Εύνοια και καθοδήγηση :Οι Σκανδιναβοί πίστευαν ότι οι θεοί μπορούσαν να επηρεάσουν τα γεγονότα και να παρέχουν καθοδήγηση, έτσι η λατρεία θεωρήθηκε ως μέσο για να κερδίσουν την εύνοια και τη σοφία τους.
Παράδοση και προγονική ευλάβεια :Οι σκανδιναβικές θρησκευτικές πρακτικές ήταν βαθιά ριζωμένες στην παράδοση και η λατρεία των θεών ήταν ένας τρόπος τιμής των εθίμων και των πεποιθήσεων των προγόνων τους.
Κοινοτική συνοχή :Θρησκευτικές τελετουργίες και τελετές έφεραν κοντά τις σκανδιναβικές κοινότητες, ενισχύοντας τους κοινωνικούς δεσμούς και την αίσθηση της ταυτότητάς τους.
Φόβος και κατευνασμός :Ορισμένες πτυχές της σκανδιναβικής λατρείας οδηγούνταν από τον φόβο για τη δύναμη των θεών και την ανάγκη να κατευναστούν για να αποφευχθεί η ατυχία.
Θρησκευτικές εμπειρίες και πνευματική ολοκλήρωση :Για ορισμένα άτομα, η λατρεία υποκινήθηκε επίσης από προσωπικές θρησκευτικές εμπειρίες και μια αίσθηση πνευματικής ολοκλήρωσης στη σύνδεση με το θείο.