Ελληνική μυθολογία:
* Typhon: Ένα τερατώδες ον που ήταν η προσωποποίηση των καταιγίδων, των ανέμων και των ηφαιστειακών εκρήξεων. Λέγεται ότι είναι το πιο ισχυρό τέρας στην ελληνική μυθολογία και αμφισβήτησε ακόμη και τον Δία για τον έλεγχο των ουρανών.
* Hades: Ο Θεός του Κάτω Κόσμου, που συχνά απεικονίζεται ως ζοφερός και αδιάφορος κυβερνήτης. Ωστόσο, δεν ήταν εγγενώς κακό, αλλά μάλλον μια ουδέτερη φιγούρα που κρατούσε την κυριαρχία πάνω από το θάνατο και τους νεκρούς.
* Eris: Η θεά της διαφωνίας και της σύγκρουσης. Ήταν γνωστός για την πρόκληση προβλημάτων και τη σπορά του χάους μεταξύ των θεών και των θνητών. Ήταν υπεύθυνη για τον Τρωικό Πόλεμο, ο οποίος προκάλεσε το διάσημο χρυσό μήλο της διαφωνίας.
Νορβηγική μυθολογία:
* loki: Ένας θεός που ήταν γνωστός για την πονηριά και την κακομεταχείρισή Του. Συχνά απεικονίστηκε ως χαοτική δύναμη και ήταν υπεύθυνος για πολλές τραγωδίες, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου του Balder, του θεού του φωτός.
* hel: Η θεά του κάτω κόσμου, ένα ζοφερό και απαγορευτικό μέρος όπου εκείνοι που πέθαναν στη μάχη ή από την ασθένεια πήγαν. Ήταν μια ισχυρή φιγούρα, αλλά όχι απαραίτητα κακό, καθώς απλώς κυβερνούσε πάνω από μια σφαίρα θανάτου και αποσύνθεσης.
Αιγυπτιακή μυθολογία:
* set: Ο θεός του χάους, των καταιγίδων και του κακού. Ήταν υπεύθυνος για τη δολοφονία του αδελφού του Οσίρη, του θεού της γεωργίας και της μετά θάνατον ζωής. Θεωρήθηκε ως δύναμη καταστροφής και σκοταδιού, και συχνά απεικονίστηκε ως τρομακτική φιγούρα με ένα μακρύ, αιχμηρό ρύγχος.
* apep: Ένα γιγαντιαίο φίδι που αντιπροσώπευε το σκοτάδι και το χάος. Λέγεται ότι απειλεί τον θεό του ήλιου Ra κάθε βράδυ, και συχνά νικήθηκε σε επικές μάχες. Ήταν σύμβολο των καταστρεπτικών δυνάμεων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να ξεπεράσουν τη σειρά και τη σταθερότητα του κόσμου.
Άλλες μυθολογίες:
* shiva: Στον Ινδουισμό, ο Shiva είναι ένας πολύπλοκος θεός με καταστροφικές και δημιουργικές πτυχές. Συχνά απεικονίζεται ως ένας άγριος πολεμιστής και ο καταστροφέας του κόσμου, αλλά και ως μια καλοπροαίρετη θεότητα που φέρνει την αναγέννηση και την ανανέωση.
* Moloch: Στην αρχαία θρησκεία της Χαναανίνας, ο Μολοχ ήταν ένας θεός που συνδέεται με τη θυσία παιδιών. Ήταν μια ισχυρή και τρομακτική φιγούρα και η λατρεία του συχνά συνοδεύεται από βία και τελετουργία.
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτοί οι μύθοι είναι συχνά περίπλοκες και λεπτές, με πολλαπλές ερμηνείες και προοπτικές. Ενώ ορισμένες θεότητες μπορούν να απεικονιστούν ως εγγενώς κακές, άλλες μπορεί να θεωρηθούν ως δυνάμεις του χάους ή καταστροφής που μπορούν να αξιοποιηθούν για καλό ή κακό ανάλογα με την κατάσταση. Τελικά, η φύση αυτών των θεών και οι ρόλοι τους στον κόσμο είναι ανοιχτοί σε ερμηνεία και συζήτηση.