Σε ορισμένες θρησκευτικές παραδόσεις, η μαγεία και το υπερφυσικό θεωρούνται εγγενώς κακά και συνδέονται με σκοτεινές δυνάμεις ή κακά πνεύματα. Για παράδειγμα, στη χριστιανική παράδοση, η πρακτική της μαγείας συνδέεται συχνά με τη μαγεία και τον διάβολο. Στην Αγία Γραφή, εδάφια όπως η Έξοδος 22:18 και το Δευτερονόμιο 18:10-12 καταδικάζουν την πρακτική της μαγείας και της μαγείας και προειδοποιούν ενάντια σε όσους επιδίδονται σε τέτοιες πρακτικές.
Σε άλλες θρησκευτικές παραδόσεις, η μαγεία και το υπερφυσικό δεν θεωρούνται απαραίτητα ως κακές, αλλά μάλλον ως ουδέτερες δυνάμεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για καλό ή για κακό ανάλογα με τις προθέσεις του ατόμου που τα χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, σε ορισμένες αφρικανικές και ασιατικές θρησκευτικές παραδόσεις, η μαγεία και το υπερφυσικό συνδέονται συχνά με τη θεραπεία, τη μαντεία και άλλες μορφές πνευματικής πρακτικής.
Τελικά, αν η μαγεία και το υπερφυσικό θεωρούνται κακά ή όχι είναι θέμα θρησκευτικής ερμηνείας και πεποιθήσεων. Δεν υπάρχει ενιαία, οριστική απάντηση που να ισχύει για όλες τις θρησκείες.
Όσο για τον Ρασπούτιν, ήταν μια αμφιλεγόμενη φιγούρα στη ρωσική κοινωνία και η εμπλοκή του με τη ρωσική βασιλική οικογένεια και η φήμη του ως μυστικιστής και θεραπευτής οδήγησε σε εικασίες και φήμες για τις υπερφυσικές του δυνάμεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και πρακτικές του Ρασπούτιν ήταν περίπλοκες και ποικίλες και δεν αντιπροσώπευε απαραίτητα μια ενιαία θρησκευτική παράδοση.