1. Φόβος και Δέος:Πολλοί άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι και γέμισαν δέος βλέποντας τη θαυματουργή δύναμη του Ιησού πάνω στους δαίμονες. Έμειναν έκπληκτοι από την εξουσία και τον έλεγχό Του πάνω στο υπερφυσικό βασίλειο, αναγνωρίζοντας ότι αυτή η δύναμη ήταν θεϊκής φύσης.
2. Ανησυχία για Απώλεια Περιουσίας:Οι ιδιοκτήτες των χοίρων που πνίγηκαν λόγω της εισόδου των δαιμόνων ήταν λογικά αναστατωμένοι. Είχαν οικονομικές απώλειες και μπορεί να ένιωσαν υπεύθυνοι για την καταστροφή των προς το ζην. Αυτή η πτυχή της εκδήλωσης προκάλεσε κάποια ανησυχία και απογοήτευση σε όσους εκτιμούσαν τον οικονομικό αντίκτυπο της βιομηχανίας χοίρων.
3. Διαίρεση απόψεων:Καθώς διαδόθηκαν τα νέα για το περιστατικό, προέκυψαν διαφορετικές απόψεις μέσα στην κοινότητα. Μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι ο Ιησούς αποτελούσε απειλή για τον τρόπο ζωής και τη διαβίωσή τους. Άλλοι Τον είδαν ως πιθανό κίνδυνο λόγω των αντισυμβατικών διδασκαλιών Του και των αντιπαραθέσεων Του με τις θρησκευτικές αρχές.
4. Απόρριψη από τον τοπικό πληθυσμό:Η αντίδραση του πληθυσμού της περιοχής όπου συνέβη το περιστατικό ήταν τελικά αρνητική. Ζήτησαν από τον Ιησού να φύγει και να φύγει από την περιοχή τους. Αυτή η απόρριψη οφειλόταν εν μέρει στον φόβο για το άγνωστο και στην επιθυμία να διατηρήσουν τις παραδοσιακές τους πεποιθήσεις και πρακτικές.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αφήγηση του Ιησού που ρίχνει τους δαίμονες της λεγεώνας στους χοίρους βρίσκεται σε διαφορετικές αφηγήσεις των Ευαγγελίων (Ματθαίος 8:28-34, Μάρκος 5:1-20 και Λουκάς 8:26-39). Ενώ οι συγκεκριμένες αντιδράσεις των ανθρώπων μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφορετικών λογαριασμών, το γενικό συναίσθημα που απεικονίζεται είναι ότι υπήρξαν μικτές αντιδράσεις, που κυμαίνονταν από φόβο και δέος έως ανησυχία για οικονομική απώλεια και απόρριψη από τον τοπικό πληθυσμό.