Για μένα είναι πάντα καλύτερο να ξεκινάμε με την εικόνα του αστερισμού. Για τον Υδροχόο, η εικόνα του αστερισμού είναι ο «υδατοφορέας». Αυτό μαζί με τη «υδάτινη» ρίζα του κάνει τους περισσότερους να πιστεύουν ότι ο Υδροχόος είναι ζώδιο του νερού, αλλά στην πραγματικότητα ο Υδροχόος είναι ζώδιο του αέρα. Αν πάρουμε μόνο αυτό το μικρό κομμάτι λάθος κατεύθυνσης, μπορούμε να μάθουμε πολλά για τον Υδροχόο πολύ γρήγορα. Ο Υδροχόος μερικές φορές μοιάζει με αέρα που μεταμφιέζεται σε νερό. Διάνοια μεταμφιεσμένη σε συναίσθημα. Ιδεαλισμός μεταμφιεσμένος σε συμπόνια. Μυαλό μεταμφιεσμένο σε καρδιά. Υπάρχει μια διαστημική ψυχρότητα στο ζώδιο του Υδροχόου, ένα απομακρυσμένο μάτι από τους ουρανούς, ένας νοσταλγός εξωγήινος που λαχταρά να είναι άνθρωπος, που εκφράζεται πιο ανθρώπινα…”Αν μόνο η ανθρώπινη φυλή μπορούσε να εξελιχθεί ή να βελτιωθεί ή να ανέβει λίγο ψηλότερα, θα θα είχα περισσότερους φίλους, θα είχα μια πραγματική φυλή, θα είχα κάποια κοινά στοιχεία. Αν η ανθρώπινη φυλή θα μπορούσε να μοιάζει περισσότερο με τους θεούς που τόσο αγαπώ."
Λέγεται συχνά για τους Υδροχόους ότι αγαπούν την ανθρωπότητα, αλλά δεν αντέχουν τους ανθρώπους. Πάντα γελάω με αυτό το αστείο, αλλά θα το τροποποιούσα για να διαβάσω:«Οι Υδροχόοι αγαπούν την ανθρωπότητα, αλλά αγαπούν τους θεούς λίγο περισσότερο». Η εικόνα του υδροφόρου στα παλιά χρόνια συμβόλιζε έναν νεαρό άνδρα που υπηρετούσε στους θεούς το θεϊκό τους νέκταρ. Σε αυτή την απλή εικόνα βλέπουμε τόσο την ανθρώπινη αγάπη για οτιδήποτε είναι υψηλότερο, πιο ορθολογικό, πιο εξελιγμένο και πιο φωτισμένο…την αγάπη των θεών που μόνο ο υπηρέτης των θεών μπορεί πραγματικά να καταλάβει, αλλά ταυτόχρονα μέσα σε αυτήν την αγάπη για ό,τι είναι «υψηλότερο», βλέπουμε επίσης την επακόλουθη αποστασιοποίηση ή αποξένωση από ό,τι είναι αληθινά ανθρώπινο, με όλες τις αντιφάσεις, τις ασυνέπειες και τις ενστικτώδεις ιδιότητές μας.
Ο Υδροχόος παίζει τον ρόλο του εμπνευστή αγγελιοφόρος των θεών, καθώς και υπηρέτης τους. Ο Carl Jung είπε κάποτε ότι το τίμημα που πληρώνουμε για την προσπάθεια να εκμεταλλευτούμε τις δυνάμεις του ασυνείδητου (το βάθος του χώρου όπου ζουν οι αστερισμοί, ας πούμε) είναι η μοναξιά και η απομόνωση. Αυτή είναι η εκδίκηση των θεών εναντίον μας που προσπαθούσαμε να πάρουμε τη γνώση τους και να τη χρησιμοποιήσουμε για να βελτιώσουμε τον εαυτό μας ή να «εξελίσσουμε την ανθρωπότητα» ή οτιδήποτε άλλο. Το φούσκωμα της συνείδησης που δημιουργείται κλέβοντας κάτι από τη γνώση των θεών (από το ασυνείδητο) μας αφήνει να μοιάζουμε με εγωιστές ή περίεργους στους άλλους. Κι όμως, η φωνή των θεών, τα μηνύματα και τα δώρα που μας στέλνουν συχνά, είναι αναπόφευκτη, όπως και η αποξένωση που υποφέρουμε όταν μεγαλώνουμε στην κατανόησή μας για τη γεωγραφία του ασυνείδητου.
