Μια θεωρία είναι ότι η δεισιδαιμονία προήλθε από την αρχαία Αίγυπτο. Στην αρχαία αιγυπτιακή κουλτούρα, τα παπούτσια θεωρούνταν βρώμικα και ακάθαρτα και δεν επιτρεπόταν να φορεθούν μέσα στο σπίτι. Αυτή η πεποίθηση βασίστηκε στο γεγονός ότι τα παπούτσια κατασκευάζονταν συχνά από δέρμα ζώων, το οποίο θεωρούνταν πηγή μόλυνσης. Ως αποτέλεσμα, θεωρήθηκε ασέβεια να βάζεις παπούτσια σε ένα τραπέζι, το οποίο θεωρούνταν ιερός χώρος για φαγητό και συγκέντρωση.
Μια άλλη θεωρία είναι ότι η δεισιδαιμονία προήλθε από τη μεσαιωνική Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα παπούτσια κατασκευάζονταν συχνά από ακριβά υλικά, όπως δέρμα ή μετάξι. Ως αποτέλεσμα, θεωρούνταν πολύτιμο εμπόρευμα και θεωρούνταν ασέβεια να τα βάζετε σε ένα τραπέζι, το οποίο θεωρούνταν μέρος για φαγητό και άλλα σημαντικά αντικείμενα.
Όποια και αν είναι η προέλευση της δεισιδαιμονίας, παραμένει μια κοινή πεποίθηση σε πολλούς πολιτισμούς σήμερα. Σε ορισμένες χώρες, θεωρείται ιδιαίτερα κακή τύχη να βάζετε παπούτσια στο τραπέζι της τραπεζαρίας, καθώς αυτό θεωρείται ως ένα μέρος όπου η οικογένεια και οι καλεσμένοι συγκεντρώνονται και απολαμβάνουν γεύματα μαζί. Σε άλλους πολιτισμούς, θεωρείται κακή τύχη να βάζεις παπούτσια σε οποιοδήποτε τραπέζι, ανεξάρτητα από τον σκοπό του.
Φυσικά, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι το να βάλεις παπούτσια σε ένα τραπέζι θα φέρει στην πραγματικότητα κακή τύχη. Είναι απλώς μια δεισιδαιμονία και το αν θα επιλέξετε να το πιστέψετε ή όχι είναι θέμα προσωπικής επιλογής.