Τα σκιάχτρα υπάρχουν εδώ και αιώνες, με στοιχεία της χρήσης τους να χρονολογούνται από την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Σε αυτούς τους πρώιμους χρόνους, τα σκιάχτρα κατασκευάζονταν συχνά από απλά υλικά όπως άχυρο, κουρέλια και ξύλο, και χρησιμοποιούνταν για την προστασία των χωραφιών των καλλιεργειών από τα πουλιά. Η ιδέα του σκιάχτρου πιθανότατα εμπνεύστηκε από τη φυσική τάση των πουλιών να είναι επιφυλακτικά με άγνωστα αντικείμενα και η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια φιγούρα που θα ήταν αρκετά εκφοβιστική για να κρατήσει τα πουλιά μακριά από τις καλλιέργειες.
Με την πάροδο του χρόνου, τα σκιάχτρα εξελίχθηκαν σε πιο περίτεχνες κατασκευές, παίρνοντας συχνά μια ανθρώπινη μορφή και με πρόσθετα χαρακτηριστικά, όπως ρούχα και καπέλα. Η πρακτική της χρήσης σκιάχτρων εξαπλώθηκε σε άλλα μέρη του κόσμου και έγιναν κοινό θέαμα σε γεωργικά χωράφια σε όλη την Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική.
Ενώ ο πρωταρχικός σκοπός των σκιάχτρων ήταν πάντα να προστατεύουν τις καλλιέργειες, έχουν γίνει επίσης σύμβολο της γεωργίας και της αγροτικής ζωής και συχνά απεικονίζονται στην τέχνη, τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Σήμερα, τα σκιάχτρα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως στη γεωργία, αλλά χρησιμοποιούνται συχνά και ως διακοσμητικά στοιχεία σε κήπους και άλλους εξωτερικούς χώρους.