Η Σελήνη βρίσκεται στον Καρκίνο σήμερα. Νομίζω ότι χρειαζόμαστε λίγη καρκινική γλυκύτητα σήμερα το πρωί…
* Ο Καρκίνος είναι το ζώδιο της Σελήνης και η Σελήνη είναι ο μεγάλος ανακλαστήρας στον ουρανό. Η μνήμη είναι επίσης μια μορφή αναστοχασμού προηγούμενων εμπειριών. Δεν είναι ποτέ η ίδια η εμπειρία του παρελθόντος. Και έτσι το παρελθόν είναι κάτι που ξαναζούμε καθώς το αναπολούμε από πολλαπλές οπτικές γωνίες που είναι οι ίδιες κινούμενες, ποτέ στατικές. Αυτό το υγρό που ανακαλεί…αυτή τη ζωντανή αναβίωση, είναι το θεμέλιο της μνήμης. Ένας από τους λόγους για τους οποίους ο καρκίνος σχετίζεται με το σπίτι και την οικογένεια είναι, επομένως, επειδή το σπίτι είναι το μέρος που θυμόμαστε πιο συχνά, με τη μια ή την άλλη μορφή… πριν είναι κυριολεκτικά τόπος ή χρόνος… είναι το πιο φαινομενικά στατικό «συναίσθημα» του παρελθόντος , ένας ωκεανός από τον οποίο ερχόμαστε και προς τον οποίο ρέουν όλες οι αναμνήσεις μας προς τα πίσω στο χρόνο. Είναι επίσης, παραδόξως, το συναισθηματικό όραμα του μέλλοντος προς το οποίο αγωνιζόμαστε. Μια λαχτάρα να επιστρέψω κάπου, επιτέλους, και κάποια στιγμή σύντομα.
* Ως έθνος εδώ στις ΗΠΑ είμαστε Καρκίνοι στην ταυτότητα ή τον σκοπό (Ήλιος στον Καρκίνο). Ένα τεράστιο μέρος της εθνικής μας ταυτότητας διατηρεί την κληρονομιά από πού ήρθαμε, γιατί αφήσαμε τα εδάφη μας και τι ελπίζαμε σε αυτόν τον νέο κόσμο. Ένα τεράστιο μέρος της εθνικής μας ταυτότητας έχει επίσης να κάνει με την πολιτιστική, φυλετική, σεξουαλική, εθνική, εθνική και θρησκευτική «υπερηφάνεια». Τείνουμε να ταυτιζόμαστε πολύ έντονα με τις φυλές, τις ομάδες ή τις «φατρίες» ταυτότητας που μας αντιπροσωπεύουν περισσότερο ως άτομα. Αυτή η φυλετική συνείδηση δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί με τους ιδιαίτερους αγώνες, τις μάχες και τα «λουτρά αίματος» που ζουν στις σκοτεινές ρίζες της ομάδας ή της φυλής με την οποία ταυτιζόμαστε πιο στενά.
* Συχνά στη ροή μου βλέπω ανθρώπους να λένε ότι οι τρέχοντες αγώνες μας στις ΗΠΑ οφείλονται στον Πλούτωνα στον Αιγόκερω…σαν να φταίει εγγενώς ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω για όλα όσα συμβαίνουν πολιτικά ή οικονομικά ή πολιτιστικά. Αλλά το άλλο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι ο Πλούτωνας αντιτίθεται στον εθνικό μας Ήλιο στον Καρκίνο αυτή τη στιγμή, και ο Πλούτωνας είναι συχνά ένας θετικός παράγοντας αλλαγής και μετασχηματισμού. Στο βαθμό που τείνουμε να ταυτιζόμαστε συναισθηματικά με συγκεκριμένες «φυλές ταυτότητας» ή «αγώνες του παρελθόντος», ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω μας οδηγεί επίσης προς μια πιο ώριμη και λιγότερο συναισθηματικά διχαστική αίσθηση του ποιοι είμαστε. Αυτή η μεταμόρφωση λαμβάνει χώρα καθώς φτάνουμε σε ένα είδος πυρετού του διαφυλικού πολέμου. Κατά κάποιο τρόπο, ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω, η πιο απλή, θεραπευτική δήλωση του Αιγόκερω είναι:«Αυξήστε πέρα από όλη αυτή τη διαμάχη. Είστε περισσότερο από ποια ομάδα αισθάνεστε πιο συναισθηματικά συντονισμένη, με ποιο παρελθόν νιώθετε πιο συνδεδεμένος, ποιες πληγές ή λουτρά αίματος ήταν πιο οδυνηρά στο παρελθόν σας ή ποιο όραμα για το μέλλον αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα την προσωπική/φυλετική σας ουτοπία».
* Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, ο Καρκίνος είναι ένα ζώδιο που αντανακλά την ευθραυστότητα της ζωής και τη βασική ανάγκη για καλοσύνη, ευαισθησία και κατανόηση. Η ενσυναίσθηση είναι μια δραστηριότητα της καρδιάς και της μνήμης που συνεργάζονται ταυτόχρονα. Ξαναζούμε τον πόνο και τις ιστορίες των άλλων για να ενώσουμε μαζί τους στα βάσανα. Όταν ενώνουμε ο ένας με τον πόνο του άλλου, προσπερνάμε ανεξάρτητα από το αν το βάσανο ήταν δικαιολογημένο ή αν κάποιος ήταν θύμα ή όχι. Απλώς υποφέρουμε μαζί και θυμόμαστε και απομνημονεύουμε τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο ο πόνος ορίζει τον καθένα μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε αβοήθητοι σε αυτόν τον κόσμο. Τις περισσότερες φορές η ενσυναίσθηση είναι αρκετή. Με το να υποφέρουμε απλώς ο ένας με τον άλλο, το βάρος του παρελθόντος και το βάρος του πόνου μας μειώνεται. Ως αποτέλεσμα, μπορούμε να σηκώσουμε τα ίχνη των εκστρατειών και των αιτιών μας, τα σπίτια και τις ιστορίες μας, χωρίς αυθάδεια ή θυμό ή χειραγώγηση…χωρίς να διαιωνίζουμε πιο σκληρούς ανταγωνισμούς.
Προσευχή:Βοηθήστε μας να φτάσουμε βαθιά στο παρελθόν καθώς ταυτόχρονα ζούμε πέρα από κάθε πικρία του.