Θρησκευτικές πεποιθήσεις και λαογραφία :Πολλοί πολιτισμοί έχουν εδραιωμένες πεποιθήσεις για την ύπαρξη υπερφυσικών όντων, πνευμάτων και μαγικών πρακτικών.
Φόβος για το άγνωστο :Σε περιόδους αβεβαιότητας, οι άνθρωποι συχνά στρέφονταν στη μαγεία ως τρόπο να εξηγήσουν και να ελέγξουν πράγματα που δεν καταλάβαιναν.
Θρησκευτικές και κοινωνικές εντάσεις: Οι κατηγορίες για μαγεία χρησιμοποιήθηκαν μερικές φορές για να στοχεύσουν περιθωριοποιημένα ή ευάλωτα άτομα ή ομάδες, όπως γυναίκες, μειονότητες ή κοινωνικούς απόκληρους.
Ιατρική άγνοια :Ελλείψει επιστημονικής κατανόησης, οι ασθένειες, οι κακοτυχίες και οι φυσικές καταστροφές συχνά αποδίδονταν στη μαγεία.
Πολιτικοί αγώνες εξουσίας: Οι κατηγορίες για μαγεία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για την απόκτηση ισχύος ή την εξάλειψη αντιπάλων και αντιπάλων.
Κοινωνικός έλεγχος: Οι πεποιθήσεις της μαγείας θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως τρόπος επιβολής κοινωνικών κανόνων και ηθικών κωδίκων μέσα σε μια κοινότητα.
Δι δεισιδαιμονίες: Οι ευρέως διαδεδομένες δεισιδαιμονίες για ξόρκια, κατάρες και υπερφυσικές δυνάμεις συνέβαλαν στη διαρκή πίστη στη μαγεία.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ιστορικές αφηγήσεις για τη μαγεία επηρεάζονται από πολιτισμικές προκαταλήψεις και ιστορικό πλαίσιο, επομένως η κατανόησή μας για αυτές τις πεποιθήσεις μπορεί να είναι περιορισμένη.