα, εντελώς έξω από τη φύση. Το ότι αυτή η «ανάπαυση» και «αποχωρισμός» θα γιορταζόταν ή θα μοιραζόταν την ημέρα του Κρόνου, εικάζεται ότι είναι μέρος των ίδιων παραδόσεων της Μεσοποταμίας, της Βαβυλωνίας και της Αιγύπτου που έβλεπαν την ημέρα του Κρόνου ως την εβδομαδιαία «ημέρα ολοκλήρωσης», μια ημέρα της οποίας η πλανητική ο συμβολισμός (που σηματοδοτείται από τον Κρόνο) μας οδηγεί πέρα από τα συστατικά κομμάτια του κόσμου και στην ολότητά του στην αιωνιότητα (που συνδέθηκε με τον Κρόνο). Πολλοί μελετητές λένε ότι πριν από την εβραϊκή εξορία, όταν θα είχαν τακτική επαφή με αυτούς τους πολιτισμούς/πολιτισμούς, δεν υπήρχε 7ήμερη εβραϊκή εβδομάδα με 7η ημέρα Σάββατο την ημέρα του Κρόνου.
Υπάρχει πράγματι κάτι πολύ όμορφο σχετικά με την πληρότητα ή τη χωρικότητα του Κρόνου, όταν πρόκειται για πεποιθήσεις, θρησκεία και αρχές. Η ιδέα ότι υπάρχει τάξη και οργάνωση, κανόνες και νόμοι που ενώνουν τα πάντα βρίσκεται στην καρδιά των περισσότερων αρχαίων αστρολογικών παραδόσεων. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο Τζέιμς Χίλμαν είπε κάποτε κάτι σαν, «Το πεδίο της αστρολογίας δίνεται στον Κρόνο, ο οποίος φαντάζεται μια τέλεια τάξη μεταξύ ουρανού και γης, που διέπεται από δίκαιες και αιώνιες κοσμικές αρχές».
Ωστόσο, ο Χίλμαν έγραψε επίσης ότι ο Κρόνος παλεύει με τα άκρα της ανικανότητας και της κακοδαιμονίας, εμπρός και πίσω. Εφόσον λατρεύουμε μια αφηρημένη έννοια της ολοκλήρωσης, της ολότητας ή της υπέρτατης υπέρβασης, δημιουργούμε επίσης μια περίσσεια αυτού που ο Αριστοτέλης ονόμασε «Πνεύμα», ή κάτι σαν θεϊκή ή φανταστική δύναμη. Όταν η υπερβατικότητα και η τέλεια βασική πληρότητα μένουν στο προσκήνιο των εμπειριών μας για πάρα πολύ καιρό, ουσιαστικά κατακλυζόμαστε από τον πολυμήχανο σπόρο της, και ως εκ τούτου αρχίζουμε να ποθούμε τα πράγματα αυτού του κόσμου με πείνα ίση με την προβολή μας για «ανώτερες» δυνάμεις. Ή, η διατήρηση του ευφάνταστου σπόρου της υπέρβασης αποστειρώνεται και γινόμαστε ανίκανοι, πιο καβουρδισμένοι ή πιο κακεντρεχείς ή όλο και πιο «κολλημένοι στην τέλεια αλλά απομονωμένη εικόνα της ολοκλήρωσής μας».
Αυτή είναι η παραπλανητική εξαπάτηση του Κρόνου. Αυτή είναι η σκοτεινή αγγελική του γοητεία που σχεδόν πάντα την καταλαμβάνουμε πριν το καταλάβουμε.
Οι εξωτερικές πλανητικές ανακαλύψεις φυσικά σηματοδοτούν και σημαντική αλλαγή στη συνείδηση, μια αλλαγή που υποδηλώνει ότι υπάρχουν αρχές που αρχίζουν να υπερβαίνουν την έννοια της ίδιας της πληρότητας. Ή τουλάχιστον, κουλουριάζουν τη δύναμη του φιδιού της κοσμικής μας φαντασίας πίσω στον εαυτό μας, έτσι ώστε να μην είμαστε πλέον σε θέση να προβάλλουμε τέτοιες απλές έννοιες τάξης και νόμου χωρίς τις εξίσου περίεργες έννοιες του χάους, της απρόβλεπτης κατάστασης, των τυχαίων μεταλλάξεων του νόμου. , δημιουργία από το τίποτα, ή το παράδοξο της ψυχής και οι ανυπολόγιστοι νόμοι της.
Αυτά είναι σημαντικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε καθώς ο Κρόνος προχωρά βαθύτερα στον Τοξότη, γιατί η φαντασία της αλήθειας, της τάξης και της πληρότητας είναι ιδιαίτερα χαρισματική και πονηρή στο ζώδιο του Κενταύρου . Θα προσπαθήσω να θυμηθώ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ότι το έργο της δημιουργίας είναι πέρα από μέτρηση ή ανάμνηση, πέρα από την πληρότητα ή τον υπολογισμό… γιατί είναι επίσης πέρα από την κατανόησή μας. Και μετά σκοπεύω επίσης να συνεχίσω να παίρνω τα σαββατιάτικα ρεπό μου και, αν και δεν είμαι Εβραία, θα συνεχίσω να φιλάω τα δάχτυλά μου και να τα αγγίζω στο σημάδι του Σαββάτου που άφησαν οι πρώην ιδιοκτήτες στην πόρτα του σπιτιού μας.
Προσευχή:Βοηθήστε μας να τελειοποιήσουμε και να διερευνήσουμε τη σειρά των πεποιθήσεων και των αρχών μας, βοηθήστε μας να ξεκουραστούμε και να θυμηθούμε τους υπερβατικούς νόμους που δίνουν το νόμο και τον ιδρυτή…και μετά, βοηθήστε να θυμόμαστε αυτό που είναι ακριβώς εδώ μπροστά μας, συνεχώς μεταλλάσσεται σε αλήθειες και αρχές πέρα από τη διατύπωση