Όταν ο Μωυσής καλείται από τον Θεό να οδηγήσει τους Ισραηλίτες από τη σκλαβιά στην Αίγυπτο, ο Τζιππορά γίνεται σύντροφος και υποστηρικτής του. Συνοδεύει τον Μωυσή στο ταξίδι του στην Αίγυπτο και τον βοηθά καθώς εκτελεί τον ρόλο του ως αρχηγού. Ωστόσο, υπάρχει ένα περιστατικό κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, όταν η Τζιππορά δεν κατονομάζεται και ο Θεός γίνεται έξαλλος με τον Μωυσή. Μερικοί λένε ότι αυτός ο θυμός οφείλεται στο ότι η Τζιππορά παραμελεί να κάνει περιτομή στα αρσενικά τους παιδιά, και έτσι ο Θεός απαιτεί να περιτμηθεί ο γιος της. Το απόσπασμα τελειώνει με τον Μωυσή να στέλνει την Τζιππορά και τους γιους τους πίσω στην προστασία του Ιοθόρ στη Μαδιάμ. Η Τζιππορά και τα αγόρια ενώνονται αργότερα με τον Μωυσή πριν από μια μάχη με τους Αμαληκίτες και γίνονται μέλη της κοινότητας των Ισραηλιτών που ταξιδεύουν στην έρημο.
Σύμφωνα με το Βιβλίο των Αριθμών, η Τζιππορά είχε αρκετούς γιους με τον Μωυσή, συμπεριλαμβανομένων των Γκέρσομ και Ελιέζερ. Υπάρχουν μερικοί μελετητές που πιστεύουν ότι η Τζιππορά μπορεί να είχε και άλλους γιους ή κόρες, ενώ μια μειοψηφική άποψη υποδηλώνει ότι μπορεί να είχε μια αδελφή που ήταν παντρεμένη με τον Ααρών, τον αδελφό του Μωυσή.
Στις μεταγενέστερες βιβλικές παραδόσεις, ο Τζιππορά παρουσιάζεται μερικές φορές ως προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό, αλλά δεν υπάρχει ρητή αναφορά γι' αυτό στην Τορά. Είναι επίσης μια εξέχουσα μορφή στους εβραϊκούς θρύλους και τη λαογραφία, που αφηγούνται ιστορίες της σοφίας και της ευσέβειάς της. Ωστόσο, η σημασία της ως βιβλικό χαρακτήρα είναι σχετικά περιορισμένη σε σύγκριση με άλλες γυναικείες μορφές όπως η Σάρα, η Ρεβέκκα και η Ραχήλ, λόγω του μικρού αριθμού γεγονότων που επικεντρώνονται γύρω της στις βιβλικές αφηγήσεις.