Ας ξεκινήσουμε με την εικόνα του αστερισμού των δύο ψαριών. Το ένα είναι στραμμένο προς τα πάνω και προς τα ανατολικά, το άλλο προς τα κάτω και προς τα δυτικά. Το ένα προς την ύλη, το σώμα, την ψυχή, τη γη, το βάθος και τον θάνατο, και το άλλο προς το πνεύμα, το μυαλό, τον ουρανό, την ανάληψη και την υπέρβαση. Όπως τα σύμβολα yin και yang του Ταοϊσμού, τα δύο ψάρια φέρνουν στο νου το μυστήριο των αντιθέτων και τις αιώνιες κινήσεις τους… "ο τρόπος που μπορεί να ονομαστεί δεν είναι ο τρόπος."
Ο μύθος των Ιχθύων θυμίζει επίσης τη μεγάλη μητέρα και τον ηρωικό γιο της. Σε αυτόν τον μύθο η μεγάλη μητέρα θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει το αρχέγονο σπίτι της ψυχής, της μήτρας, της ύλης, του θανάτου και όλων των χαοτικών δυνάμεων της φύσης και του ενστικτώδους σώματος. Η μεγάλη μητέρα είναι και «μητέρα γη» και επίσης «Καλί» ή οι φυσικές δυνάμεις της καταστροφής και του χάους. Από αυτές τις μητρικές εικόνες (και άλλες) γεννιέται ο γιος ήρωας και καθήκον του γίνεται η υπέρβαση, η υπέρβαση ή ο διαχωρισμός του εαυτού του από τα νύχια της ύλης, της μητέρας και του θανάτου. Μερικές φορές αυτό απεικονίζεται ως ο πνευματικός ζηλωτής του οποίου οι πρακτικές αφοσίωσης στοχεύουν στην απελευθέρωση από την αναγέννηση στο υλικό επίπεδο, και άλλες φορές ως το αστέρι που φλέγεται γρήγορα που ευλογεί προσωρινά την ανθρωπότητα με το φως και τη ζωή του. Μερικές φορές είναι ο τραγικός γιος που υπάρχει σε μια διαρκή κατάσταση βασανισμού λόγω της κατοχής της ψυχής του από τις παράλογες δυνάμεις της μητέρας… είναι ο ροκ σταρ, εθισμένος, κυκλοθυμική ιδιοφυΐα και αυτοκτονική ιδιοσυγκρασία.. πρόσωπο προς τους ουρανούς ενώ είναι κατέβηκε στη θάλασσα. Είναι ο αγωνιώδης ποιητής, ο διαυγής ονειροπόλος, ο μυστικιστής και ο άγιος. Αλλά όπου κι αν πάει, όσο ευγενής κι αν είναι η ορμή του προς την υπέρβαση, παραμένει «η ουρά του ψαριού δεμένη με τον άλλο» (όπως θα μπορούσε να πει η Liz Greene). Ο άγιος προσελκύει τη θηριωδία του μαρτυρίου του. Ο αμαρτωλός προσελκύει το άγιο φως…τη χαραμάδα στα σύννεφα της απελπισίας του. Ο ασκητής βασανίζει το σώμα για να πετύχει την ευδαιμονία. Η ευδαιμονία τρέφεται με τα οστά και ξεπλένει τη ζωή ξανά στη θάλασσα.
Ο βαθμός στον οποίο αυτός ο μύθος των Ιχθύων κυριαρχεί στη φαντασία μας είναι βαθύς. Ίσως είναι επειδή υποτίθεται ότι βγαίνουμε από την χριστιανοκεντρική, «εποχή των Ιχθύων», ή ίσως οφείλεται στον αντίκτυπο των μεγάλων ψαράδων στοχαστών της Αξονικής εποχής (Σωκράτης, Βούδας, Λάο Τσε, Ηράκλειτος, κ.λπ.), αλλά κοιτάξτε τριγύρω και θα δείτε ανθρώπους να εξισώνουν τον ίδιο τον ορισμό του τι σημαίνει να είσαι είτε πνευματικός, μυστικός ή θρησκευτικός με αυτόν τον μύθο των Ιχθύων και όλο το δράμα του.
