Το τελευταίο τέταρτο της Σελήνης μόλις έγινε άκυρη φυσικά και ταξιδεύει μέσω του via combusta (γνωστό και ως «πύρινος δρόμος», το via combusta αντιπροσωπεύει ένα τμήμα μοιρών από 15 Ζυγό έως 15 Σκορπιό που θεωρείται ως μια ιδιαίτερα δύσκολη περιοχή του ζωδιακού κύκλου τόσο για τον Ήλιο όσο και για τη Σελήνη).
Εν τω μεταξύ, ο Άρης στους Ιχθείς είναι έτοιμος να τετραγωνίσει τον Κρόνο στον Τοξότη καθώς ενώνει τον Ποσειδώνα.
Θέματα και μερικές εικόνες που πρέπει να παρακολουθήσετε:
* Ευερεθιστότητα που οδηγεί σε μια δραματική φλεγμονή
* Αντιμετωπίζοντας τις βαθύτερες ανεπάρκειές μας και αναρωτιόμαστε εάν ή όχι είναι αληθινά, ή πόσο αληθινά, και αν ναι, τι να κάνουμε γι' αυτά
* Αντιπαράθεση με θρησκευτικά, πνευματικά ή φιλοσοφικά πρόσωπα
* Ο ιερέας επιθυμεί τον μαθητή, ο γκουρού κοιμάται με τον μαθητή , ο μαθητής δελεάζει τον δάσκαλο
* Σεξουαλικό σκάνδαλο σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή θρησκείας
* Ο αγώνας για ένα ιδανικό που δεν είναι δικό σου, ο αγώνας σου ωφελεί κάτι που δεν σε απασχολεί πραγματικά
* Χρησιμοποιείτε ή χρησιμοποιείτε κάποιον άλλον για δικό σας εγωιστικό κέρδος
* Φιλανθρωπία και ψεύτικη ή κρυφά εγωιστική φιλανθρωπία
* Ένας άντρας με δερματικό εξάνθημα
* Μέθη ή δηλητηρίαση (Εικόνα CNN:Ένα χωριό στη Μοζαμβίκη χάνει 69 άτομα από δηλητηριώδες τοπικό αλκοολούχο ποτό)
* Καμία μέθοδος ή τακτική πολύ χαμηλή ή εκτός συζήτησης
* Η επίθεση με θρησκευτικά κίνητρα
* Ένα άγαλμα του Άρη, μια τελετή στο ναό του Άρη
* Προσπαθώντας να ξεκινήσετε κάτι καινούργιο αλλά νιώθετε αποκλεισμένοι, διασκορπισμένοι ή συγκλονισμένοι
* «Αργός και σταθερός κερδίζει τον αγώνα»
* Έλα πίσω από τη νίκη
* Κρατάμε ή περιοριζόμαστε για θρησκευτικούς ή πνευματικούς λόγους
* Καταστολή ή περιττοί περιορισμοί
Με τους συνδυασμούς Άρη/Ποσειδώνα και Κρόνο/Ποσειδώνα υπάρχει επίσης ένα λεπτό θέμα που θα μπορούσε να πει «προσπαθούμε να κρύψουμε την ασχήμια μας». Μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό με μερικούς διαφορετικούς τρόπους…
Πρώτον, η λέξη άσχημος προέρχεται από τις λέξεις για «τρόμος» καθώς και «ασχηματίζω». Οι ελληνικές ρίζες της λέξης έχουν επίσης σχέση με τη λέξη «δυσλεξία», η οποία είναι μια μαθησιακή ή αναγνωστική δυσκολία που δημιουργεί διάφορα προβλήματα ανάγνωσης/ομιλίας και ακρόασης με λέξεις και ήχους. Ένα από τα πιο κοινά πράγματα που μας αρέσει να λέμε σχετικά με την προσπάθεια να κρύψουμε την ασχήμια μας είναι ότι η ασχήμια δεν είναι τίποτα άλλο από ένα είδος αντιληπτικής παραμόρφωσης… μια αισθητική δυσλεξία που μπορεί να αντιμετωπιστεί ακριβώς όπως οι άνθρωποι μπορούν να μάθουν να διαβάζουν ή να μιλούν σωστά αν και ακούστε και δείτε λέξεις προς τα πίσω ή αντίστροφα. Με την εξάσκηση μπορούμε να μάθουμε να βλέπουμε αυτό που παραμορφώνεται με διαφορετικό πρίσμα. Η ιδέα εδώ είναι ότι η ασχήμια (όπως και η ομορφιά) είναι στο μάτι του θεατή, και ότι όλα τα πράγματα είναι όμορφα όταν τα βλέπει κανείς με τον σωστό τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, η ηρωική προσέγγιση λέει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ασχήμια μας. Κάντε τη δουλειά για να το αλλάξετε. Ένα νέο πρόγραμμα προπόνησης. Μια νέα στάση. Μια προσαρμογή. Μια διόρθωση. Μια εργασία. Ένα τρόπαιο. Με τη σωστή στάση όλα μπορούν να ξεπεραστούν. Έτσι σκύβουμε και προσπαθούμε να μεταμορφώσουμε τις δυσμορφίες μας.
