Το περιστέρι αναφέρεται για πρώτη φορά στη Βίβλο στην ιστορία της Κιβωτού του Νώε, όπου στέλνεται από τον Νώε για να ψάξει για ξηρά μετά τον κατακλυσμό. Το περιστέρι επιστρέφει με ένα κλαδί ελιάς, δηλώνοντας ότι τα νερά της πλημμύρας έχουν υποχωρήσει και ότι είναι δυνατή η νέα ζωή. Αυτή η ιστορία έχει ερμηνευτεί ως σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που φέρνει ειρήνη και νέα ζωή στον κόσμο μετά το χάος του κατακλυσμού.
Το περιστέρι συνδέεται επίσης με τη βάπτιση του Ιησού στην Καινή Διαθήκη. Όταν ο Ιησούς βγαίνει από το νερό, το Πνεύμα του Θεού κατεβαίνει πάνω του σαν περιστέρι, υποδηλώνοντας το χρίσμα του ως Υιού του Θεού. Αυτό το γεγονός θεωρείται ως η αρχή της δημόσιας διακονίας του Ιησού και το περιστέρι έφτασε να αντιπροσωπεύει την παρουσία και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος στις ζωές των πιστών.
Σε όλη τη χριστιανική ιστορία, το περιστέρι έχει χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο ειρήνης, αγνότητας και νέας ζωής. Συχνά απεικονίζεται στην τέχνη και τη λογοτεχνία ως ένα λευκό περιστέρι με απλωμένα φτερά, που αντιπροσωπεύει την ειρήνη του Θεού και την ελπίδα της αιώνιας ζωής. Το περιστέρι χρησιμοποιείται επίσης ως σύμβολο της ψυχής σε ορισμένες χριστιανικές παραδόσεις, αντιπροσωπεύοντας την αγνότητα και την αθωότητα του ανθρώπινου πνεύματος.
Συνοψίζοντας, το περιστέρι στον χριστιανικό συμβολισμό αντιπροσωπεύει το Άγιο Πνεύμα, την αγνότητα, την ειρήνη και τη νέα ζωή. Είναι ένα ισχυρό σύμβολο της παρουσίας και της δύναμης του Θεού στον κόσμο, και χρησιμοποιείται στη χριστιανική τέχνη και λογοτεχνία εδώ και αιώνες.