Από πού προήλθε ο δαίμονας;

Η αγγλική λέξη «demon» προέρχεται από την ελληνική λέξη «daimon», που αναφερόταν σε πνεύμα ή θεϊκό ον. Στην αρχαία ελληνική θρησκεία και φιλοσοφία, οι δαίμονες ήταν ενδιάμεσα όντα μεταξύ θεών και ανθρώπων και συχνά συνδέονταν με συγκεκριμένα μέρη, αντικείμενα ή άτομα.

Στη χριστιανική παράδοση, ο όρος «δαίμονας» άρχισε να χρησιμοποιείται ειδικά για κακά πνεύματα ή έκπτωτους αγγέλους που εναντιώθηκαν στον Θεό και έβαλαν τους ανθρώπους να αμαρτήσουν. Αυτή η χρήση επηρεάστηκε από την εβραϊκή Βίβλο, στην οποία η λέξη «σεντίμ» χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί σε κακόβουλα πνεύματα.

Στη σύγχρονη χρήση, η λέξη «δαίμονας» χρησιμοποιείται συχνά για να αναφερθεί σε οποιοδήποτε κακό ή επιβλαβές πνεύμα ή δύναμη, είτε είναι θρησκευτικής είτε ψυχολογικής φύσης.