Αρχαία Εγγύς Ανατολή:
Στην αρχαία μυθολογία της Μεσοποταμίας, ο γρύπας συνδέεται με τον θεό Ningishzida, ο οποίος συχνά απεικονίζεται ως γρύπας με κεφάλι ανθρώπου. Ο γρύπας θεωρείται σύμβολο δύναμης και δύναμης, που φυλάει θησαυρούς και ιερούς ναούς.
Ελληνική και Ρωμαϊκή Μυθολογία:
Τα Griffons εμφανίζονται συχνά στην ελληνική μυθολογία, χρησιμεύοντας ως φύλακες του χρυσού και άλλων θησαυρών. Στην περίφημη ιστορία των Αργοναυτών, οι γρύπες προστατεύουν λυσσαλέα το χρυσόμαλλο δέρας. Επιπλέον, ο Έλληνας ποιητής Ησίοδος αναφέρει τους γρύπες ως προστάτες των θεών.
Σκυθική Μυθολογία:
Οι Σκύθες, ένας αρχαίος λαός της Κεντρικής Ασίας, τιμούσαν πολύ τους γρύπες. Θεωρούσαν τον γρύπα ιερό πλάσμα, που αντιπροσώπευε τον ήλιο, τη δύναμη και τη βασιλεία. Η σκυθική τέχνη συχνά απεικονίζει γρύπες σε διάφορες μορφές και ρόλους.
Ευρωπαϊκή Μεσαιωνική Λογοτεχνία:
Στη μεσαιωνική ευρωπαϊκή λαογραφία, οι γρύπες συνέχισαν να απεικονίζονται ως φύλακες, αλλά συνδέονταν επίσης με τον ιπποτισμό, το θάρρος και την αρχοντιά. Συχνά εμφανίζονταν σε οικόσημα και εραλδικά σύμβολα.
Περσική Μυθολογία:
Στην περσική κουλτούρα και λαογραφία, ο γρύπας είναι γνωστός ως "Simurgh". Κατέχει σημαντική θέση στην περσική λογοτεχνία, κυρίως στο επικό ποίημα «Σαχναμέ». Το Simurgh θεωρείται ως ένα σοφό, καλοπροαίρετο πλάσμα και ένας οδηγός για ήρωες και πνευματικούς αναζητητές.
Αυτοί οι θρύλοι του γρύπα δείχνουν πώς αυτό το υπέροχο πλάσμα έχει αιχμαλωτίσει την ανθρώπινη φαντασία σε διαφορετικούς πολιτισμούς και χρονικές περιόδους, συμβολίζοντας τη δύναμη, την προστασία και τη μυστικιστική σοφία.