Εδώ είναι μερικά βασικά σημεία σχετικά με το υπερφυσικό στην εβραϊκή πίστη:
1. Μονοθεϊσμός: Ο Ιουδαϊσμός εμμένει στον αυστηρό μονοθεϊσμό, αναγνωρίζοντας έναν υπερβατικό και παντοδύναμο Θεό που είναι ο δημιουργός και κυβερνήτης του σύμπαντος.
2. Προφητεία: Ο Ιουδαϊσμός αναγνωρίζει διάφορους προφήτες που πιστεύεται ότι λάμβαναν θεϊκά μηνύματα και αποκαλύψεις από τον Θεό. Αυτοί οι προφήτες χρησίμευσαν ως ενδιάμεσοι μεταξύ του Θεού και της ανθρωπότητας, μεταφέροντας το θέλημα και τις διδασκαλίες Του στους ανθρώπους.
3. Θαύματα: Ο Ιουδαϊσμός αναγνωρίζει και αφηγείται πολυάριθμα θαυμαστά γεγονότα στα ιερά του κείμενα, όπως ο χωρισμός της Ερυθράς Θάλασσας, η διάσπαση του Ιορδάνη ποταμού και η παροχή μάννας από τον ουρανό κατά τη διάρκεια του ταξιδιού των Ισραηλιτών στην έρημο. Αυτά τα θαύματα θεωρούνται ως εκδηλώσεις της δύναμης του Θεού και της άμεσης παρέμβασής Του στην ιστορία.
4. Θεία Δικαιοσύνη και Παρέμβαση: Ο Ιουδαϊσμός πιστεύει στη θεία δικαιοσύνη και στην ενεργό συμμετοχή του Θεού στις υποθέσεις του κόσμου. Το υπερφυσικό θεωρείται συχνά ως ένα μέσο μέσω του οποίου ο Θεός ανταμείβει τους δίκαιους, τιμωρεί τους κακούς και προστατεύει τον εκλεκτό λαό Του.
5. Άγγελοι: Ο Ιουδαϊσμός αναγνωρίζει την ύπαρξη αγγέλων, ουράνιων όντων που χρησιμεύουν ως αγγελιοφόροι και ενδιάμεσοι μεταξύ του Θεού και της ανθρωπότητας. Οι άγγελοι περιγράφονται σε διάφορους ρόλους, όπως φύλακες, προστάτες και πράκτορες του θελήματος του Θεού.
6. Δαίμονες: Ο Ιουδαϊσμός αναγνωρίζει επίσης την ύπαρξη δαιμόνων ή κακών πνευμάτων, που αναφέρονται ως «σεντίμ» ή «μαζικίν» στα εβραϊκά. Αυτά τα όντα πιστεύεται ότι είναι πεσμένοι άγγελοι ή κακόβουλες δυνάμεις που μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε άτομα. Ωστόσο, η δύναμή τους θεωρείται 有限的 σε σύγκριση με την εξουσία του Θεού.
7. Καμπάλα: Ο εβραϊκός μυστικισμός, ιδιαίτερα η Καμπάλα, εμβαθύνει στο υπερφυσικό και διερευνά τις εσωτερικές πτυχές της εβραϊκής θεολογίας και πνευματικότητας. Οι καμπαλιστικές διδασκαλίες περιλαμβάνουν πνευματικές σφαίρες, θεϊκές εκπομπές και τις κρυφές διαστάσεις του σύμπαντος.
Ενώ ο Ιουδαϊσμός ασπάζεται την έννοια του υπερφυσικού, τονίζει ότι η παρουσία και η δύναμη του Θεού δεν περιορίζονται σε αυτές τις εξαιρετικές εκδηλώσεις αλλά είναι επίσης εμφανείς στον φυσικό κόσμο και στις πνευματικές εμπειρίες των ατόμων. Επομένως, η πίστη και η ηθική ζωή θεωρούνται πιο σημαντικά από την επιδίωξη υπερφυσικών φαινομένων στην εβραϊκή θρησκευτική πρακτική.