Εδώ είναι γιατί:
* Ο μύθος συνδέεται περισσότερο με τους λυκάνδρους: Η ιδέα ενός προβληματισμού που είναι επιβλαβής για ένα πλάσμα αποδίδεται συχνά στους λυκάνθρωποι, όχι στους βρικόλακες. Ο φόβος των καθρέφτη προήλθε από την πεποίθηση ότι οι λυκάνθρωποι δεν μπορούσαν να αντλήσουν, υπογραμμίζοντας την τερατώδη φύση τους.
* Οι βρικόλακες συχνά θεωρούνται ότι δεν έχουν αντανάκλαση: Αυτό είναι πιο πιθανό με βάση την ιδέα ότι οι βρικόλακες δεν είναι πραγματικά ζωντανοί, αλλά μάλλον undead. Ως εκ τούτου, δεν θα είχαν μια ψυχή για να προβληματιστούν, και ως εκ τούτου, καμία εικόνα.
* Οι σύγχρονες ερμηνείες ποικίλλουν: Σε κάποια σύγχρονη μυθοπλασία βαμπίρ, οι καθρέφτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ένας τρόπος για να δούμε αν κάποιος είναι βαμπίρ ή για να δημιουργήσει μια προσωρινή ψευδαίσθηση. Ωστόσο, αυτή είναι περισσότερο μια στιλιστική επιλογή από έναν συνεπή κανόνα.
Η κατώτατη γραμμή: Δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτός "κανόνας" σχετικά με τους καθρέφτες και τους βαμπίρ. Η ιδέα έχει χρησιμοποιηθεί σε μερικές ιστορίες, αλλά δεν είναι ένα βασικό στοιχείο του μύθου βαμπίρ.