Τι αίνιγμα! Για αυτούς τους λόγους, ο Υδροχόος είναι ένα ζώδιο που δίνεται συχνά στη γιουνγκιανή έννοια της εξατομίκευσης. Ο Υδροχόος, σύμφωνα με πολλούς Jungian αστρολόγους, είναι το ζώδιο του δαίμονα ή του τζίνι, του οποίου η καθοδηγητική επιρροή έρχεται στη ζωή μας προκειμένου να εξελιχθεί ή να αναπτυχθεί η συνείδησή μας από το οικείο και σε μια ευρύτερη ή βαθύτερη κατανόηση του ασυνείδητου. Αυτός ο «δαίμονας» συχνά συγκρίνεται με τον Εωσφόρο… ένα είδος πνεύματος που φέρνει φως αλλά και επαναστατικό πνεύμα. ούτε άνθρωπος ούτε θεός, αλλά κάπου ενδιάμεσα. Ο Τζέιμς Χίλμαν έχει συγκρίνει τον δαίμονα με τον Έρωτα ή τον Έρωτα, έναν απατεώνα, έναν μεθυστικό, έναν εραστή, την οπισθοδρομική αστραπή της ομορφιάς στο μάτι του νου. Ο πόθος του δαίμονα για «ο άνθρωπος να γίνει θεός» μπορεί να εξοργίσει τόσο τους θεούς όσο και τους ανθρώπους. «Αφήστε μας να είμαστε αυτοί που είμαστε», θα μπορούσαν να πουν τόσο οι θεοί όσο και οι άνθρωποι στον δαίμονα… λαχταρώντας και θαυμάζοντας ο ένας τον άλλον με τους παράξενους τρόπους μας, αλλά και με την κατάλληλη απόσταση και διακρίσεις.
Μερικές φορές το Ο δαιμονικός Υδροχόος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι θεοί και οι άνθρωποι θα ήθελαν να παραμείνουν χωριστά. Η άρνησή του να επιτρέψει τον χωρισμό, η επιμονή και η εξέγερσή του, είναι αυτά που δημιουργούν την εικόνα της διαβολικής δύναμης, ο δαίμονας μετατράπηκε σε «δαίμονας», ο Εωσφόρος στον διάβολο και η δύναμη της προόδου στα μπερδεμένα αποτελέσματα ενός πειράματος κλωνοποίησης χάθηκε τρομερά λανθασμένος. Η βίγκαν με το μαχαίρι της προοδευτικής δυσανεξίας. Ο φίλος που δεν μπορεί να σιωπήσει για το πόσο μαλακά είναι όλα και του οποίου το εγώ χτίζει έναν πύργο που ονομάζεται «ο ιδανικός κόσμος».
Κατά τη γνώμη μου, η ίδια η αστρολογία είναι άκρως Υδροχόος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ακράδαντα ότι εμείς οι αστρολόγοι πρέπει να χρησιμοποιούμε συνεχώς την τέχνη μας για να ξυρίζουμε την ύβρις από τα πρόσωπα μερικών από τις πιο φαινομενικά «θεϊκές» ιδέες μας, αποκαλύπτοντας το δέρμα του ζώου κάτω ή πίσω τους. Ο Τζέιμς Χίλμαν είπε κάποτε ότι ήταν πολύ σημαντικό να αρχίσουμε να κάνουμε θεραπεία με τις ιδέες μας, όχι μόνο την ιστορική ή ιδιωτική αίσθηση του εαυτού μας. «Ιδέες που δεν ξέρουμε ότι έχουμε, να τις έχουμε», είπε. Ο δαίμονας είναι μια διφορούμενη φιγούρα. Απαραίτητο για να παίζουν οι καθοδηγητικές μυθοπλασίες της ζωής μας και για να αναπτυχθεί η ψυχή σύμφωνα με τις πιο πολύτιμες φαντασιώσεις της, αλλά και ένα είδος κλέφτη και απατεώνα, ένας επαναστάτης απατεώνας του οποίου οι υψηλές αιτίες πρέπει μερικές φορές να αμφισβητούνται με την πιο απλή γλώσσα. ανθρώπινος έλεγχος, «Ε, ποιος νομίζεις ότι είσαι; Μην είσαι τρύπα. Αυτός είναι διάλογος και όχι υπαγόρευση. Είμαι πολύ καλά με τον τρόπο που έχουν τα πράγματα."
Η διπλή κυριαρχία του Κρόνου/Ουρανού του Υδροχόου αντιπροσωπεύει επίσης εύστοχα όλα αυτά τα θέματα, αλλά θα το αφήσουμε για άλλη ανάρτηση. Όλα αυτά τα θέματα θα πρέπει να παίζουν ιδιαίτερα τις επόμενες τρεις εβδομάδες καθώς ο Ερμής θα ανάδρομη στον Υδροχόο!
Προσευχή:Βοηθήστε μας να μάθουμε πώς να κάνουμε διάλογο με τους δαίμονές μας.
Εικόνα από την ευγενική προσφορά του Gabriel C, στο creative commons image licensing