Μετά τη χθεσινή επίθεση στο περιοδικό Charlie Hedbo Ξύπνησα σήμερα το πρωί νιώθοντας ότι θα έπρεπε να μπορώ να βρω περισσότερες παγκόσμιες/μέσες εικόνες για την πρόσφατη είσοδο του Κρόνου στον Τοξότη. Σίγουρα, όταν σερφάρισα στον ιστότοπο ειδήσεων του CNN για λίγα μόνο λεπτά, βρήκα αυτόν τον τίτλο:Ο Ζούκερμπεργκ ξεκινά μια λέσχη βιβλίου.
Ως κάποιος που του αρέσει να διαβάζει και είναι κάτοχος πολλών πτυχίων από ιδρύματα «ανώτατης εκπαίδευσης, Πρέπει να πω ότι ο τίτλος με ενθουσίασε. Ανεξάρτητα από το αν κάποιος από εμάς είναι μελετητής της Ρόδου ή όχι, υπάρχει ένας αιώνιος μαθητής σε καθένα μας και όταν τροφοδοτούμε τον εσωτερικό μαθητή μας με νέες ιδέες, νέες γνώσεις και διαφορετικές εμπειρίες, μεγαλώνουμε πέρα από τις βαριές μετρήσεις των ριζών μας. πεποιθήσεις και ιδεολογίες.
Το σπουδαίο πράγμα για κάποιον όπως ο ιδρυτής του facebook που ενθαρρύνει περισσότερο την ανάγνωση μυθοπλασίας είναι ότι η μυθοπλασία παίρνει ιδέες και τις βάζει σε εικόνες. Σε φωνές, και χαρακτήρα, και διάλογο, και σκηνή και περιγραφή. Στη λεπτομέρεια και τον ρυθμό. Στη διάθεση και την ατμόσφαιρα. Αν δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τις ιδέες που ζουν και να κάνουμε τις πτήσεις και τις κλήσεις τους, τότε είμαστε σαν παρατηρητές πουλιών με τα κιάλια μας ανάποδα.
Μεταφέρουμε ιδέες στο Twitter σε μεμονωμένες προτάσεις και εξαντλημένοι από οτιδήποτε απαιτεί περισσότερα από τριάντα δευτερόλεπτα της προσοχής μας.
Οι ιδέες χρειάζονται χρόνο και χώρο για να αναπτυχθούν και να φανούν πλήρως. Η έλλειψη υπομονής μας για ιδέες είναι ένα είδος πνευματικής ύβρεως. Όταν πέρασα χρόνο στο Περού πίνοντας ayahuasca, κάποτε είχα μια ολόκληρη τελετή που επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι οι σαμάνοι περίμεναν να μαζέψουν ορισμένα φυτά για το φάρμακο μέχρι να γίνουν πέντε χρονών… ΠΕΝΤΕ χρόνια σκεφτόμουν συνεχώς… και άκουσα το φάρμακο λέει, «Αυτό που μαθαίνεις εδώ, απόψε, μην βιαστείς να φτιάξεις αμέσως κουμπιά και αυτοκόλλητα. Αφήστε το να αναπτυχθεί. Αφήστε αυτές τις εικόνες και τα οράματα να σας δουλέψουν με την πάροδο του χρόνου». Και οι άνθρωποι είναι σαν τα φυτά… η τρέχουσα ταχύτητα μεταφόρτωσης μιας ιδέας ανά νανοδευτερόλεπτο δεν είναι απόδειξη της εξέλιξης του μυαλού μας, είναι περισσότερο σαν απόδειξη εθισμού στην καφεΐνη. Είναι μια ασθένεια που πιθανότατα θα μπορούσε να εμποδίσει την ικανότητά μας να ανθίσουμε τους καρπούς της πραγματικής, οργανικής γνώσης.
Την περασμένη άνοιξη έμαθα αυτό το μάθημα με πολύ δύσκολο τρόπο. Είχα τελειώσει ένα προσχέδιο ενός νέου βιβλίου και κάπως ανακοίνωσα δημόσια ότι ήταν έτοιμο να κυκλοφορήσει, αλλά οι ιδέες ήταν πολύ κακές και έτσι οι εικόνες και η ιστορία, το πραγματικό «φυτό» του βιβλίου βγήκαν λίγο υποσιτισμένοι . Το πιο δύσκολο πράγμα για μένα ήταν να κάνω ένα βήμα πίσω και να πω στον εαυτό μου:«Όλα αυτά χρειάζονται περισσότερο χρόνο, το φως του ήλιου για περισσότερη ζωή και τα νερά περισσότερου χρόνου και αλλαγής… δεν είναι ακόμα έτοιμα για συγκομιδή».
Είναι δύσκολο γιατί οι ιδέες, οι καλύτερες ιδέες μας, είναι συναρπαστικές. Θέλουν να ξεφύγουν από τη σελίδα, να αλλάξουν γνώμη, να ενθουσιάσουν άλλα πνεύματα. Και όμως ο καθένας μας πρέπει να είμαστε τόσο προσεκτικοί γιατί μια ανυπόμονη ιδέα συχνά πεθαίνει πριν προλάβει να κάνει αυτό που μπορεί να κάνει. Τα χθεσινά γεγονότα στο Charlie Hedbo θα πρέπει να μας κάνουν να σκεφτούμε την ψυχή της δημοσίευσης στα μέσα. Όσοι από εμάς γράφουμε καθημερινά, οι bloggers, οι αστροδημοσιογράφοι, οι καθημερινοί αντανακλαστές… βρισκόμαστε υπό την πίεση διαφόρων προθεσμιών και προσδοκιών κοινού ή αναγνωστών, ακόμα και της δικής μας ματαιοδοξίας… μπορεί να είναι τόσο δελεαστικό να προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε ιδέες σε στόχους:αριθμοί αναγνωστών, likes, shares, tweets. Θα πρέπει να σκεφτούμε τη λέξη «ιογενής» πιο προσεκτικά. Θέλουμε πραγματικά οι ιδέες και οι εικόνες να μολύνουν άμεσα μάζες ανθρώπων, δημιουργώντας τις ίδιες μαζικές αντιδράσεις και μοτίβα παντού; Είναι αυτή η καλύτερη εικόνα για τη συλλογική ψυχή; Το θέμα με τους ιούς είναι φυσικά ότι το σώμα δημιουργεί ανοσία σε αυτούς αφού τους επεξεργάζεται αρκετά… και δεν θέλουμε μερικές από αυτές τις εικόνες και ιδέες να διαρκέσουν; Για να υπομείνετε και να γίνετε τα θεμέλια για νέους κόσμους;
Προσευχή:Ό,τι κι αν σας λένε οι άνθρωποι, οι λέξεις και οι ιδέες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. –Robin Williams
Εικόνα από την ευγενική προσφορά του Steve Garfield, κατά την αδειοδότηση εικόνας Creative Commons.