Πριν από λίγες εβδομάδες με κάλεσαν να κάνω αναγνώσεις αστρολογίας στα παρασκήνια στα American Music Awards στο Λος Άντζελες. Είμαι επαγγελματίας αστρολόγος εδώ και πέντε χρόνια, αρκετός χρόνος για να εξετάσω τη διαρκή και μάλιστα μυθική σχέση μεταξύ διασημοτήτων και αστρολόγων. Όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά την καριέρα μου, ήμουν απροσδόκητα απασχολημένος πολύ γρήγορα, βλέποντας σχεδόν πεντακόσιους πελάτες τον πρώτο χρόνο που διάβασα τους γενέθλιους χάρτες. Με αυτή την πρώιμη επιτυχία ήρθε ένας αριθμός πελατών «αστέρων» υψηλού προφίλ. Και παρόλο που θα έλεγα ότι, ως επί το πλείστον, οι πελάτες διασημοτήτων είναι όπως κάθε άλλος πελάτης που βλέπει ένας αστρολόγος (ανησυχούν κυρίως για τα ίδια ζητήματα ζωής—ρομαντικά προβλήματα, προβλήματα καριέρας και χρήματα—και έχουν κυρίως τις ίδιες ερωτήσεις—τι επιφυλάσσει για μένα στο το μέλλον; θα διαρκέσει η σχέση μου; κ.λπ.), είναι επίσης αλήθεια ότι η σχέση μεταξύ διασημοτήτων και αστρολόγων είναι μοναδική. Θέλω να μοιραστώ πώς, πρόσφατα, κατάλαβα αυτή τη δυναμική πιο καθαρά.
Υποθέτω όταν γράφω ότι δεν είναι όλοι οι αναγνώστες με τη γλώσσα της αστρολογίας. Ο όρος φέρνει στο νου ωροσκόπια σε γυναικεία περιοδικά ή κυριακάτικες εφημερίδες ή το υπερκλισέ μηχανικό μανεκέν σε ένα παλιό γωνιακό μαγαζί, μια κόκκινη εικόνα νέον ενός κενού χεριού και λέξεις όπως «μάντης». Αυτές είναι βεβαίως ισχυρές εικόνες, και επομένως δεν έχω σκοπό να τις κοροϊδέψω ή ακόμα και να τις εκτοπίσω, αλλά να ξεκινήσω ξεκαθαρίζοντας κάποιες παρανοήσεις.
Στην πραγματικότητα, σχετικά λίγοι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν κατανοήσει την αστρολογία ισχυρίζεται φιλοσοφικά, επιστημονικά ή πνευματικά. Αστρολόγοι έχουν προσληφθεί από ορθόδοξους πνευματικούς ηγέτες όπως Πάπες και Λάμα, βασιλιάδες και πολιτικούς, προέδρους (όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν) και τραπεζίτες (όπως ο JP Morgan), απλοί άνθρωποι και διασημότητες. Οι αστρολόγοι έχουν προβλέψει περίφημα κατακλυσμούς όπως η Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου και η Μαύρη Πανούκλα, η άνοδος και η πτώση ηγεμόνων και δυναστειών και ο ακριβής χρόνος των σημαντικών γεγονότων της ζωής για εκατομμύρια ανθρώπους. Ταυτόχρονα, οι προσπάθειες δοκιμής ή «μέτρησης» της αστρολογίας με οποιαδήποτε εμπειρικά αυστηρή έννοια αποτυγχάνουν. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη για την αστρολογία, και όμως εμείς οι εξελιγμένοι ασκούμενοι της τέχνης—όσοι από εμάς μελετάμε σε βάθος ανάγνωση και πρόβλεψη χαρτών καθώς και τεράστιες ποσότητες ιστορικών αστρολογικών τεχνικών—παραμένουμε στη δουλειά, και παραμένουμε επίσης στην εργασία ορισμένων πολύ ισχυρών ανθρώπων, όπως ακριβώς έχουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Για να δούμε πώς οι αστρολόγοι παραμένουν ισχυροί και κοντά στην εξουσία, χωρίς στοιχεία που να υποστηρίζουν τις πρακτικές μας, θα πρέπει τελικά να ασκήσουμε λίγη αστρολογία. Αλλά το πρώτο πράγμα που θέλω να σας πω για την αστρολογία είναι ότι μοιάζει περισσότερο με μουσική και λιγότερο με επιστήμη. Η αστρολογία είναι συστηματική, όπως είναι συστηματική η αναπαραγωγή ενός τραγουδιού σε ένα συγκεκριμένο πλήκτρο. Απαιτεί καλλιτεχνική ευφυΐα, όπως ακριβώς κάνει η μουσική. αλλά το πιο σημαντικό πράγμα για την αστρολογία δεν είναι οι μέθοδοι ή η θεωρία της, είναι αυτό που κάνει στους ανθρώπους. Η αστρολογία βοηθά να γίνει αντιληπτή η διαχρονικότητα των προτύπων συμπεριφοράς των ατόμων. Έτσι, όταν εξηγούμε σε κάποιον τι σημαίνει να είσαι Ήλιος Κριός ή Καρκίνος Σελήνη, ουσιαστικά ποιητοποιούμε την ταυτότητά της—μεταφέροντάς την, αν προτιμάτε, στη γλώσσα του μύθου και της μεταφοράς.