Ποιες είναι οι συνέπειες της θέασης της πνευματικότητας μέσω αυτής της αποκλειστικής φακός? Το πρώτο και πιο προφανές είναι ότι αντιπαραθέτει τον ηρωισμό της υπέρβασης, της εξέλιξης, της σωτηρίας ή της λύτρωσης με το ενστικτώδες σώμα, τον κατώτερο εαυτό, το εγώ ή οποιαδήποτε άλλη λέξη καταλήγουμε να χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε το άλλο ψάρι. Ακόμη και μέσα στην ομιλία μας για την ανάγκη να υπερβούμε τα αντίθετα, να τα παντρέψουμε μαζί, κ.λπ., έχουμε ήδη συλλάβει τα «αντίθετα» ως θεμελιώδη «πραγματικότητα» ή ως πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, ως σύνθεση ή ένωση που πρέπει να επιτευχθεί. (που σημαίνει ότι είμαστε ήδη στα χέρια ενός από τα δύο ψάρια). Ακόμα κι αν πούμε ότι είναι ήδη εδώ, απλά πρέπει να μάθετε πώς να το βλέπετε… εξακολουθούμε να είμαστε στη λαβή του μύθου των Ιχθύων. Ένα ψάρι με την ουρά του δεμένη στο άλλο…στρογγυλό και στρογγυλό…
Ο Ηράκλειτος (σύγχρονος του Λάο Τσε) έγραψε κάποτε:«Οι θεοί ζουν μετά τον πενιχρό θάνατό μας. Πεθαίνουμε πέρα από την αδιάκοπη ζωή τους». Έγραψε επίσης, «Η ψυχή είναι ανεξερεύνητη, αν και εξερευνήθηκε για πάντα σε βάθος πέρα από αναφορά». Η κατακερματισμένη ποίηση του Τάο Τε Τσινγκ, μαζί με τα ζεν κοάν, τα αινίγματα και τα χαϊκού είναι επίσης θαυμάσια παραδείγματα του παραδόξου των Ιχθύων. Αλλά το ίδιο, και ίσως ακόμη πιο δυναμικά, τα τελευταία 2.000 χρόνια ρομαντικής τέχνης, ποίησης, ταινίας, μυθοπλασίας και φαντασίας. Όσο πιο συγκεκριμένα παίρνουμε την πραγματικότητα των Ιχθύων των αντιθέτων και την ανάγκη της για λύση ως θρησκευτική ή μεταφυσική βάση, τόσο πιο στενά φανταζόμαστε τι σημαίνει να είσαι είτε πνευματικός, μυστικιστικός ή θρησκευτικός. Δεν νοιάζεται κάθε θεός ή δεν έχει σχεδόν το ίδιο εμμονή με την καθολική αντίληψη των αντιθέτων (ούτε τον «τρόπο του τάο» που προκύπτει) γιατί δεν εμφανίζεται κάθε θεός στην εικόνα ενός ψαριού με την ουρά του δεμένη με τον άλλο!
