Στην αρχαία Αίγυπτο, το Μάτι του Ώρου ήταν σύμβολο προστασίας, θεραπείας και αποκατάστασης και συχνά συνδέθηκε με τους θεούς Ώρο και Ρα. Στον Χριστιανισμό, το μάτι που βλέπει τα πάντα απεικονίζεται συνήθως στη θρησκευτική τέχνη, ιδιαίτερα σε αναπαραστάσεις της Αγίας Τριάδας ή στο πλαίσιο του Θεού Πατέρα. Συμβολίζει την παντογνωσία και την επαγρύπνηση του Θεού για την ανθρωπότητα.
Στον Τεκτονισμό, το μάτι που βλέπει τα πάντα είναι ένα εξέχον σύμβολο, που αντιπροσωπεύει το άγρυπνο μάτι του Θεού και τις αρχές της ηθικής, της γνώσης και της αλήθειας. Συχνά απεικονίζεται μέσα σε ένα τρίγωνο, αντιπροσωπεύοντας τις τρεις πλευρές της θεϊκής φύσης:δύναμη, σοφία και ομορφιά.
Στη λαϊκή κουλτούρα, το μάτι που βλέπει τα πάντα συνδέεται συχνά με θεωρίες συνωμοσίας και μυστικές κοινωνίες, συμβολίζοντας την κρυφή γνώση ή το άγρυπνο μάτι μιας ισχυρής ελίτ. Χρησιμοποιείται επίσης σε διάφορα πνευματικά κινήματα, όπως η Θεοσοφία και η πνευματικότητα της Νέας Εποχής, για να αντιπροσωπεύσει τη διαίσθηση, την ανώτερη συνείδηση και τη θεϊκή παρουσία.
Συνολικά, το μάτι που βλέπει τα πάντα είναι ένα ισχυρό σύμβολο που έχει λάβει διαφορετικές έννοιες και ερμηνείες σε διάφορα πλαίσια. Αντιπροσωπεύει συνήθως τη θεία γνώση, την παντογνωσία και το άγρυπνο μάτι μιας ανώτερης δύναμης, αλλά η σημασία του μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το πολιτιστικό, θρησκευτικό ή συμβολικό πλαίσιο στο οποίο χρησιμοποιείται.