Όλα που σημαίνει ότι οι ερωτήσεις σχετικά με το εάν η αστρολογία είναι «επιστημονικά έγκυρη» μοιάζουν πολύ με κάποιον που διακόπτει αγενώς μια παράσταση ενός από τα τελευταία κουαρτέτο του Μπετόβεν για να ρωτήσει αν μπορείτε να αποδείξετε την ομορφιά της, λες και η απόλαυση της μουσικής του Μπετόβεν ή της Οι επιπτώσεις στην ψυχή εξαρτώνται από κάτι που θα μετρούσε ως «απόδειξη»—μια λέξη που γίνεται όλο και πιο παράλογη, για τους περισσότερους, παρουσία ό,τι πραγματικά μας συγκινεί.
Δεν λέω ότι η αστρολογία είναι θέμα πίστης. Κυριολεκτικά προτείνω ότι η αστρολογία είναι μια ψυχολογική μορφή τέχνης. Οι προβλέψεις που κάνουν οι αστρολόγοι δεν είναι, πιστεύω, κάτι που πρέπει να αφιερώσει κανείς τον χρόνο της προσπαθώντας να αποδείξει. Καλύτερα να περνάμε τον χρόνο μας μιλώντας και διδάσκοντας τη γλώσσα σε άλλους, ώστε οι άλλοι να κρίνουν μόνοι τους αν εμπλουτίζει τη δράση. Δεν ξέρουμε μέχρι τώρα ότι και η επιστήμη βλέπει από ένα ποτήρι σκοτεινά; Σε κάθε περίπτωση, δεν ξέρω έναν αστρολόγο που να μπορεί να σας πει πώς ή γιατί λειτουργεί η αστρολογία—και εδώ βρίσκεται ο πρώτος αρχετυπικός παραλληλισμός μεταξύ διασημότητας και αστρολογίας.
Η παρατήρησή μου είναι ότι πολλοί επιτυχείς Οι άνθρωποι έχουν πλήρη επίγνωση της φήμης ως ένα μυστηριώδες και κυρίως απρόβλεπτο φαινόμενο. Ένας από τους πελάτες μου διασημότητες, για παράδειγμα, δυσκολευόταν ως ηθοποιός όταν έλαβε την κλήση για ακρόαση για μια διάσημη κωμική σειρά που τελικά θα τον έκανε έναν πλούσιο και διεθνώς αναγνωρισμένο σταρ του κινηματογράφου. Ένας άλλος τηλεοπτικός πελάτης μου είπε κάποτε σχετικά με το διάλειμμά του:«Ένιωσα σαν το πεπρωμένο ή την τύχη και έγινα παρανοϊκός ότι όλα επρόκειτο να αφαιρεθούν ή ότι δεν το άξιζα πραγματικά». Σχεδόν κάθε πελάτης υψηλού προφίλ που έχω δει έχει μια ιστορία με παρόμοιες γραμμές:«Έμοιαζε σαν τη μοίρα ή το πεπρωμένο με τον τρόπο που συνέβη η επιτυχία μου». Και παράλληλα με αυτό το αφηγηματικό μοτίβο βρίσκεται η ανήσυχη επίγνωση, μεταξύ των διασημοτήτων, για το πόσο ασταθείς μπορεί να είναι οι μοίρες. Μια μετέωρη άνοδος στην κορυφή των τσαρτ μπορεί να οδηγήσει σε ένα ντοκιμαντέρ αποτοξίνωσης με συντριβή και εγκαύματα.
