Για παράδειγμα, κατά τη μεσαιωνική Ευρώπη, οι μάγισσες θεωρούνταν συχνά ως υπηρέτες ή βοηθοί του διαβόλου και οι πρακτικές μαγείας θεωρούνταν μια μορφή αίρεσης ή θρησκευτικής παρέκκλισης. Οι κατηγορούμενοι για μαγεία υποβλήθηκαν σε δίκες νομικές ποινές και εκτελέσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτές οι πεποιθήσεις και οι διώξεις οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό σε πολιτιστικές δεισιδαιμονίες, φόβο και παραπληροφόρηση και όχι σε οποιαδήποτε τεκμηριωμένη βάση ή αποδεικτικό στοιχείο.
Οι κατηγορίες και οι διώξεις για μαγεία ήταν εξέχουσες κατά την Πρώιμη Σύγχρονη Περίοδο (γύρω στον 15ο έως τον 18ο αιώνα) Σε ορισμένα μέρη του κόσμου και οι διαβόητες δίκες μαγισσών του Σάλεμ Μασαχουσέτης χρησιμεύουν ως γνωστό παράδειγμα αυτού του φαινομένου.
Οι πεποιθήσεις και οι πρακτικές μαγείας υπήρχαν σε διάφορες αυτόχθονες και παραδοσιακές κοινωνίες κατά τη διάρκεια της ιστορίας και συνεχίζουν να έχουν σημασία σε ορισμένους πολιτισμούς σήμερα Αυτά τα συστήματα πεποιθήσεων συχνά περιλαμβάνουν βοτανοθεραπεία πνευματικής θεραπείας και παραδοσιακές θρησκευτικές πρακτικές.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η εικόνα των μαγισσών ως ιπτάμενες γυναίκες που χαμογελούν με μυτερά καπέλα που καβαλούν σκουπόξυλα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε υπερβολικά στερεότυπα και λαϊκές ιστορίες παρά σε ιστορική πραγματικότητα.