Η ηρωική-πνευματική προσέγγιση λέει ότι πρέπει να αποδεχτούμε την ασχήμια μας. Πρέπει να αλλάξουμε ό,τι μπορούμε και να αποδεχθούμε τα υπόλοιπα. Διακοσμούμε τα παχιά ρολά μας με μαγικούς μαρκαδόρους. Επιδεικνύουμε το ταραγμένο παρελθόν μας γιατί μας έχουν κάνει σαμάνους-μάγους που είμαστε. Υποστηρίξτε αδυσώπητα όλα τα αουτσάιντερ γιατί είμαστε όλοι οι μαθητές της εβδομάδας του πεπρωμένου.
Τέλος, υπάρχει η προσέγγιση της Jazz. Και νομίζω ότι αυτό είναι το λιγότερο κατανοητό από το μάτσο. Είναι η προσέγγιση που ζει με την περίπλοκη αναγνώριση ολόκληρου του συγκροτήματος. Ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο προσπαθώντας να κρύψουμε ΟΤΙ προσπαθούμε να κρύψουμε την ασχήμια, που ξεχνάμε ότι «το να προσπαθείς να κρύψεις την ασχήμια» είναι από μόνο του ένα όμορφο πράγμα. Ή τουλάχιστον είναι ένα ενδιαφέρον πράγμα. Είναι η δική του έκθεση ζώων. Ένα μοναδικό μοτίβο με τις δικές του διαστάσεις. Πάρτε για παράδειγμα έναν τζαζ αυτοσχεδιασμό στην τρομπέτα. Κατά τη διάρκεια ενός σόλο riff, ο παίκτης χτυπά μια άβολη νότα. Προφανώς δεν είναι η νότα που ήθελε να χτυπήσει. Είναι ξεκάθαρα εκτός λειτουργίας. Δεν ακούγεται σωστά. Δεν είναι αρμονικό. Είναι ασυμβίβαστο. Τρίβει τα αυτιά. Προσπαθώντας να κρύψει την ασχήμια ο καημένος παίκτης αυτοσχεδιασμού επιστρέφει στις σωστές νότες και τις παίζει ακόμα πιο δυνατά, και ακόμα πιο γρήγορα, προσπαθώντας να επανορθώσει το λάθος του. Όλο το κοινό βλέπει το μοτίβο:ντροπιασμένος μουσικός που προσπαθεί να επανορθώσει το λάθος του. Από την άλλη πλευρά, ο παίκτης της Jazz όταν χτυπά τη λάθος νότα μπορεί απλώς να επιλέξει να τη χτυπήσει ξανά, και μετά ξανά, μέχρι να βγει κάτι νέο από αυτό, και το λάθος να κρυφτεί εσκεμμένα, για να το ακούσουν και να το δουν όλοι. Αυτή είναι που θα ονόμαζα την προσέγγιση της Jazz για να κρύψουμε την ασχήμια μας.
Δεν χρειάζεται να είμαστε πάνω από την ασχήμια προσπαθώντας να "το αποδεχτούμε" και δεν χρειάζεται να είμαστε πάνω από την ασχήμια προσπαθώντας να το «μεταμορφώσει ή να το ξεπεράσει». Μπορούμε να κρύψουμε φανερά και ξεκάθαρα την ασχήμια μέσα από μια δημιουργική αναθεώρηση της σημασίας της, των αντιπαραθέσεων της, του ρυθμού της ή οποιουδήποτε από τα πολλά άλλα χαρακτηριστικά της. Νιώθουμε τόσο άβολα με την ασχήμια που μοιάζουμε περισσότερο με τον βελτιωτικό παίκτη που προσπαθεί να παίξει πιο δυνατά και πιο γρήγορα για να ξεπεράσει την ασυμβίβαστη νότα του. Απλώς δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην ασχήμια να υπάρχει ή να είναι κάτι δικό της.
Σε ένα δευτερεύον σημείωμα:Πιστεύω ότι τα υπερβολικά χρησιμοποιημένα, viral σαρκαστικά μιμίδια είναι ίσως ο μοναδικός μας πιο κλισέ από την κοινωνία τρόπος να κρύψουμε την ασχήμια… Αυτές οι συχνότητες σαρκασμού ξεκινούν ως εξαιρετικά παραδείγματα του παιχνιδιού της τζαζ με την ασχήμια, αλλά πολύ συχνά καταλήγουν στο ότι η νοοτροπία «πιο δυνατά και πιο γρήγορα ξεπερνά το ελάττωμα». Τα «κανάλια» του σαρκασμού στο λαϊκό μυαλό κάνουν την απόκρυψη της ασχήμιας σε μια ήπια τεχνική παρά σε μια οργανική διαδικασία ανακάλυψης που μένει κοντά στη μοναδικότητα ό,τι είναι άσχημο στην τρέχουσα στιγμή. Χωρίς ποικιλία και διαφορετικότητα, ιδιαιτερότητα και προσοχή, ακόμη και η ασχήμια μπορεί να αντικειμενοποιηθεί.
Προσευχή:η αληθινή μουσική παίρνει ένα αυτί για τους άσχημους…δεν υπάρχει ψυχή χωρίς κάποια παλιομοδίτικη ασχήμια