* Χωρίς ιστορικά αρχεία: Δεν υπάρχουν αξιόπιστα ιστορικά αρχεία που να τεκμηριώνουν οριστικά την "πρώτη" παρατήρηση φάντασμα. Οι λογαριασμοί των φανταστικών συναντήσεων υπήρξαν για χιλιετίες, αλλά συχνά ενσωματώνονται σε λαογραφία, μύθους και θρησκευτικές πεποιθήσεις, καθιστώντας δύσκολη την εντοπισμό μιας προέλευσης.
* Πολιτιστική καθολικότητα: Η πίστη στα φαντάσματα, τα οινοπνευματώδη ποτά και η μετά θάνατον ζωή είναι ευρέως διαδεδομένη σε διαφορετικούς πολιτισμούς και χρονικές περιόδους. Αυτό υποδηλώνει ότι είναι μια θεμελιώδης ανθρώπινη τάση να κατανοήσει το θάνατο και το άγνωστο.
* Εξέλιξη της πίστης: Η έννοια των φαντασμάτων εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου, επηρεασμένη από την αλλαγή των θρησκευτικών πρακτικών, την επιστημονική κατανόηση και τις κοινωνικές πεποιθήσεις.
Αντί για μία μόνο προέλευση, είναι πιο ακριβές να εξετάσουμε τα εξής:
* Αρχαία Μεσοποταμία: Μερικά από τα πρώτα γραπτά αρχεία που σχετίζονται με φαντάσματα και πνεύματα προέρχονται από την αρχαία Μεσοποταμία (σύγχρονο Ιράκ), που χρονολογούνται από την 3η χιλιετία π.Χ.
* Αρχαία Αίγυπτος: Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν σε μια μετά θάνατον ζωή και είχαν περίτεχνα τελετουργικά για την προετοιμασία των νεκρών για το ταξίδι τους στον κόσμο του πνεύματος.
* Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη: Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι είχαν πολύπλοκες μυθολογίες που αφορούσαν φαντάσματα, πνεύματα και θεότητες που αλληλεπιδρούν με τον θανάσιμο κόσμο.
Τελικά, η "πρώτη" παρατήρηση φάντασμα είναι μια ερώτηση που πιθανότατα δεν έχει οριστική απάντηση. Αντ 'αυτού, η ευρέως διαδεδομένη και διαρκής πίστη σε φαντάσματα σε όλο τον πολιτισμό μιλάει για τη βαθιά ανθρώπινη γοητεία με το άγνωστο και τη διαρκή δύναμη της αφήγησης.