2. Ύποπτη συμπεριφορά: Η εμπλοκή σε ορισμένες συμπεριφορές που θεωρούνται ασυνήθιστες ή ύποπτες θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατηγορίες για μαγεία. Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Συχνή μοναξιά ή απομόνωση
- Παράξενος ή εκκεντρικός λόγος ή πράξεις
- Ασυνήθιστες ιατρικές γνώσεις
- Εξάσκηση βοτανολογίας ή θεραπείας
- Κατοχή περίεργων ή άγνωστων αντικειμένων
- Νυχτερινές δραστηριότητες ή περιπλάνηση
3. Συνεταιρισμός με Μάγισσες: Η συσχέτιση με γνωστές ή ύποπτες μάγισσες θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητα μιας κατηγορίας. Αυτή η συσχέτιση μπορεί να περιλαμβάνει κοινωνικές σχέσεις, οικογενειακές σχέσεις ή απλώς διαμονή στην ίδια περιοχή με κάποιον που κατηγορείται ή καταδικάζεται για μαγεία.
4. Σωματικά δεινά: Κατηγορίες θα μπορούσαν επίσης να προκύψουν λόγω σωματικών παθήσεων ή ανεξήγητων ασθενειών. Συνήθως πιστευόταν ότι οι μάγισσες μπορούσαν να προκαλέσουν βλάβη ή ασθένεια μέσω των μαγικών τους ικανοτήτων. Εάν ένα άτομο αντιμετώπισε ανεξήγητα προβλήματα υγείας ή κακοτυχίες, μπορεί να αποδοθεί στη μαγεία.
5. Εξομολόγηση ή μαρτυρία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άτομα μπορεί να ομολογήσουν ότι άσκησαν μαγεία ή να κάνουν ενοχοποιητικές δηλώσεις υπό πίεση, βασανιστήρια ή την επιρροή του φόβου. Αυτές οι ομολογίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περαιτέρω κατηγορίες και διώξεις.
6. Δεισιδαιμονίες και τοπικές πεποιθήσεις: Οι πολιτιστικές δεισιδαιμονίες και οι τοπικές πεποιθήσεις έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις κατηγορίες των μαγισσών. Πολλές κοινότητες είχαν βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις στη μαγεία και στις υπερφυσικές δυνάμεις, γεγονός που έκανε τις κατηγορίες να γίνονται πιο εύκολα αποδεκτές και να ανταποκρίνονται σε ενέργειες.
7. Δοκιμές μαγισσών: Διεξήχθησαν επίσημες δίκες μαγισσών από θρησκευτικές και αστικές αρχές για τη διερεύνηση των κατηγοριών και τον προσδιορισμό της ενοχής. Αυτές οι δίκες βασίζονταν συχνά σε λανθασμένα στοιχεία, φήμες και αναγκαστικές ομολογίες, που οδηγούσαν σε άδικες καταδίκες και σκληρές τιμωρίες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κατηγορίες και οι δίκες είχαν τις ρίζες τους στη δεισιδαιμονία, την άγνοια και τον φόβο και όχι σε οποιαδήποτε ουσιαστική απόδειξη ή λογικό σκεπτικό. Η δίωξη ατόμων που χαρακτηρίστηκαν ως μάγισσες ήταν ένα σημαντικό και ατυχές κεφάλαιο στην ανθρώπινη ιστορία που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια αμέτρητων ζωών.