Η καταναλωτική φύση του μύθου των Ιχθύων, με άλλα λόγια, είναι μέρος της απατηλής επίδρασης των Ιχθύων. Είναι μέρος της μέθης. Μέρος της ομίχλης και της ομίχλης. Όσο το διασκεδάζουμε, θα παρασυρόμαστε στη σφαίρα της ποίησης και του παραδόξου ή στην προσπάθεια για υπέρβαση από έναν φαύλο κύκλο. Εν τω μεταξύ, οι άλλοι θεοί βλέπουν απλώς δύο ψάρια να κολυμπούν στον μυστηριώδη κύκλο τους, πιασμένα στα φώτα της κυκλικής τους πισίνας… μερικές φορές δεν είναι πιο περίπλοκο από αυτό:ένα ολόκληρο πνευματικό παράδειγμα, μια ολόκληρη ιστορία πολλών χιλιάδων ετών, σαν μια ομάδα ανθρώπων συγκεντρωμένοι γύρω από μια πισίνα ευχών, υπνωτισμένοι από δύο παράξενα ψαράκια που κυνηγούν ο ένας την ουρά του άλλου…
Δεν σκοπεύω να απομυθοποιήσω τους Ιχθύες…εφόσον μένουμε κοντά στην πισίνα των ευχών των Ιχθύων, όλα όσα μόλις είπα μπορεί να κολυμπήσει αμέσως πίσω στον κύκλο…και ίσως αυτός είναι ο λόγος που η Αφροδίτη αγαπά τόσο πολύ τους Ιχθύες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που η Αφροδίτη είναι υψωμένη στους Ιχθείς; Γιατί τι μπορεί να είναι άσχημο σε κάτι που ρέει ασταμάτητα πέρα από τον εαυτό του; Τι πιο σαγηνευτικό από την ομορφιά των δύο ψαριών και των ευχών τους παρατηρητές της πισίνας; Η Αφροδίτη εδώ βρίσκεται στη χώρα του μυστηρίου και της σκοτεινής ομορφιάς. Είναι πλημμυρισμένη από την απόλαυση και τον πόνο της ζωής εξίσου… τη γοητεία των δέκα χιλιάδων πραγμάτων. Φυσικά η Αφροδίτη λατρεύει τα δύο ψάρια και την πισίνα των ευχών. Φυσικά και το κάνει. Είναι η καλυμμένη θεά που γεννήθηκε από τη θάλασσα. Ο κρυφός εραστής του κακόβουλου Άρη και η ιριδίζουσα μητέρα του Έρωτα. που έγινε ο εραστής της Ψυχής (άλλο όνομα για την ψυχή).
Πολλοί αστρολόγοι με την πάροδο του χρόνου σχολίασαν ότι η εξύψωση μπορεί επίσης να είναι υπογραφή υπερβολής, υπερηφάνειας ή ακόμα και ειδωλολατρίας. Αν και η τοποθέτηση ενός πλανήτη στο ζώδιο της ανάτασής του θεωρείται γενικά ότι ενισχύει σημαντικά την ικανότητα των πλανητών να «δρούν», η έξαρση μπορεί επίσης να διατρέχει τον κίνδυνο πληθωρισμού. Όλα αυτά που λέγονται, εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξετε για τις επόμενες εβδομάδες με την Αφροδίτη στους Ιχθύς. Τις επόμενες μέρες θα δούμε επίσης μερικές σημαντικές πτυχές από την Αφροδίτη στους Ιχθείς έως τους άλλους πλανήτες (πρώτα μεταξύ αυτών ένα τετράγωνο με τον Κρόνο!).
* Μια ευκολία ή χάρη στο στυλ, την έκφραση , επικοινωνία και σχέση..ένα άλλο κοσμικό συναίσθημα ευδαιμονίας και μυστηρίου
* Μια εκτίμηση για την κατακερματισμένη ποίηση ή τη σοφία
* Μια επιθυμία να υπερβούμε κάποιον κύκλο, συνήθεια ή μοτίβο
* Μια κατάσταση φούγκας…που εισέρχεται σε μια μεσαία ροή
* Μια θεϊκή δυσαρέσκεια
* Ένα άνοιγμα της καρδιάς και του συναισθηματικού σώματος για να αισθανθείτε όλα τα πράγματα πιάνονται στη θηλιά τους…να υποφέρουν μαζί με…την επιθυμία για θεραπεία ή βοήθεια
* Θύματα και λυτρωτές…
* Μέθη και αλλοιωμένες καταστάσεις
Αυτά είναι μόνο μερικά για να κάνετε τη φαντασία να κάνει κύκλους, όπως τα ίδια τα ψάρια…
Προσευχή:συγκεντρωμένοι κοντά στην πισίνα των ευχών, βλέποντας τα δύο ψάρια να κολυμπούν τους κύκλους τους…βοηθήστε μας να είμαστε εδώ χωρίς χάνομαι εδώ.