Για να αποδείξουν μια συνωμοσία για φόνο, οι εισαγγελείς πρέπει να αποδείξουν:
1. Συμφωνία: Πρέπει να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των συνωμότων για να πραγματοποιήσουν τη δολοφονία. Μπορεί να υπονοηθεί μέσω λέξεων, πράξεων ή συμπεριφοράς που υποδηλώνουν τον κοινό σκοπό.
2. Συγκεκριμένη πρόθεση: Κάθε συνωμότης πρέπει να έχει την πρόθεση να διαπράξει φόνο ως μέρος της συνωμοσίας. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν στόχο να προκαλέσουν το θάνατο του θύματος ή σοβαρή σωματική βλάβη που ενδέχεται να οδηγήσει σε θάνατο.
3. Ανακάλυπτη πράξη: Τουλάχιστον ένας συνωμότης πρέπει να κάνει ένα βήμα πέρα από τη συμφωνία και να εκτελέσει μια πράξη για την προώθηση της συνωμοσίας. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει πράξεις όπως η απόκτηση όπλου ή η συλλογή πληροφοριών για το επιδιωκόμενο θύμα.
4. Θάνατος: Ενώ ο φόνος δεν απαιτείται για μια καταδίκη συνωμοσίας, είναι ένα καθοριστικό στοιχείο. Εάν είναι επιτυχής, η συνωμοσία μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του επιδιωκόμενου θύματος.
Η συνωμοσία για φόνο αντιμετωπίζεται συχνά σοβαρά από τα νομικά συστήματα και γενικά έχει σημαντικές νομικές συνέπειες. Λόγω της πρόθεσης να βλάψει, μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως σοβαρό αδίκημα, με αποτέλεσμα αυστηρές ποινές σε περίπτωση καταδίκης.