Η έννοια της μετά θάνατον ζωής και της ψυχής είναι πολιτισμικά ποικίλη και ποικίλλει ευρέως μεταξύ των θρησκευτικών παραδόσεων και των πνευματικών συστημάτων πεποιθήσεων. Ορισμένα συστήματα πεποιθήσεων προτείνουν ότι η ψυχή υπομένει κάποια μορφή μετάβασης μετά το θάνατο, εξελίσσεται, συγχωνεύεται με μια μεγαλύτερη συνείδηση ή μετενσαρκώνεται με διάφορες μορφές.
Σε αυτά τα συστήματα πεποιθήσεων, η ιδέα μιας κατακερματισμένης ή διχασμένης ψυχής συνδέεται συχνά με την έννοια της φώτισης και τη συγχώνευση της ατομικής ταυτότητας με μια ανώτερη συνείδηση ή μια θεϊκή πηγή. Ωστόσο, αυτές οι έννοιες στερούνται εμπειρικών αποδεικτικών στοιχείων και έχουν καθαρά εικαστικό χαρακτήρα.
Από επιστημονική άποψη, η έννοια της ψυχής δεν ορίζεται ούτε αναγνωρίζεται. Ως εκ τούτου, η συζήτηση για την ύπαρξη, τον κατακερματισμό ή την εμμονή του μετά θάνατον παραμένει μια φιλοσοφική, θρησκευτική και πνευματική σκέψη παρά ένα επιστημονικά αποδεδειγμένο φαινόμενο.