Στη γλώσσα της αστρολογίας, η άνοδος στην εξουσία αντιπροσωπεύεται πολύ καλά από το ζώδιο του Λέοντα, του λιονταριού, και τον κυβερνώντα πλανήτη του, τον Ήλιο. Επίσης από τον πλανήτη Δία, κυβερνήτη του ζωδίου του Τοξότη, τον Κένταυρο. Για τους πελάτες διασημοτήτων μου, αυτό το μοτίβο υπάρχει ήδη ως αρχέτυπο. Το Λιοντάρι είναι σύμβολο της βασιλείας, της δύναμης και της αναμφισβήτητης παρουσίας (που θα μπορούσε να χάσει το ανάστημα ενός τεράστιου λιονταριού!). Ωστόσο, το Λιοντάρι παραμένει εξ ολοκλήρου εξαρτημένο από ένα κοινό, το οποίο αντιπροσωπεύεται από το πολικό αντίθετο του Λέοντα, τον Υδροχόο. Ο Υδροχόος αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα και τους «ανθρώπους». Οι βασιλιάδες είτε αγαπιούνται από τον λαό, είτε ο λαός εκτοπίζει τον βασιλιά και επαναστατεί. Μέσα από την επίγνωση κάθε διασημότητας για την «τύχη» ή την «καλή της τύχη», με άλλα λόγια, υπάρχει κάτι σαν ένας καλός βασιλιάς ή βασίλισσα, κάποιος που έχει επίγνωση της ανάγκης να παραμείνει σε επαφή με «τους ανθρώπους» με την παρουσία του οποίου η μοίρα τους μυστηριωδώς ξεκουράζεται.
Από την άλλη πλευρά, είχα επίσης την όχι και τόσο μεγάλη χαρά να βλέπω αρκετούς πελάτες διασημοτήτων με πραγματικά μεγάλους εγωισμούς. Για αυτούς τους πελάτες η εικόνα του λιονταριού είναι διαφορετική. Το λιοντάρι των διασημοτήτων γίνεται τολμηρό και αλαζονικό, εντυπωσιάζεται υπερβολικά με τον εαυτό του. κανένας θεός ή οδηγός δεν εργάζεται στις υποθέσεις του. «Θέλω να μάθω αν αυτό που θέλω θα συμβεί ή όχι;» λένε αυτοί οι πελάτες. Εάν πείτε όχι, τότε γενικά συμπεριφέρονται σαν να μην σας πιστεύουν ή ότι είστε ψεύτικοι ή απατεώνες. Εάν πείτε «ναι», τότε ενεργούν σαν να υπάρχουν τώρα κοσμικές αποδείξεις που υποστηρίζουν τις αυταπάτες τους περί μεγαλείου. Γιατί κάποιος σαν αυτό θα δει έναν αστρολόγο; Ακριβώς. Η ίδια η παρουσία τους στα αναγνώσματα τους χαρίζει. Δεν έχω διατηρήσει κανένα από αυτά τα είδη πελατών διασημοτήτων λόγω του τρόπου που επέλεξα να διαβάζω τα τσαρτ τους. Και για να είμαι ειλικρινής, υπήρξαν μόνο λίγοι.
Μια ανάλογη ευαισθησία είναι χαρακτηριστική των πολιτικών. Οι αστρολόγοι μιλούν πολύ για αυτούς τους χαρακτήρες τον τελευταίο καιρό —ιδιαίτερα μετά τον θάνατο της διάσημης αστρολόγος του Ronald Regan, Joan Quigley, τον Οκτώβριο του 2014— οι οποίοι συνεχίζουν να αποτελούν σημαντικό υποπληθυσμό της πελατείας μας. Το κοινό τείνει να βλέπει αυτούς τους ανθρώπους, όσο συχνά βλέπει τους εαυτούς τους, ως ορθολογιστές:η λήψη μεγάλων, επακόλουθων αποφάσεων εξαρτάται από την παρακολούθηση προτύπων συμπεριφοράς. Ωστόσο, μεταξύ των πολιτικών και τραπεζιτών πελατών μου, που τρέχω για αξιώματα ή κάνοντας μεγάλες επενδύσεις, έχω παρατηρήσει μια σταθερή εκτίμηση για ένα είδος κοσμικού «παράγοντα Χ» που παίζει στο πολιτικό σώμα ή στην αγορά. Αυτή η γοητεία είναι πολύ σύμφωνη με την αρχετυπική διχοτόμηση μεταξύ του Δία και του Ερμή, ή του Τοξότη και των Διδύμων. Όπου ο πολιτικός ή ο επενδυτής πρέπει να οδηγήσει τους ανθρώπους προς τα εμπρός προς μια σαφή κατεύθυνση, με χάρισμα και βεβαιότητα για το μέλλον (Δίας και Τοξότης), κάθε πολιτικός ή επενδυτής γνωρίζει επίσης πολύ καλά ότι οποιαδήποτε πληροφορία είναι πάντα ικανή να χειραγωγηθεί, οι αντιλήψεις του κοινού είναι πολύ μεταβλητές. — ότι ως εκ τούτου ένα καλό στοίχημα σήμερα μπορεί να φαίνεται απαίσιο από αύριο (αυτές οι ιδιότητες είναι πιο Ερμήνιες ή πιο ευθυγραμμισμένες με το ζώδιο των Διδύμων). Όπου υπάρχει εμπιστοσύνη και σαφήνεια, η σημασία της αβεβαιότητας και της ασάφειας είναι εμφανείς. Οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί μας βλέπουν ως αστρολόγους γιατί κάτω από το δόγμα οτιδήποτε πουλάνε στο κοινό, κρύβεται η εγγενής αβεβαιότητα για το πώς κατέλαβαν τη δική τους θέση.
