- Τα βαμπίρ πιστεύεται ότι είναι τα αναζωογονημένα πτώματα ατόμων που πέθαναν αφύσικα, όπως αυτοκτονία, φόνο ή αφορισμό από την εκκλησία.
- Θεωρήθηκε ότι οι βρικόλακες μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε ζώα, όπως λύκους, νυχτερίδες ή κουκουβάγιες, για να καταδιώκουν και να λεηλατήσουν τα θύματά τους.
- Η δεισιδαιμονία πίστευε ότι οι βρικόλακες μπορούσαν να εισέλθουν στα σπίτια και να περάσουν από τις πόρτες απρόσκλητοι, αρκεί να τους προσκαλούσαν όταν βρίσκονταν ήδη μέσα. Το σκόρδο, το αγιασμό, οι σταυροί και άλλα θρησκευτικά σύμβολα πιστεύεται ότι διώχνουν τους βρικόλακες.
- Πιστευόταν ότι το να ποντάρετε το βαμπίρ στην καρδιά, να τον αποκεφαλίσετε ή να κάψετε το πτώμα θα μπορούσε να τον καταστρέψει.
- Για να αποτρέψουν τον νεκρό από το να γίνει βρικόλακας, οι άνθρωποι μερικές φορές έδιναν ένα καρφί στο κρανίο του πτώματος, τοποθετούσαν σκόρδο ή ένα σταυρό στο φέρετρο ή ακόμα και ξεθάβουν το σώμα για να το κάψουν ή να το διαμελίσουν.
- Το φιλί ενός βαμπίρ θεωρήθηκε επικίνδυνη πράξη, που πιστεύεται ότι οδηγεί στο να γίνει το ίδιο το θύμα βαμπίρ.
- Κοινή πεποίθηση ήταν ότι οι βρικόλακες είχαν μια αποστροφή στο ηλιακό φως, με το φως του ήλιου να μπορεί να τους καταστρέψει ή να τους βλάψει.
- Οι δεισιδαιμονικές πεποιθήσεις περιλάμβαναν επίσης ότι ο βαμπιρισμός είναι μεταδοτικός, που εξαπλώνεται μέσω του δαγκώματος ή του αγγίγματος ενός βαμπίρ, οδηγώντας στη μεταμόρφωση του θύματος.
- Οι βρικόλακες απεικονίζονταν συχνά στη μεσαιωνική τέχνη και λογοτεχνία ως σκελετικά, χλωμόπρόσωπα πλάσματα με κοφτερά δόντια, νύχια και ματωμένα μάτια.
Θυμηθείτε, αυτές οι δεισιδαιμονίες είναι προϊόντα της μεσαιωνικής νοοτροπίας και δεν αντικατοπτρίζουν επιστημονικές ή ορθολογικές εξηγήσεις.