Η ιστορία εκτυλίσσεται κυρίως από την οπτική γωνία του κυρίου και της κυρίας Γουάιτ, επιτρέποντας στον αναγνώστη να κατανοήσει τους συναισθηματικούς αγώνες τους και τις ηθικές επιλογές που αντιμετωπίζουν. Ωστόσο, η αφήγηση περιστασιακά επεκτείνεται για να συμπεριλάβει σύντομες πληροφορίες για τις παρατηρήσεις και τις ενέργειες του λοχία Μόρις και του γιου του Χέρμπερτ, προσθέτοντας βάθος και πλαίσιο στην ιστορία.
Η χρήση της τριτοπρόσωπης περιορισμένης παντογνωσίας δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να συνδεθεί με τους χαρακτήρες σε ένα βαθύτερο επίπεδο, καθώς η αφήγηση αποκαλύπτει τις εσωτερικές συγκρούσεις και τα κίνητρά τους χωρίς να αποκαλύπτει κάθε λεπτομέρεια. Δημιουργεί μια αίσθηση οικειότητας και ψυχολογικής έντασης καθώς ο αναγνώστης γνωρίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων, ενώ αυτοί περιηγούνται στις ανησυχητικές συνέπειες των επιθυμιών τους που εκπληρώνονται από το φυλαχτό.