1. Πίστη στη θεωρία του χιούμορ :Στην αρχαία ιατρική, πολλοί πολιτισμοί πίστευαν στην έννοια της χυμικής θεωρίας, η οποία υποστήριζε ότι το ανθρώπινο σώμα περιείχε τέσσερις χυμούς:αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή. Οι ανισορροπίες σε αυτά τα χιούμορ θεωρήθηκε ότι προκαλούν ασθένειες και η αιμορραγία πιστεύεται ότι αποκαθιστά τη σωστή ισορροπία αφαιρώντας το υπερβολικό χιούμορ.
2. Θεραπεία διαφόρων ασθενειών :Η αιμορραγία χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων πυρετών, λοιμώξεων, πονοκεφάλων, ψυχικών ασθενειών, ακόμη και καταστάσεων όπως η λέπρα και τα δαγκώματα φιδιών. Πιστεύεται ότι η αφαίρεση του «κακού» ή «ακάθαρτου» αίματος θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην προώθηση της επούλωσης.
3. Πρόληψη της νόσου :Η αιμορραγία χρησιμοποιήθηκε και ως προληπτικό μέτρο, ιδιαίτερα σε περιόδους επιδημιών ή εστιών μολυσματικών ασθενειών. Θεωρήθηκε ότι αφαιρώντας πιθανές πηγές μόλυνσης, η αιμορραγία θα μπορούσε να βοηθήσει στην προστασία των ατόμων από το να αρρωστήσουν.
4. Ενίσχυση του σώματος :Σε ορισμένους πολιτισμούς, η αιμορραγία πιστεύεται ότι έχει αναζωογονητικό αποτέλεσμα, βοηθώντας στην ενδυνάμωση του σώματος και στην προώθηση της συνολικής υγείας και ευεξίας.
5. Θρησκευτικές και τελετουργικές πρακτικές :Η αιμοληψία έπαιξε ρόλο σε ορισμένες θρησκευτικές και τελετουργικές πρακτικές σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιήθηκε ως μορφή εξαγνισμού ή ως συμβολική προσφορά σε θεότητες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αιμοληψία γινόταν χωρίς πλήρη κατανόηση της ανθρώπινης ανατομίας και φυσιολογίας και συχνά είχε επιβλαβείς συνέπειες. Με την πρόοδο της ιατρικής γνώσης, η δημοτικότητα της αιμοληψίας σταδιακά μειώθηκε και τελικά αντικαταστάθηκε από περισσότερες ιατρικές πρακτικές που βασίζονται σε στοιχεία.