Σε ορισμένες χριστιανικές παραδόσεις, τα βαμπίρ συχνά απεικονίζονται ως εγγενώς κακά πλάσματα που συνδέονται με το σκοτάδι, την αμαρτία και τις δαιμονικές δυνάμεις. Σύμφωνα με αυτές τις πεποιθήσεις, οι βρικόλακες συνήθως θεωρούνται ότι βρίσκονται εκτός της σφαίρας της σωτηρίας και ως εκ τούτου δεν μπορούν να εισέλθουν στον παράδεισο.
Ωστόσο, άλλες θρησκευτικές προοπτικές ή ερμηνείες μπορεί να βλέπουν τους βρικόλακες ως άτομα ικανά για λύτρωση και μεταμόρφωση. Σε ορισμένες φανταστικές αναπαραστάσεις, οι βρικόλακες μπορεί να απεικονίζονται ως αντικρουόμενοι χαρακτήρες που παλεύουν με τη φύση τους και λαχταρούν για λύτρωση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το αν ένας βρικόλακας μπορεί να φτάσει στον παράδεισο ή όχι μπορεί να εξαρτάται από παράγοντες όπως οι πράξεις, οι επιλογές του και το έλεος ή η χάρη μιας ανώτερης δύναμης.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και ερμηνείες μπορεί να ποικίλλουν ευρέως και δεν υπάρχει ενιαία, καθολικά αποδεκτή απάντηση σε ερωτήσεις που αφορούν τη μετά θάνατον ζωή και τη σωτηρία. Επομένως, το ερώτημα εάν ένας βρικόλακας μπορεί να πάει στον παράδεισο παραμένει θέμα προσωπικής πίστης και ερμηνείας στο πλαίσιο συγκεκριμένων θρησκευτικών πεποιθήσεων και παραδόσεων.