Η ιδέα των διαβόλων και των διατροφικών τους συνηθειών έχει τις ρίζες της σε θρησκευτικές και μυθολογικές έννοιες και όχι σε επιστημονικές. Στη λαογραφία και τη λογοτεχνία, οι απεικονίσεις των διαβόλων που καταναλώνουν φαγητό ποικίλλουν και έχουν συχνά συμβολικό χαρακτήρα και όχι πραγματικές διατροφικές απαιτήσεις. Για παράδειγμα, μερικές διαβολικές φιγούρες θα μπορούσαν να περιγραφούν ως γλέντι με τις ψυχές των καταραμένων ως μια μορφή πνευματικής τροφής. Άλλοι μπορεί να έχουν μια τάση να δελεάζουν τους ανθρώπους με γήινες επιθυμίες και τέρψεις. Επομένως, ό,τι «τρώνε» οι διάβολοι τείνει να αντικατοπτρίζει αλληγορίες, μεταφορές ή αφηγηματικές συσκευές μέσα στο αντίστοιχο πλαίσιο αφήγησης.