Θρησκευτική επιρροή :Η Καθολική Εκκλησία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προώθηση του φόβου των μαγισσών. Προώθησε την πεποίθηση ότι οι μάγισσες ήταν σε συμμαχία με τον διάβολο και οι πρακτικές τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καταδίκη. Παπικά διατάγματα και γραπτά όπως το Malleus Maleficarum (Το σφυρί των μαγισσών) τροφοδότησαν τη φρενίτιδα του κυνηγιού μαγισσών.
Κοινωνική αναταραχή :Ο 16ος και ο 17ος αιώνας χαρακτηρίστηκαν από κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές, συμπεριλαμβανομένων θρησκευτικών συγκρούσεων, οικονομικών ανισοτήτων και εστιών ασθενειών όπως η βουβωνική πανώλη. Αυτοί οι ταραχώδεις καιροί δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα αβεβαιότητας και φόβου, κάνοντας τις κοινωνίες πιο δεκτικές στο να βρουν αποδιοπομπαίους τράγους σαν μάγισσες.
Προληπτικές πεποιθήσεις :Πολλοί άνθρωποι είχαν βαθιά ριζωμένες δεισιδαιμονικές πεποιθήσεις για τη μαγεία και το υπερφυσικό. Οι μάγισσες συνδέονταν συχνά με τη μαύρη μαγεία, τις κατάρες και την ικανότητα να προκαλούν κακό στους άλλους. Ο φόβος της μαγείας ήταν συνυφασμένος με την παραδοσιακή λαογραφία, τις προφορικές ιστορίες και τις δημοφιλείς πολιτιστικές πεποιθήσεις.
Θρησκευτικές αντιπαλότητες :Οι θρησκευτικές συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών χριστιανικών δογμάτων (π.χ. Καθολικοί και Προτεστάντες) συνέβαλαν επίσης στο κυνήγι μαγισσών. Οι κατηγορίες για μαγεία χρησίμευαν μερικές φορές ως τρόπος για να δυσφημήσουν τα άτομα τους θρησκευτικούς αντιπάλους τους.
Δοκιμές μαγισσών :Η πρακτική των δοκιμών μαγισσών, όπου οι κατηγορούμενες μάγισσες υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια, ανακρίσεις και διώξεις, τροφοδότησε περαιτέρω τον φόβο των μαγισσών. Αυτές οι δοκιμές δημιούργησαν ένα περιβάλλον όπου αθώοι άνθρωποι στοχοποιούνταν συχνά με βάση φήμες, φήμες και προσωπικές αντιπαλότητες.
Μισογυνισμός και διακρίσεις λόγω φύλου :Οι γυναίκες κατηγορήθηκαν δυσανάλογα για μαγεία. Οι κοινωνικές προκαταλήψεις κατά των γυναικών, σε συνδυασμό με τη συσχέτιση της μαγείας με τη γυναικεία σεξουαλικότητα και την ενδυνάμωση, τις έκαναν ευάλωτες σε κατηγορίες και διώξεις.
Έλλειψη επιστημονικής γνώσης :Η απουσία επιστημονικής κατανόησης και εκπαίδευσης συνέβαλε στη διαδεδομένη πίστη στη μαγεία και τις δεισιδαιμονίες. Φαινόμενα που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν, όπως ασθένειες, φυσικές καταστροφές ή κακοτυχίες, αποδίδονταν συχνά στη μαγεία.
Αποδιοπομπαίος τράγος :Σε περιόδους κρίσης και άγχους, οι κοινωνίες τείνουν να αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους για τα προβλήματά τους. Οι μάγισσες έγιναν βολικοί στόχοι για τη διοχέτευση κοινωνικών ανησυχιών και απογοητεύσεων.
Μαζική υστερία :Τα κυνήγια μαγισσών συχνά έπαιρναν συλλογικό, σχεδόν υστερικό χαρακτήρα. Μόλις απαγγελθεί μια κατηγορία εναντίον ενός ατόμου, θα μπορούσε γρήγορα να εξαπλωθεί, οδηγώντας σε μια αλυσίδα από κατηγορίες και μαζικό πανικό.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι πεποιθήσεις και οι στάσεις απέναντι στη μαγεία έχουν εξελιχθεί σημαντικά από τον 16ο και 17ο αιώνα και η δίωξη και ο φόβος των μαγισσών δεν έχουν πλέον την ίδια επιρροή στις σύγχρονες κοινωνίες.