1. Ινδουισμός:Στο Bhagavad Gita, ένα ιερό ινδουιστικό κείμενο, αναφέρεται ότι τα άτομα μπορούν να αποκτήσουν την αγάπη και τη χάρη του θείου μέσω ανιδιοτελών ενεργειών, αφοσίωσης και παράδοσης. Η έννοια του κάρμα υποδηλώνει επίσης ότι οι πράξεις κάποιου έχουν συνέπειες και μπορούν να επηρεάσουν τις μελλοντικές εμπειρίες και την πνευματική του πρόοδο.
2. Βουδισμός:Ενώ ο Βουδισμός τονίζει τη σημασία της μη προσκόλλησης και της απελευθέρωσης από την επιθυμία, διδάσκει επίσης ότι οι ενάρετες πράξεις και η συμπόνια μπορούν να οδηγήσουν στη συσσώρευση αξίας, η οποία μπορεί να συμβάλει στην πνευματική ανάπτυξη και απελευθέρωση κάποιου.
3. Ισλάμ:Στο Ισλάμ, οι καλές πράξεις και η δικαιοσύνη θεωρούνται απαραίτητες για την απόκτηση της αγάπης και της εύνοιας του Αλλάχ. Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ακολουθώντας τις διδασκαλίες του Κορανίου και του Προφήτη Μωάμεθ (PBUH) και η εκτέλεση πράξεων φιλανθρωπίας, καλοσύνης και δικαιοσύνης θα τους κερδίσει ανταμοιβές σε αυτή τη ζωή και στο εξής.
4. Ιουδαϊσμός:Στον Ιουδαϊσμό, η έννοια του «mitzvot» (εντολές) παίζει σημαντικό ρόλο στην εβραϊκή πίστη. Η τήρηση αυτών των εντολών, που περιλαμβάνουν πράξεις δικαιοσύνης, καλοσύνης και γενναιοδωρίας, θεωρείται τρόπος εκδήλωσης αγάπης για τον Θεό και εκπλήρωσης της διαθήκης με το θείο.
5. Σιχισμός:Ο Σιχισμός τονίζει τη σημασία της ανιδιοτελούς υπηρεσίας και του διαλογισμού για το θείο όνομα ως μέσο σύνδεσης και απόκτησης της αγάπης του Θεού. Η έννοια «σεβά» (υπηρεσία) και «σιμράν» (μνήμη του Θεού) θεωρούνται απαραίτητες πρακτικές για την πνευματική ανάπτυξη και την επίτευξη της θείας ένωσης.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ αυτές οι θρησκείες μπορεί να μοιράζονται την ιδέα της απόκτησης αγάπης μέσω συγκεκριμένων ενεργειών ή συμπεριφορών, οι συγκεκριμένες πεποιθήσεις, πρακτικές και διδασκαλίες ποικίλλουν πολύ και αυτά τα παραδείγματα δεν περικλείουν την ολότητα κάθε πίστης. Επιπλέον, δεν μπορούν όλα τα άτομα σε μια θρησκευτική παράδοση να ερμηνεύουν ή να εφαρμόζουν αυτές τις έννοιες με τον ίδιο τρόπο.