Ακολουθούν μερικά παραδείγματα θρησκευτικών και πνευματικών παραδόσεων που μπορεί να περιλαμβάνουν την πίστη στον διάβολο:
1. Χριστιανισμός :Στη χριστιανική θεολογία, ο διάβολος αναφέρεται συχνά ως Σατανάς ή Εωσφόρος. Θεωρείται ως ένας έκπτωτος άγγελος που επαναστάτησε εναντίον του Θεού και θεωρείται η ενσάρκωση του κακού και του πειρασμού. Ο διάβολος πιστεύεται ότι είναι ο εχθρός του Θεού και της ανθρωπότητας και συχνά συνδέεται με την αμαρτία και την ηθική διαφθορά.
2. Ισλάμ :Στο Ισλάμ, ο διάβολος είναι γνωστός ως «Σαϊτάν» ή «Ιμπλίς». Πιστεύεται ότι είναι ένα τζιν (ένας τύπος υπερφυσικού όντος) που αρνήθηκε να υποκύψει στον Αδάμ, σύμφωνα με την εντολή του Θεού. Ως αποτέλεσμα, καταράστηκε και έγινε εχθρός της ανθρωπότητας. Ο Σαϊτάν θεωρείται ως ένας πειραστής και απατεώνας που παρασύρει τους ανθρώπους και τους ενθαρρύνει να διαπράξουν αμαρτίες.
3. Ιουδαϊσμός :Στον Ιουδαϊσμό, ο διάβολος αναφέρεται συχνά ως «Σατανάς» ή «χα-Σατανάς», που μεταφράζεται σε «ο κατήγορος» ή «ο αντίπαλος». Στην εβραϊκή παράδοση, ο Σατανάς δεν θεωρείται ως μια ανεξάρτητη κακή δύναμη αλλά μάλλον ως πράκτορας του Θεού που δοκιμάζει την πίστη και την υπακοή των ανθρώπων. Ο ρόλος του Σατανά είναι να προκαλεί τα άτομα και να διασφαλίζει ότι εκπληρώνουν τις εντολές του Θεού.
4. Ζωροαστρισμός :Στον Ζωροαστρισμό, υπάρχει η πίστη σε δύο αντίθετες δυνάμεις:τον Ahura Mazda, που αντιπροσωπεύει την καλοσύνη και το φως, και τον Angra Mainyu, που αντιπροσωπεύει το κακό και το σκοτάδι. Η Angra Mainyu, γνωστή και ως Ahriman, θεωρείται συχνά ως η ενσάρκωση του κακού και συνδέεται με την καταστροφή, το χάος και την κακία.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η έννοια του διαβόλου και οι σχετικές πεποιθήσεις μπορεί να διαφέρουν σε διαφορετικά θρησκευτικά και πολιτισμικά πλαίσια. Μερικά άτομα μέσα σε αυτές τις παραδόσεις μπορεί να έχουν διαφορετικές ερμηνείες ή αντιλήψεις για τη φύση του διαβόλου ή μπορεί να μην πιστεύουν καθόλου στον διάβολο.