Μια μέρα, η Ελισάβετ επισκεπτόταν μια φτωχή οικογένεια στη Βαλτιμόρη όταν τη βρήκε σε απόλυτη ανάγκη. Οι γονείς δεν είχαν φάει για μέρες και τα παιδιά τους έκλαιγαν από την πείνα. Η Ελίζαμπεθ δεν είχε χρήματα να τους δώσει, αλλά είχε ένα καρβέλι ψωμί στο καλάθι της. Πήρε το ψωμί και το έσπασε σε κομμάτια και μετά έβαλε τα κομμάτια του ψωμιού στο τραπέζι.
Ως εκ θαύματος, το καρβέλι ψωμί πολλαπλασιάστηκε και υπήρχε αρκετό ψωμί για να ταΐσει όλη την οικογένεια. Οι γονείς και τα παιδιά έμειναν έκπληκτοι και ευγνώμονες και ευχαρίστησαν την Ελισάβετ για την καλοσύνη της.
Αυτό το θαύμα είναι μια απόδειξη της πίστης και της συμπόνιας της Ελισάβετ. Ήταν πρόθυμη να δώσει τη δική της τροφή σε όσους είχαν ανάγκη και εμπιστευόταν στον Θεό να την προμηθεύσει. Η πίστη και η συμπόνια της ανταμείφθηκαν με ένα θαύμα.