Αυτά τα παράδοξα στη συνείδηση των ισχυρών μορφών, Στην πραγματικότητα δεν είναι πιο έντονες από αυτές που στέλνουν κανονικούς ανθρώπους στους αστρολόγους. Η ψυχή μας λειτουργεί σε περίτεχνα σχεσιακά μοτίβα. Η αστρολογία υπογράφει συνεχώς τις αντίθετες πτυχές της πραγματικότητας στους ανθρώπους ως συμπληρωματικές—επιτρέποντάς τους να δουν εκ νέου τις ανησυχίες τους, με απίστευτη ιδιαιτερότητα.
Και αυτό είναι το κλειδί για τον λόγο που οι διασημότητες έχουν ιδιαίτερη σημασία για το πεπρωμένο της αστρολογίας. Το γεγονός ότι οι διασημότητες βλέπουν αστρολόγους και η περίεργη αύρα που πάντα περιέβαλλε τη σχέση, είναι μια υπενθύμιση ότι τα αστέρια είναι άνθρωποι. Η ίδια η επιτυχία τους είναι ένα μυθικό αρχέτυπο. Μόνο επειδή είναι ανθρώπινες και συγγενείς οι διασημότητες σηματοδοτούν κάτι πέρα από τους εαυτούς τους και με κάποιο τρόπο γραμμένο στα αστέρια - μια πιθανή μοίρα ή μοίρα για τους υπόλοιπους από εμάς. Και αντιστρόφως, η ανησυχία τους για τη μοίρα τους είναι μια υπενθύμιση ότι όλοι είμαστε άνθρωποι επίσης:Υδροχόος.
Ήταν όταν έκανα ανάγνωση στα παρασκήνια στη σουίτα δώρων στα Μουσικά Βραβεία, σε όλα τα μέρη, αυτό οι περισσότερες από αυτές τις συνειδητοποιήσεις μου ήρθαν. Είχα κάνει παρόμοιες σκέψεις πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν είχα κατακλυστεί από τόσες πολλές διασημότητες ταυτόχρονα. Οι ιδέες φάνηκαν να αποκρυσταλλώνονται πολύ γρήγορα. Καθώς κάθε διασημότητα περνούσε από τη σουίτα που παρακολουθούσα από απόσταση καθώς τα φλας έσβηναν και οι δημοσιογράφοι απαντούσαν σε ερωτήσεις, οι υπάλληλοι περνούσαν με αγκάλες ακριβών ρούχων που τους δόθηκαν δωρεάν. Καθώς οι καλλιτέχνες θα έκαναν τελικά οπτική επαφή μαζί μου, θα έβλεπαν και θα συνειδητοποιούσαν ποιος ήμουν και τι έκανα, για μία ή δύο μόνο στιγμές θα έβλεπα τον πρωταγωνιστή να εξαφανίζεται. Τους έβλεπα να γίνονται αυτοσυνείδητοι και ευάλωτοι. Περισσότερο από το να προβλέπω οτιδήποτε, επιτυχία ή αποτυχία, πιστεύω ότι ήταν δουλειά μου να προσφέρω αυτήν ακριβώς την εμπειρία.
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο The New Inquiry
http://thenewinquiry.com/essays/why-do-stars-love-the-stars/