* Αρχαία Ρώμη: Οι καθρέφτες θεωρήθηκαν ότι κρατούσαν τον προβληματισμό ενός ατόμου και το σπάσιμο ενός θεωρήθηκε ότι είναι επιζήμια αυτή η ψυχή.
* Μεσαιωνική Ευρώπη: Οι καθρέφτες ήταν ακριβοί και εύθραυστοι, οπότε το σπάσιμο ήταν μια σημαντική οικονομική απώλεια. Αυτή η πρακτική ανησυχία θα μπορούσε να συμβάλει στην ανάπτυξη της δεισιδαιμονίας.
* Λαογραφία: Ο αριθμός "επτά" εμφανίζεται συχνά στη λαογραφία και την δεισιδαιμονία, ίσως προσθέτοντας ένα στοιχείο δράματος και φόβου στον σπασμένο μύθο καθρέφτη.
Εδώ είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους η δεισιδαιμονία παραμένει:
* Ψυχολογική επίδραση: Παρόλο που γνωρίζουμε ότι δεν είναι αλήθεια, η ιδέα της κακής τύχης μπορεί να είναι ψυχολογικά ανησυχητική. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια αυτοπεποίθηση προφητεία, όπου γίνουμε πιο ανήσυχοι και επιρρεπείς σε ατυχία μετά από να σπάσουμε έναν καθρέφτη.
* Πολιτιστική μετάδοση: Οι δεισιδαιμονίες μεταφέρονται σε γενιές και η σπασμένη πεποίθηση του καθρέφτη είναι βαθιά ριζωμένη σε πολλούς πολιτισμούς.
* Ο φόβος του άγνωστου: Η πεποίθηση πιθανώς βυθίζεται στον πρωταρχικό φόβο μας για το άγνωστο και την ευθραυστότητα της ζωής.
Έτσι, σπάει έναν καθρέφτη πραγματικά άτυχο; Όχι, είναι απλώς μια δεισιδαιμονία. Αλλά αν ανησυχείτε για αυτό, υπάρχουν τρόποι για να "σπάσετε την κατάρα":
* Σκουπίστε προσεκτικά τα σπασμένα κομμάτια. Αυτό συμβολίζει την αφαίρεση της αρνητικής ενέργειας.
* Θάψτε τα σπασμένα κομμάτια καθρέφτη. Αυτό προορίζεται να αποτρέψει την εκδήλωση της ατυχίας.
* Γέλιο! Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεραστεί κάθε δεισιδαιμονία είναι να θυμάστε ότι είναι απλώς μια πίστη και να επικεντρωθείτε στις θετικές πτυχές της ζωής σας.