1. Κατηγορίες και καταγγελίες:
- Κατά τον 16ο αιώνα, οι κατηγορίες για μαγεία βασίζονταν συχνά σε φήμες και καταγγελίες από άτομα μέσα σε μια κοινότητα. Αν κάποιος είχε προσωπικές μνησικακίες ή συγκρούσεις με κάποιον, μπορεί να κατηγορήσει αυτό το άτομο για μαγεία.
2. Φυσική εμφάνιση:
- Μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι τα φυσικά χαρακτηριστικά, όπως τα κόκκινα μαλλιά, τα ασυνήθιστα σημάδια ή οι σωματικές παραμορφώσεις συνδέονταν με τη μαγεία.
3. Ύποπτη συμπεριφορά:
- Η εμπλοκή σε αντισυμβατική συμπεριφορά, όπως η συλλογή βοτάνων, η εξάσκηση φυτικών θεραπειών ή η εκτέλεση ασυνήθιστων τελετουργιών, μπορεί να προκαλέσει υποψίες για μαγεία.
4. Εξομολόγηση κάτω από βασανιστήρια:
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, άτομα βασανίστηκαν μέχρι να ομολογήσουν ότι άσκησαν μαγεία. Αυτή η μέθοδος θεωρήθηκε έγκυρη απόδειξη ακόμη και αν οι ομολογίες ήταν εξαναγκασμένες.
5. Σημάδια Μάγισσας:
- Αυτή η πεποίθηση βασίστηκε στην ιδέα ότι ο Διάβολος θα σημάδευε τους οπαδούς του με ένα μικρό, ανώδυνο σημείο. Οι κατήγοροι έψαχναν τα σώματα των ύποπτων μαγισσών για τέτοια σημάδια.
6. δεισιδαιμονικές πεποιθήσεις:
- Πολλοί άνθρωποι τον 16ο αιώνα πίστευαν στην ύπαρξη υπερφυσικών όντων και κατάρες. Εάν ένα άτομο ήταν ύποπτο για πρόκληση κακοτυχίας ή βλάβης σε άλλους, μπορεί να κατηγορηθεί για μαγεία.
7. Δοκιμή από το νερό:
- Αυτή η μέθοδος περιλάμβανε τη ρίψη της ύποπτης μάγισσας σε ένα υδάτινο σώμα. Εάν το άτομο βυθιζόταν, θεωρούνταν αθώο, ενώ η αιώρηση έδειχνε ενοχή.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι μέθοδοι βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στη δεισιδαιμονία και την προκατάληψη και όχι σε οποιαδήποτε τεκμηριωμένη απόδειξη. Η πίστη στη μαγεία εκείνη την εποχή τροφοδοτούνταν συχνά από φόβο, υστερία και παρανόηση των φυσικών φαινομένων.