1. Πνευματισμός:Η βικτωριανή εποχή υπήρξε μάρτυρας ενός έξαρσης του ενδιαφέροντος για τον Πνευματισμό, ένα κίνημα που χαρακτηρίζεται από την πεποίθηση ότι τα πνεύματα των νεκρών μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς μέσω των μέσων. Οι συναυλίες και η επικοινωνία μέσω των μέσων έγιναν δημοφιλείς, με εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Sir Arthur Conan Doyle και ο Alfred Russel Wallace να εκφράζουν την πίστη τους στην πρακτική.
2. Ghostly Encounters:Οι Βικτωριανοί γοητεύτηκαν με τις ιστορίες φαντασμάτων και τις υπερφυσικές ιστορίες. Η εποχή δημιούργησε αξιόλογους συγγραφείς όπως ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Τσαρλς Ντίκενς και ο Μ. Ρ. Τζέιμς, των οποίων τα γραπτά εξερεύνησαν θέματα με φαντάσματα, στοιχειωμένα σπίτια και απόκοσμες ατμόσφαιρες.
3. Επιστήμη και ορθολογισμός:Παρά την επικράτηση των υπερφυσικών πεποιθήσεων, η βικτωριανή εποχή γνώρισε επίσης γρήγορες επιστημονικές εξελίξεις. Πολλοί διανοούμενοι ασπάστηκαν τον ορθολογισμό και αναζήτησαν επιστημονικές εξηγήσεις για φαινόμενα που προηγουμένως είχαν αποδοθεί σε υπερφυσικά αίτια.
4. Κοινωνικοί Παράγοντες:Η πίστη στις υπερφυσικές δυνάμεις συχνά προήλθε από κοινωνικούς παράγοντες όπως τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας και η περιορισμένη επιστημονική κατανόηση ορισμένων ασθενειών. Η αναζήτηση παρηγοριάς στη μετά θάνατον ζωή έγινε ένας μηχανισμός αντιμετώπισης για πολλούς σε περιόδους θλίψης και αβεβαιότητας.
5. Ο Αποκρυφισμός:Η βικτοριανή γοητεία με το υπερφυσικό επεκτάθηκε και στον αποκρυφισμό, συμπεριλαμβανομένων πρακτικών όπως η αστρολογία, η μαντεία και η μελέτη της εσωτερικής γνώσης. Μυστικές εταιρείες και οργανώσεις που εξερευνούν αυτά τα θέματα, όπως το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, κέρδισαν δημοτικότητα.
6. Λογοτεχνία και Τέχνη:Το υπερφυσικό έπαιξε σημαντικό ρόλο στη βικτοριανή λογοτεχνία και τέχνη. Τα γοτθικά μυθιστορήματα, οι ιστορίες τρόμου και οι πίνακες συχνά παρουσίαζαν στοιχεία του υπερφυσικού, αντανακλώντας τα κυρίαρχα ενδιαφέροντα και τις περιέργειες της εποχής.
7. Παρακμή στις πεποιθήσεις:Προς τα τέλη του 19ου αιώνα, υπήρξε μια σταδιακή μείωση της διαδεδομένης πίστης στο υπερφυσικό καθώς οι επιστημονικές εξελίξεις συνέχισαν να παρέχουν εξηγήσεις για φαινόμενα που κάποτε αποδίδονταν σε παραφυσικά αίτια.
Συμπερασματικά, ενώ η βικτοριανή εποχή χαρακτηριζόταν από γοητεία με το υπερφυσικό, υπήρχαν επίσης έντονα ρεύματα ορθολογισμού και επιστημονικής έρευνας. Η συνύπαρξη αυτών των πεποιθήσεων αντανακλά την περίπλοκη και εξελισσόμενη φύση της ανθρώπινης σκέψης κατά τη διάρκεια αυτής της μεταμορφωτικής περιόδου.