Το τελευταίο τέταρτο Η Σελήνη βρίσκεται στον Καρκίνο σήμερα, τετραγωνίζοντας τον Ήλιο στον Ζυγό. Εν τω μεταξύ, ο Άρης κινείται σε αντίθεση με τον Ποσειδώνα και σε σύνοδο με τον Δία.
Ένα από τα πιο συνηθισμένα θέματα που έρχεται με τον Άρη απέναντι από τον Ποσειδώνα είναι το θέμα των θυμάτων, των μαρτύρων, των σωτών και του θανάτου ή της πτώσης ηρώων. Στην κουλτούρα της νέας εποχής, η λέξη «θύμα» είναι μια λέξη ενεργοποίησης. Κανείς δεν θέλει να είναι θύμα, κι όμως όλοι υψώνονται πάνω από τα παιδικά τους τραύματα και άλλα πράγματα που «μας συνέβησαν». Κάθε φορά που πηγαίνουμε σε ένα νέο εργαστήριο, περνάμε από μια άλλη αστρολογική διέλευση, διαβάζουμε ένα νέο βιβλίο, παρακολουθούμε ένα νέο μάθημα, περνάμε από έναν άλλο χωρισμό, λέμε:«Το χρειαζόμουν, καταλαβαίνω γιατί ήταν απαραίτητο» ή το πιο δημοφιλές, «Μόλις ξεφλουδίζω άλλη μια στρώση από το κρεμμύδι.»
Σήμερα λοιπόν, ας ξεφλουδίσουμε την ίδια τη μεταφορά του κρεμμυδιού, με την ελπίδα ότι η εξέταση των μεταφορών μας στην παιχνιδιάρικη πρακτική μπορεί να μας δείξει κάτι νέο:
* Δεν υπάρχουν άπειρες στρώσεις σε ένα κρεμμύδι..τελικά τελειώνουν
* Αν φανταστούμε τους εαυτούς μας να ξεφλουδίζουμε κρεμμύδια τόσο συχνά όσο μιλάμε για καθαρισμό ή φυγή μέσα από ένα άλλο «στρώμα» των «υλικών» μας, τότε κάνουμε πολύ ξεφλούδισμα κρεμμυδιών… θέλει κανείς πραγματικά να σταθεί σε μια κουζίνα κάπου και να ξεφλουδίσει κρεμμύδια συνέχεια;
* Το ξεφλούδισμα των κρεμμυδιών σε κάνει να κλαις, αλλά δεν είναι «πραγματικά» δάκρυα λύπης ή απελευθέρωσης, στην πραγματικότητα οι άνθρωποι συχνά λένε «Τι συμβαίνει;» και λέμε, «Ω, τίποτα, πρέπει να ξεφλουδίσω ένα κρεμμύδι». Μετά γελάμε. «Ω, είναι μόνο το κρεμμύδι». Χμμμ.
* Αν διδάσκατε σε ένα παιδί να ξεφλουδίζει ένα κρεμμύδι για να μαγειρέψει κάτι νόστιμο, πιθανότατα θα του δίνατε εντολή να αρχίσει να το κόβει σε μικρά κομμάτια αφού ξεφλουδίσει την εξωτερική φλούδα… πιθανότατα θα το έβλεπες τόσο κουραστικό και χάσιμο χρόνου για να ξεφλουδίσουν κυριολεκτικά ολόκληρο το πράγμα, στρώμα-στρώμα…χμμμ;
* Τα κρεμμύδια δεν είναι σχεδόν ποτέ τόσο υπέροχα από μόνα τους. Στους περισσότερους αρέσει ως γαρνιτούρα ή ως συμπλήρωμα γεύσης σε κάτι άλλο. Είναι δυνατόν μερικές φορές οι πνευματικές ιδέες ή εμπειρίες να χρησιμοποιούνται καλύτερα ως συμπληρώματα παρά ως κύρια πιάτα;
Προς έπαινο των κρεμμυδιών:
* Τα φλαβονοειδή στα κρεμμύδια είναι συγκεντρωμένα στα εξωτερικά στρώματα της σάρκας.. προφανώς αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να τα ξεφλουδίσουμε για να λάβουμε μερικά από τα πιο απίθανα οφέλη τους
* Τα κρεμμύδια που παρασκευάζονται χωρίς να έχει αφαιρεθεί πολύ η εξωτερική σάρκα συνδέονται με την πρόληψη του καρκίνου όταν αποτελούν συμπληρωματικό βασικό στοιχείο της τακτικής διατροφής μας
* Χρησιμοποιώντας χαμηλή φωτιά (και όχι έντονο αλχημικό βράσιμο) με κρεμμύδια στη σούπα, χωρίς πάλι να αφαιρέσετε πολύ από τη σάρκα τους, θα μεταφέρετε τις ευεργετικές τους ιδιότητες στον ζωμό αντί να τα σκοτώσετε
* Τα κρεμμύδια μυρίζουν άσχημα, αλλά καταπολεμούν επίσης το κρυολόγημα, τον βήχα και τους ιούς… Παλαιότερα πίστευαν ότι όσο πιο μυρωδάτο ήταν το κρεμμύδι, τόσο πιο ισχυρές οι θεραπευτικές του ιδιότητες
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και να συνεχίσουμε…και άλλοι θα μπορούσαν να προσθέσουν διαφορετικές εικόνες κρεμμυδιού σε δέκα ακόμη κατευθύνσεις, αλλά το απλό θέμα είναι να γίνουμε πιο δημιουργικοί με τον τρόπο που δουλεύουμε τις εικόνες που αγαπάμε. Όταν ο Άρης και ο Ποσειδώνας έρχονται σε επαφή, μπορεί να είναι εύκολο να νιώσεις σαν τον τραγικό ήρωα των περιστάσεων της ζωής. Μπορεί να νιώθουμε σαν να υψωνόμαστε πάνω από πράγματα που «μας έχουν συμβεί» ή σαν να ξεφλουδίζουμε ή να καίμε μέσα από ένα άλλο τραγικό «στρώμα» του καρμικού κρεμμυδιού. Μπορεί να βοηθήσει σε τέτοιες στιγμές να παίζουμε με τις εικόνες μας λίγο πιο ελεύθερα. Είναι αυτά τα «πραγματικά» δάκρυα ή απλά μου αρέσει να ξεφλουδίζω κρεμμύδια; Εχει σημασία? Γιατί; Αυτά τα επεισόδια στα προηγούμενα επεισόδια μου ήταν πραγματικά, εξακολουθούν να είναι αληθινά ή απλώς μου αρέσει η ιστορία της λύτρωσης μέσα από σκληρές νίκες; Εχει σημασία? Γιατί;
Προσευχή:Βρωμερό κρεμμύδι στιφάδο, πόσο σε αγαπάμε. Πόσο αγαπάμε και τα ψεύτικα δάκρυα και τα αληθινά, φλούδα, φλούδα, φλούδα!