> Στην αρχή υπήρχε μόνο σκοτάδι και χάος. Δεν υπήρχε γη, ουρανός, θεοί ή άνθρωποι. Τότε, από τα βάθη του τίποτα, αναδύθηκε ένας ήχος - η ιερή συλλαβή «Ομ». Αυτός ο ήχος αντηχούσε μέσα στο κενό, δημιουργώντας μια δόνηση που γέννησε το σύμπαν.
> Από τον ήχο του «Ομ», προέκυψε ο Μπράχμα. Ήταν ο δημιουργός, ο αρχιτέκτονας του σύμπαντος. Με τα τέσσερα κεφάλια του, μπορούσε να δει προς κάθε κατεύθυνση και να συλλογιστεί την απεραντοσύνη της δημιουργίας του. Σε κάθε του χέρι κρατούσε ένα διαφορετικό αντικείμενο:ένα βιβλίο γνώσεων, ένα δοχείο με νερό, μια κουτάλα θυσίας και ένα κομποσκοίνι.
> Ο Μπράχμα ξεκίνησε το έργο της δημιουργίας του. Διαίρεσε το σύμπαν σε δεκατέσσερα βασίλεια, το καθένα με τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του. Κατασκεύασε τα βουνά, τα ποτάμια, τους ωκεανούς και όλα τα θαύματα του φυσικού κόσμου. Δημιούργησε τα αστέρια και τους πλανήτες, τον ήλιο και το φεγγάρι και τους κύκλους της ημέρας και της νύχτας.
> Αλλά το πιο σημαντικό δημιούργημα του Μπράχμα ήταν το ανθρώπινο γένος. Έπλασε τους ανθρώπους από πηλό και τους έδωσε ζωή. Τους έδωσε ευφυΐα, συναισθήματα και την ικανότητα να επιλέγουν ανάμεσα στο σωστό και το λάθος. Με τη δημιουργία των ανθρώπων, το έργο του Μπράχμα ολοκληρώθηκε.
> Ως δημιουργός, ο Μπράχμα τιμάται και λατρεύεται από τους Ινδουιστές. Θεωρείται η πηγή κάθε γνώσης, σοφίας και δημιουργίας. Οι ναοί του βρίσκονται σε όλη την Ινδία και η εικόνα του συχνά απεικονίζεται με τέσσερα κεφάλια και τέσσερα χέρια, συμβολίζοντας την πανταχού παρουσία και την παντοδυναμία του.
> Με τον καιρό, ο ρόλος του Μπράχμα στον Ινδουισμό εξελίχθηκε. Ενώ παραμένει σεβαστός ως δημιουργός, η λατρεία του Βισνού και του Σίβα έγινε πιο εξέχουσα στην ινδουιστική κοινωνία. Ωστόσο, η σημασία του Μπράχμα ως πηγής δημιουργίας και ενσάρκωσης της θεϊκής γνώσης συνεχίζει να κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των Ινδουιστών πιστών.